M I L L E R

Masakit na ulo. Ito ang una kong naramdaman nang binuksan ko ang mga mata ko. Medyo malabo pa ang paningin ko pero natatanaw ko na may dalawang tao sa may bandang kaliwa ko.

I am lying on a cold floor kaya and I can hear a muffled voice. A muffled moaning voice to be exact.

Panandalian din ata akong nabingi dahil sa ginawa nilang paghampas sa ulo ko kanina. Although hindi na ito masakit. Sadyang may after effects lang talaga.

"What the hell," ito ang unang lumabas sa bibig ko nang makita ang dalawang lalaki sa sofa. Nakatuwad ang isa, habang nakatayo at bumabayo naman ang isa pa.

The man who keeps thrusting is obviously Aaron, naaalala ko pa ang mukha at ang tindig na 'yan mula noong gabing nasa eskinita sila ni Axel. While the other one is a stranger for me. But he have a petite physique and a girly appearance with that small face of him.

Oh. God. They are doing it in front of me... and four other men.

Nang inangat ko ang ulo ko ay nakita ko ang tatlong lalaki sa likod ng upuan ni Aaron, habang nasa likod naman ni Axel ang lalaking nagpakilalang manager sa akin kanina.

Tch. That deceiving bastard. Hanggang ngayon naaalala ko pa rin ang sakit ng paghampas niya sa akin.

"A-Aaron!" sigaw ko.

He paused for a sec and wondered, "Aaron?" luminga-linga siya sa paligid na parang may hinahanap. Tapos ay tumingin siya sa akin. "Nagkakamali ka ata, si Bernard ako, pre." At bumalik na ulit sa paggalaw ng baywang niya.

Bernard? So, sino ang tinutukoy ni Mateo kanina? Oh. No. Don't tell me ito ang dahilan kung bakit ang tagal nila? They must have confused the villains and went to that Aaron guy.

Hindi ko alam kung gaano katagal akong walang malay. But whether it's just a nap or a deep sleep, it doesn't matter. Hindi pa rin dumating sila Mateo.

Ano na kaya ang nangyari sa mga 'yun?

And these guys here are like animals in heat. They just keep doing it kahit na may ibang tao sa loob ng silid. Other than that, I can't believe that none of these four men are feeling awkward in this situation.

Wala pa ring ekspresyon ang mga mukha nila kahit na may nagkakantut*n na sa harap nila.

"Hmn... Master~" The guy he's f*cking reached for a kiss which he immediately granted.

They are too focused on feeling good. Pagkakataon ko na 'to para makatakas.

Palihim kong inilayo ang magkadikit kong mga kamay. Trying to make space between them. It hurts, considering that the rope is rough. But I can feel it snapping. Hindi nga biro ang lakas ko.

While doing it ay nakatitig lang ako kay Axel. He must be so weak that he can't even remove the ties by himself.

May superhuman strength ang mga bampira. But because of the poison, Axel's strength is depleted. At mukhang hindi pa ata alam ng mga bampira dito na na-acquire ko na ang kakaibang lakas nila. Because if they knew, hindi naman siguro nila ako itatali gamit ang simpleng pisi.

I can do this. But I have to distract them para hindi ako maging suspicious. The more silent I am, the more they will wonder if I am hiding something.

"You're so vulgar," sabi ko.

"Vulgar? Hng... I don't think you're suitable to judge me, Miller. Ikaw na dating binebenta ang katawan para sa pera."

I felt my brows twitching. He just hit a bullseye. "Shut up! Stop lumping me with the likes of you who does s*x in front of many." I scoffed. "You seem fine with your f*ck buddy, ano pa ba ang kailangan mo kay Axel?" I spat to change the topic.

No matter what, his s*x is different from mine.

"Ano ang kailangan ko?" he paused while talking, then thrusted his hips faster and more intensely.

Umalingawngaw ang mga ungol ng lalaking yakap-yakap niya. He grabbed Bernard's arm. His fingers gripped him very tightly enough for them to leave red marks when his hands were removed by Bernard.

"Ano ang kailangan ko?!" he repeated, but this time ay may halong gigil na at kasabay nito ang mas agresibong pagbayo.

Hinawakan niya ang dalawang braso ng lalaki. With both his arms behind him, tightly gripped by Bernard, the guy keeps moaning. I can only hear pleasure from his panting voice.

"Ahn! Ngh! Ah! Ah! Ah... Ah!" Every thrust is a moan and every time he tries to breathe his voice will be heard in a higher pitch, giving off a satisfied moan. A happy moan that when one would hear, they will understand that he is also enjoying this.

Akala ko kanina ay napipilitan lang siyang makisabay kay Bernard. But it turns out that this is also fun to him – having s*x in front of us.

Hindi rin nagtagal ay bumagal ang pag-ungol ng lalaki.

"Ah! Ah! Ah... A-Ah... A-A-Ah ah!" With that short pause, he came.

Binitawan na siya ni Bernard at hinayaang nakamudmod sa sandalan ng sofa. A white liquid dripped in front of him and he was breathing heavily.

"Wooh..." his voice winding.

"Did we entertain you well?" tanong ni Bernard. He pulled out from the man's backdoor, then sat on the sofa. This time, the guy he was f*cking a few seconds ago crawled in his lap and started pleasuring him through his aroused rod.

Gumawi ang tingin ko kay Axel. I wonder if he is doing fine with this situation in front of him. But Axel is still asleep. He must be tired. The poison must be acting up again.

"Augh~ keep doing that, Sedric. Hmn."

Nawala na ang mga nararamdaman kong after effects ng paghampas sa ulo ko kanina, kaya bumangon na ako mula sa pagkakahiga ko at lumuhod.

"You–"

"Oops. Relax, hindi ko pa nasasagot ang tanong mo."

"Hindi ko na kailangan ang sagot mo," I hissed. Sinubukan ko ulit na patagong gibain ang mahigpit na pisi.

"Talaga ba?" he uttered, pretending to be surprised. "Are you sure about that? Sigurado ka ba na ayaw mong malaman na number one sa listahan ng to-kill ni Lord Ronaldo ang nobyo mo?"

"What?"

"Ah. Iyon na pala ang sagot." He chuckled as if he did not intend to tell me about his plan.

Bakit si Axel? Hindi ba dapat ang Supreme since he is the leader?

"Why him?"

"Because he does important roles but is weak. As warriors, hindi pwede na uunahin namin ang pinakamalakas. That's too reckless. We have to slowly weaken their forces by removing his main men. And it just happens that Axel is the weakest among his main men."

How cruel and cunning is that plan they have. How annoying.

"Everything is going according to the plan. Kaso bigla ka na lang dumating."

If the are planning to kill Axel, bakit hindi pa nila ito ginagawa? And Axel is still asleep. There's something wrong going on here.

"Anong ginagawa niyo kay Axel?" I demanded.

"Hm? Oh, si Axel? He is a vampire, hindi siya basta-basta namamatay. Kaya naman pinainom namin siya ng special potion. It's would be easier to kill a pure vampire that way."

"You bastard!" Ano na naman kaya nag pinainom nila kay Axel? He still have that poison inside him. They are killing him either way!

"Alam ko. Alam ko. Paulit-ulit ka na."

Hindi ko alam kung kailan sila natapos sa ginagawa nila but, Bernard has his pants on already and the other man beside him is starting to clean himself.

"Oh. You came too much, master... P-Parang kailangan kong gumamit ng banyo," sabi nito. Tapos ay sinenyasan ni Bernard ang isa sa tatlong lalaki na nasa likod niya at sinamahan sa labas ang payat na lalaki.

"Isn't he adorable? Ganyan na ganyan din si Axel dati. He is a promising bottom, don't you agree?"

"Shut up!"

"Teka. Huwag mong sabihin na hindi niyo pa ito nagagawa? Hindi pa kayo nakapag-s*x?"

He is clearly trying to piss me off.

Pinanliitan ko lang siya ng mata. Hindi ko kailangan na mainis. Konti na lang at matatanggal na ang pisi sa kamay ko.

"Sayang naman. Hindi mo na siya matitikman."

"Shut up."

"Alam mo ba na mahirap maghanap ng ipapalit sa kanya? Men like him and Sedric are rare. Men who are happily will to spread their legs for plea–"

Napuno na ako. Hindi ko na kayang pakinggan pa ang mga salitang ginagamit niya kay Axel. I quickly snapped the rope and jumped at him with my fist. Pero naka-iwas siya.

"Ah. Lumalabas na ba ang mga vampire abilities mo? Hoy! Bakit hindi ko ito alam?" sigaw niya sa mga tauhan niya sa likod. Yumuko lang din ito at pak! Isang malakas at malutong na sampal ang nakuha niya mula kay Bernard.

Wala siyang iniwang reaksyon, at umatras lang ulit pabalik sa pwesto niya kanina.

"Vampirized humans. Minsan talaga mali-mali sila," rinig kong bulong niya sa sarili. "Ikaw! Hawakan mo siya." Utos naman niya sa isa pang lalaki.

At dahil narinig ko ang utos niyang ito ay agad na din akong umalis sa pwesto ko at susuntukin sana ang lalaking palapit sa akin. Nang bigla siyang nawala sa pwesto niya at lumitaw sa harap ko. His hands blocked my attack, he twisted my arms and made it behind me.

"Agh!" I groaned in pain.

Sh*t! He just teleported in front of me. This is the exact same thing Leo does every sparring. This teleportation trick is like a cheat for a vampirized like me who is yet to learn my full skills.

"Let go, you prick!" I demanded dahil sa mahigpit niyang pagkakahawak sa akin.

"Ano ang gusto mong gawin ko sa kanya, master?" he asked, waiting for his masters order like a loyal dog.

Pero bago pa man makasagot si Bernard ay puwersahan ko nang hinila ang kamay ko mula sa pagkakahawak ng lalaki sa likod. I just did what he did earlier and twisted our arm to loosen. At sa sandaling nalipat ko na siya sa harapan ko ay sinipa ko siya ng malakas. Sanhi para tumilapon siya sa likod ng sofa.

"Woah! Relax, man." Nanonood lang si Bernard at sunod na sumugod sa akin ang isa pang alpha.

He attacked with brute force. With his fist coming at me ay muntik na akong matamaan sa mukha. Buti na lang at nakailag ako kaagad. I also went to punch him. But he is indeed a vampire to dodge it quickly.

Mukhang naka-recover na rin ang isa kanina at sumugod na ulit. He pulled a plastic chair that he pulled somewhere near him and threw it to me. Umilag ulit ako at sinipa naman siya. He also able to dodged then quickly huddled onto me. Nang nasa mga bisig na niya ako ay mabilis niya akong itinulak hanggang sa mawalan ako ng balanse. Bumagsak ako sa sahig, kinuha niya ang pagkakataon na ito para daganan ako. He placed his arm on my neck, making me unable to breath properly.

"Ack!" I struggled to push his arm away.

Nauubusan na rin ako ng hangin. I gasped and pushed him again. Pero balewala lang ito. Pabor kasi ang posisyon niya para magkaroon siya ng sapat na lakas na itulak ako.

Kung hindi pa rin ako makakaalis ngayon ay mawawalan na ako ng malay. So, I tried another method. Sinipa ko siya sa tiya, hindi gaanong malakas. Sakto lang para mag-react siya. And as soon as his attention was diverted, I turned my head then slipped pushed him again with a normal strength. Hindi ko inakala na effective ang diversion na ginawa ko.

Cough. Gasp. Cough. I did both in alternate the moment I freed my neck from being pinned down by his arm. And smacked his face at the same time.

Napatakip siya ng mukha dahil sa sakit. Habang tumatayo naman ako na hawak-hawak pa rin ang leeg ko. Siguro kung tao pa rin ako ay kanina pa ako nawalan ng malay sa lakas ng pagkakadiin niya sa leeg ko.

Pero bago pa man ako nakatayo ng tuluyan ay umatake na naman ang isa. May binasag siyang bote at iwinasiwas ito sa akin. Every time he tries to stab me with it ay nakakaiwas ako... ng konti dahil may mga pagkakataon na nahahagip nito ang balat ko. Nararamdaman ko ang maliit na paghapdi, pero kaagad din naman itong gumagaling.

A loud shattering sound is heard inside the room nang humampas sa dingding ang hawak niya na basag na bote. Maya-maya ako kung umiwas hanggang sa dead-end na pala ang nasa likod ko. Kaya minabuti kong yumuko na lang para makaligtas.

A drop of crimson landed on my shoulder. Dumugo ata ang kamay ng lalaki. Kasabay nito ay ang iilang bubog ng nabasag na bote.

"Ahh! sigaw niya sa sakit. Hindi ito dahil sa nasugatan niyang kamay, kung hindi dahil sa pagsaksak ko sa gilid niya. Pinulot ko kasi ang kalahati ng bote na hawak niya. Of course, mabilis niya lang itong nabunot. But he is surely staggering in pain.

I grabbed the chance to pushed him against the window. Isang malaking sliding-type ang bintana nila rito. Sinuntok ko ang salamin at nagsanhi ito ng maliit na lamat.

"Akala mo, h—" Hindi na niya natapos ang sasabihin niya. I seized him by his collar at marahas na hinampas ang likod ng kanyang ulo sa salamin.

"Agh! Augh! Agh!" He exclaimed every time I struck the window.

And after a few strikes the window's glass shattered at hindi ko na pigilan ang sarili ko na madala sa aksyon at naitulak siya.

"AAHHH—Ugh." he yelled.

Oops. Nahulog siya sa bintana. Hindi ko naman alam na elevated pala itong building na ito.

"Second floor ba 'to?" tanong ko.

"Third floor 'to! Gag*!" sigaw naman ng isa na muntik ko nang makalimutan na buhay pa pala.

Oh. Yes. I shouldn't feel guilty dahil buhay pa rin ang lalaking nahulog kanina. He is a vampire anyway.

I took the window pole at pina-ikot-ikot ito sa kamay ko na parang staff. Kung may maganda mang pagkakataon na gamitin ang natutunan ko mula kay Leo ay ito na iyon.

I moved my hand with balance and precision. Sinundot-sundot ko ang tagiliran, hita, braso, at leeg ng lalaki. Each strike worth a punch.

"Okay! Tama na ang pag-aaksaya ng oras!" sabad ni Bernard. Tumayo na siya.

Hindi ko alam kung kailan, pero lumabas ng silid ang isang bampirang kasama namin, at siya at si Axel na lang ang naiwan.

"Ikaw, pwede ka nang umalis. May mas importante pa tayong gagawin kaysa ang labanan ang isang incomplete vampire na katulad niya.

Incomplete vampire?

Umalis na nga ang lalaki. At para bang may pag-hudyat na nangyari dahil nang sumara ang pinto ay biglang nagising si Axel.

Samantala, walang ginagawa si Bernard. Nakatayo pa rin siya at pinanood lang ako na lumapit kay Axel.

"Hey, you're up," bulong ko habang punuputol ang tali sa kamay at paa niya gamit ang talim ng nabasag na bote. "Don't move. I'll free your hands in no time."

Hindi ako sinagot ni Axel. He just kept groaning.

"Magaling kang makipaglaban, huh. Kahit na hindi ka pa isang ganap na bampira."

I ignored Bernard. Nagpatuloy lang ako sa pagpapalaya kay Axel, until he finally looked at me and started speaking.

"Miller, what... What are you doing h-here?"

"Obviously, I'm here to save you. It's been an hour since I went home at hindi ka pa rin nakauwi."

Oo, nagsisinungaling ako sa parteng ito. At dahil hindi naman niya malalaman na wala pang isang oras nung umuwi ako ay nagkaroon na ako agad ng masamang kutob.

"S-Stop. Y-You can't... fight him... You will not... a-able to," he struggled to utter.

Kailangan na niya na uminom ng dugo.

"Yup. Dapat ka ngang makinig sa kanya, Miller. Hindi mo ako kaya."

I don't know why, but hearing it from him sounds like a mockery rather than a warning. Kumukulo lang ang dugo ko.

Tumayo ako at kinuha ang window pole. I struck him with it pero nawala na lang siya ng parang bula sa kinatatayuan niya. He teleported. Alam ko na ang trick na 'yan at mabilis akong tumalikod para salubungin ang atake niya.

But he purposely clashed with me and snapped the window pole into two with his bare hands.

Hindi kagaya nung dalawang nakalaban ko kanina. Bernard's attacks and defenses are direct and harsh. Both are with an intent to kill.

Susugod pa sana ako nang muli na naman siyang nawala. It's a cliche movement, pero bumalik lang siya sa pianggalian niya kanina. I have no choice but to turn around and face him. Pero imbes na suntok o sipa, kahit man lang mahinang hampas ang sumalubong sa akin, ay isang malamig at mahapding sensasyon ang naramdaman ko sa tiyan.

"M-Miller!" For the first time tonight, I heard Axel screaming fearfully in a loud voice.

Yumuko ako. Only to see a dagger pierced in my abdomen.

I smiled. "Such a petty trick. Are you not aware that I am going to be a vampire?" I asked him with a smug face.

"I am. That's why I am using this fancy invention my good friend made. A material that is good to kill vampires. Although it's just a prototype and only effective against the vampirized ones."

Hearing this, I've gone pale... both literally and hypothetically.