M I L L E R

Niyakap ko si Axel sa sandali na nakita ko siya. Walang pasabi akong nag-teleport sa tapat niya. May bitbit siyang karton na muntik pa niyang maibagsak dahil sa padalos-dalos kong pagyakap sa kanya.

Marahil ay nagtataka siya sa kinikilos ko kay ay tinanong niya ako ng, "What's wrong with you? You look freaked out."

Inilapag niya muna ang bitbit na karton saka hinawakan ang noo ko na para bang pina pakiramdaman ang temperatura ko. Nagmistulang tuloy akong may lagnat nito. Pero alam ko naman na binibiro niya lang ako. I never had a fever since I became a vampire. But that doesn't mean na hindi nagkakasakit ang mga bampira. Matibay lang talaga ang resistensya nila.

Inabot ko ang kamay ni Axel na nasa noo ko. I held it tightly at mahinang sinabi sa kanya na, "Bigla ka na lang nawala."

"Nawala?" He cleared his throat. "Why would I go missing? Carlos and Sabina just brought me to the spring to wash off the remaining ambrosia in my body."

Nagtungo naman sa dalawang tao na nasa likod niya ang direksyon ng mga mata ko. At doon ko pa lang napansin na may dalang timba si Carlos kung saan nakasilid ang mga gamit panligo. Basa rin ang ibabang bahagi ng katawan nilang mag-asawa.

"Oh. Akala ko naman kung saan ka n— wait. What? They washed off the ambrosia in your body?"

Napatitig ulit ako sa dalawa, mula ulo hanggang paa.

Ang sabi ni Axel ambrosia daw ang inalis nila sa katawan niya. Eh, paano 'yun matatanggal sa pamamagitan ng pagligo kung nasa loob ng kan–

"Oops. Oops! Darling, darling. Huwag mo munang papuntahin kung saan-saan 'yang imagination mo. Nope. No. Definitely no."

"Ano? Wala pa nga akong sinasabi."

Lumingon lang ng bahagya sa direksyon ni Carlos si Axel, at agad na itong umabante tapos ay nagsimulang magpaliwanag.

"Hindi karaniwan sa mundong ito ang tubig sa bukal namin. May kakayahan itong balansehin ang malalakas na pwersa sa katawan ng isang nilalang." At dahil nagmula lang sa proseso ng ambrosia si Axel ay puno rin nito ang kanyang katawan. Hindi raw balanse ang mga pwersa at elemento sa kanyang katawan. Makakasama ito sa bata kung hindi maagapan. Kaya naman naging bahagi na ng kabuuang ritwal ang pagligo sa bukal na iyon para masiguro ang kalusugan ng mag-ina.

I've been around with the beast men for more than a week subalit hindi pa rin ako masanay-sanay. Hindi kasi sila kagaya ng mga bampira na anyong tao lang din. The beast men are literally half-animal and half-human. At ang makasama sila sa isang komunidad ay nagbibigay sa akin ng fantasy movie setting na pakiramdam, which is quite inappropriate since they are the real thing.

Pagkatapos nilang magpaliwanag ay bumalik na kami sa talasius para ilagay ang mga kagamitan na kailangan mamayang gabi.

"Para saan ito?" tanong ko kay Axel.

Iniwan na kami ng mag-asawa dahil kailangan na naman nilang maghanda ng tanghalian. There will be an afternoon feast bilang pagdiriwang daw sa kataika, o mas kilala rin sa salitang Ingles na consummation.

Nagkibit-balikat lang si Axel nang makita ang bitbit kong kulay gintong ugat.

"I have no idea at all. I only brought this because they told me to do so."

"Hindi ba nila sinabi sa'yo kung para saan ang mga 'to?"

"They did, but my world was spinning and their words were unclear when they told me the purpose of these things. I was still high in ambrosia, so I never got to understand a thing."

"Oh... Siguro huwag na nga lang talaga tayong magtanong." I decided as Axel giggled with such resolution.

Gintong ugat ng puno, gahiganteng dahon, at buto ng prutas na kasing laki ng kamao ko. Kabilang lang naman ang mga ito sa nasa loob ng dalang karton ni Axel. May puting mga damit at vino rin silang dala. Obviously, the clothes are for us to wear at ang vino raw ay bigay sa kanila ng residente na nakasalubong nila sa daan bilang regalo para sa matagumpay na kataika.

"Let's go back to the main house. There's still several hours left before midnight," aya sa akin ni Axel.

Oo nga. Ang tagal naman atang mag-alas dose.

On the way to the main house, I heard silent giggles from not too far away. Rinig ko rin ang mahihinang bulungan ng mga ito.

I have become alert and was about to grab Axel when he suddenly disappeared in front of me. Muntik na akong tumakbo para suyurin ulit ang buong bahay nang mapansin kong may mga tao sa likurang bahagi ng katabing bahay ng talasius.

"Axel?" tawag ko sa kanya na ngayon ay nasa gilid ng bahay.

He announced. "I caught your stalkers."

Stalkers?

Kasabay ng kanyang anunsyo ay ang paglitaw ng apat na kababaihan.

"Sino sila?"

Napansin ko ang pag-ikot ng mata ni Axel habang nakangisi.

Teka...

"Axel, don't tell me you caught them for bloo—"

"No. Of course not. We have enough blood with us... I really mean that they are your stalkers."

Ikinuwento sa akin ni Axel kung paanong napapansin niya ang pagdami ng kababaihan na sumasama sa mga opisyal ng village maski wala naman talagang maayos na pakay sa tahanan ni Carlos. Habang nagpaliwanag naman ang apat kung bakit sila nasa loob ng lupain ni Carlos.

It's just so weird to hear them confessing their admiration to me. Noong nakaraang araw lang daw nila nalaman na may asawa na ako at nandito lang para sa ambrosia.

"Kaya para ipakita ang suporta namin sa inyong dalawa at sa magiging anak niyo, sana tanggapin ninyo itong munti naming regalo."

Mga kagamitan na gawa sa rattan. May bag, maliliit na sisidlan, at ilan pang mga maliliit na kagamitan ang regalo nila. Nakalagay ang mga ito sa isang malaking rattan box.

"Gawa 'yan ni Lorna. Sana ay magustuhan niyo." Nahihiyang pahayag ng isa sa kanila bago sila sabay-sabay na tumakbo sa loob ng gubat.

Tumahimik si Axel. Akala ko ay umiiyak siya ng nakita ko na nanginginig ang kanyang balikat.

"Axel..."

Dahan-dahan ko siyang nilapitan. Nasa punto na ako ng matinding pag-aalala nang marinig ang pagpipigil niya ng tawa.

"Hahaha. Honey, your admirers are so adorable!" panunukso niya sabay kapit sa kanyang tiyan.

Natuklasan din kasi namin na mga menor de edad pa ang mga ito. Well, at least in beast men's age. They are still minor dahil hindi pa sila nakakaranas ng heat. Heat is basically the mating season of their kind, kagaya lang din ng estrus ng mga bampira.

Anyway, we did the usual thing in the chieftain's house. Tumulong sa pagluluto at sabay na kumain sa mag-anak. Indeed, it's the usual routine, maliban sa parte na mas marami ang pagkain ngayon na nakahanda sa lamesa. Nagdiriwang nga talaga sila. Umabot hanggang sa hapunan ang pagdiriwang. Paminsan-minsan ay may dumarating na bisita para batiin kami at mag-iwan na rin ng mga regalo. Syempre inaya na rin namin sila na kumain bilang pasasalamat.

At nang tumapat na ang mahabang kamay ng relo sa labing-isa ay pinabalik na nila kami sa talasius.

"Maghanda na kayo," sabi sa amin ni Carlos.

Nakangiti nila kaming hinatid sa talasius para tulungan na dalhin doon ang mga regalo namin. At hindi ko mapigilan ang sarili ko na ipahayag ang luwag ng damdamin ko na ngayon ay mag-isa na lang ulit kami ni Axel, malayo sa mga bisita.

My social battery was about to get drained. Dahil na rin siguro sa dagsa ng beast men sa bahay at sa halos walang hinto na pag-entertain sa kanila. This is probably the most number of beast men I met in just a day.

"The culture shock will never disappear," batid ko.

Katatapos ko lang magbihis ng nadatnan ko sa kama si Axel. Suot niya rin ang puting damit na hinanda nila para sa amin. Ngayon na suot-suot na namin ito ay kapansin-pansin ang manipis nitong tela.

"My love?" Axel gestured to the space beside him.

"Ooh. Sabi ko na nga ba at handang-handa ka na."

Through the thin clothes, I can see his lean body and his pink nips. Wala din siyang saplot sa ibaba. Ganoon din naman ako. The white clothes are basically useless pero sinuot pa rin namin ang mga ito bilang respeto na rin sa tradisyon ng mga beast man.

Gumapang ako sa kama at agad na inabot ang pisngi ni Axel.

Namimiss kong makita ang maamong mukha na ito. Lalo na ang mukhang pinapakita niya sa tuwing nagtatal*k kami.

Hinalikan ko ang kanyang noo, tapos sa ilong, at pababa ng kanyang labi. Pero hindi ako nagtagal dito dahil sunod ko ng inilapat ang labi ko sa kanyang leeg.

"Ahhmm... Honey?" Axel called in a sweet voice.

Sinagot ko naman siya ng hindi pa rin iniiwan ang kanyang leeg.

"Uh-huh."

I really want to do it right away. But Axel likes touches, so I have to build up the mood first before proceeding to the main event.

Bababa pa sana ako ng husto patungo sa kanyang mga pasas nang mahina niya akong tinulak palayo.

"What's the matter?"

"Enough with the foreplay. We've been preparing for this for two weeks, my love. No foreplay, please."

Bells began to ring in my ears. Kasabay nito ay ang matinis na ingay ng torotot at malakas na hampas ng mga dram. My brain is actually celebrating.

Binuhat ko si Axel at pinahiga sa kama. Pumwesto naman ako sa itaas niya tapos ay hinimas ang kanyang mukha.

"I thought you would never say that."

Sinunggaban ko ang kanyang labi. Sa pagkakataon na ito ay uhaw na uhaw na ako. Tigang na tigang. Gusto ko ng madiligan. Tanging ang maingay na pagpitik lang ng mga labi namin ang naririnig ko sa silid, na bahagya pang hinahaluan ng mababaw na paghinga ni Axel.

"Ngh!" He jolted when I finally reached his behind.

I cupped the cheeks to find the spot, and when I felt the entrance, I gently pressed a finger in.

"Pumasok siya ng walang aberya," I told him. "I can feel the new formation, my love." Bulong ko sa tenga niya, "I bet it would be pleasurably warm inside."

Hindi na ako nag-alinlangan pa. Agad ko ng itinapat sa entrada ang alaga kong kanina pa handa.

Usually teasing him would be fun. Pero maski ako kasi ay sabik ng maramdaman muli si Axel. So, I thrusted my member inside with inexplicable relief.

At the same time, Axel responded with both gasping and moaning. "Aahh! Hah..."

"I'll start moving, okay?"

"Oh! Darling, give it to me." He growled. "Ahn! Ngh! Aah!"

Kasabay ng bawat pagtaas ng boses ni Axel ay ang paghampas naman ng balat namin na akalain ba ay may namamalakpak. Mahigpit siyang nakakapit sa leeg ko. He must be starting to feel the tingling in his insides, because so am I. Unti-unti nang nabubuo ang sarap sa may bandang tiyan ko.

"S-Slower. Slower! Wait–"

"I'm sorry but I can't stop my hips. It's so good! Feels so good!"

"Ah! M-Me too! Ahn! But–But I might go crazy! Ahh!"

The slapping noise continued to go faster. Kahit pa na nagsusumamo si Axel na bagalan ko ang pagbayo ko mahigpit pa rin naman siyang nakakapit sa akin. He even has his feet wrapped on my waist. Para bang takot siya na ilayo ko ang akin sa entrada niya.

Nararamdaman ko na rin ang pagbabago sa loob niya. His insides seem to be excreting its own lubricant. Dalawang linggo ko nga siyang kinamay pero ano bang laban ng dalawang daliri ko sa laki ng akin. I was worried that it might need a little more stretching and lubrication but surprisingly my large sausage went in so smoothly. And I can also feel another wall at the end that's originally not there.

"Aahh... Sh*t. Wait... Aahh... Something's coming... Miller. Mil—" Huminga ng malalim si Axel, he held it as I felt the clenching of his hole, and at the same time, finally! He got his thick milk release after two long weeks.

"Haa... That felt so good!"

Masaya naman akong marinig ito mula sa kanya. Pero hindi pa ako tapos. The goal is to give him my seeds. So, hindi kami matatapos hangga't hindi ko mabubuhusan ng gatas ko ang loob niya.

"I'm sorry. I'm not done yet."

Binuhat ko si Axel at pinakandong ko sa akin ng nakaharap.

"T-This is too deep! I ju–I just came," iyak niya.

Pero hindi ako nakinig. I reached for his lips to help him calm down.

"Aaah~ I'm still shaking all over, honey." He warned me.

Pero napansin ko ang pagbaba ng mga balikat niya sa bawat galaw ng dila ko. Palatandaan na tuluyan na siyang kumakalma.

Itinapat ko ang bibig ko sa tenga ni Axel at binulong sa kanya ang mga katagang, "Here's another trip to heaven, love."

And the next thing happened was the series of up and down movements I made to stimulate us both. Yakap-yakap ko siya habang nakasandal sa balikat ko ang kanyang ulo.

Axel's moans almost never stopped, at mukhang ilang beses din siyang nagka-dry org*sm. Mayamaya rin kasi kung tumuwid ang kanyang likuran.

"Ahh! Ahh! This is the best! Am...Am I in my estrus? Ahh! Sh*t. It's here. It's here again!" Kasunod nito ay ang nakakapantirik mata niyang paninigas at ang paninikip din ng kanyang entrada.

His hips would shake and I would pause for a few seconds then I would start moving again.

"Aawh... Miller. I can't come anymore... Nothing. Nothing will come. No— ahh! No more."

At ganun na naman ulit. He'll finish while I still haven't had mine. Ilang beses na ba ito? Hindi ko alam pero malamang ay maraming beses na para halos umiyak na si Axel sa pagsusumamo na matapos na rin ako.

"Yes. I'm close. Very close."

Naturally matagal talaga akong matapos, and Axel can cope with that. He's a pro in bed after all. He is centuries ahead of me. Pero marahil dahil sa bago niyang katawan kaya extra sensitive siya ngayon at madaling matapos.

"Ngh!"

Eto na. Nararamdaman ko na ang pag-akyat ng akin.

At ilang sandali lang ay si Axel naman ang may naramdaman.

"Mmm... My stomach's warm. The hot stuff feels good! Ahh~"