CHAPTER FIFTY
* * *
Kung ang loob ng Play Room ay punong-puno ng nakakalunod na amoy ng pheromones na nagpapasidhi ng damdamin ng mga bampirang nasa kanilang estrus. Hindi naman kailangan nito ang silid ni Bernard. Matapos ang mainit nilang gabi ay tila kulang pa ito sa kanila. May balak ata na pumantay ang dalawa sa isang linggo na estrus ng mga dinalang bampira ni Bernard.
Mataas na ang sikat ng araw, nagpapahinga muna ang dalawa sa pag-lalampungan nila.
Isa... dalawa... tatlo... anim.
Anim na minutong hindi gumalaw ang dalawa. Nakahiga sa balikat ni Bernard si Sedric habang nakayakap naman siya sa gilid ng alpha. Nakapatong ang isa niyang binti sa gitna ni Bernard habang nilalaro naman niya ang dibdib nito na pawang malulusog gawa ng malaking muscles. Anim na minuto pa lang, ang usapan nila ay sampung minutong pahinga pero tila hindi na makapaghintay si Bernard at humarap kay Sedric. Niyakap niya ito sanhi para mamudmod ang mukha ng payat na lalaki sa kanyang dibdib.
Noong una ay wala pa itong reaksyon. Ngunit nang muli na namang kumilos ang kamay ni Bernard at humantong ito sa puwet mi Sedric ay kinutuban na ang gamma. Bahagya niyang ibinaba ang kanyang paa pero napansin ito ni Bernard at ipinatong ulit ito sa kanyang katawan.
"Master, wala pa pong ten minutes," paalala niya. Syempre hindi nakinig sa kanya si Bernard at nagpatuloy lang.
Nakaramdam na siya ng pagsundot sa kanyang butas. Pero hindi kagaya nung una ay mas mabilis nang pumasok ang dalawang daliri ni Bernard.
"I need something to fidget on," sabi ni Bernard at kaagad na ginilaw ang kanyang dalawang daliri.
"M-My h*le... Master, magpahing– ah! Ahn~ Master, don't put your finger t-there"
Aabutin na sana ni Sedric ang kamay ni Bernard para ilayo ito subalit mabilis siyang napigilan ng alpha. Mahigpit pa nitong hinawakan ang kanyang galanggalangan para hindi na makagalaw pa. Sinubukan din naman na kumawala ng isang kamay ni Sedric pero naipit lang ito ng katawan niya. Wala na ring espasyo itong malulusutan sa higpit ng yakap ni Bernard sa kanya.
"Stop, that feels weird... ah! Ngh! Mmn..." Nakaramdam ng matinding kiliti sa ibabang bahagi ng katawan niya si Sedric. 'Yung pakiramdam sa tuwing naiihi siya at pinipisil ang kanyang puson. "I'm feeling full, I'm starting to feel funny again! Mngh! Mmn!" Kagat-kagat niya ang kanyang labi habang nakapikit.
"Master, your fingers... no more. Pahinga... Magpahinga na muna tayo... haah... ah! Ah! Ah!" Imbes na tumigil ay mas binilisan pa ni Bernard ang paglabas-pasok ng kanyang mga daliri.
Muli na namang umingay sa loob ang mamasa-masang tunog ng sinasampal na tubig. Kasabay nito ay ang mabigat na paghinga ni Sedric at ang paminsan-minsan na pagtaas ng kanyang boses.
Kung may makakakita man sa kanila ay baka isipin na pinapahirapan ni Bernard si Sedric, na isa itong torture. Pero hindi, dahil sa kabila ng sunod-sunod na pagtanggi ni Sedric at kanyang mga iyak ay na-eenjoy pa rin niya ito.
"What now? Are you close?" bulong ni Bernard sa kanya sabay bitaw sa galanggalangan ng gamma.
Niyakap ni Sedric si Bernard. Kumapit din ng pahigpit ang binti niyang nakapatong sa katawan nito. At halos idikit na niya ang buong katawan niya sa alpha. Maski ang kanilang mga miyembro sa pagitan nila aay naghahalikan na.
"You seem close," komento ni Bernard nang maramdaman ang pagkislot ng kay Sedric. Mas uminit ang kanyang katawan at diniinan pa ang galaw ng kanyang mga daliri.
"Mmph! Master... Master! That feels good! Feels good!" Hindi na natiis pa ni Sedric at kusa nang gumalaw ang kanyang bewang.
"Uh-huh, you want that? You want that?"
Tumango-tango si Sedric at binilisan pa ni Bernard ang kanyang daliri.
Squelch. Squelch. Squelch. Ang erotikong tunog ng mga daliri ni Bernard sa loob ni Sedric.
"Ahn! Ah! Master! I-I'm... cum– cumming! Ah..." Sunod na umiling-iling ang balakang ni Sedric nang maputol ang kanyang nais sabihin.
Plop. Akalaing may nagbukas ng garapon nang inalis ni Bernard ang mga daliri nito sa loob ni Sedric.
"A dry orgasm. How beautiful," sambit niya sabay dukot ng baba ni Sedric at hinalikan ito.
Kababagsak lang ni Sedric mula sa napakataas na sarap. Katatapos niya lang kaya tulala pa siya. Subalit kahit blanko pa ang kanyang mga mata ay wala pa ring pakundangan sa paghalik sa kanya si Bernard.
"Gooosh. That felt extreme! He's the best!" sambit ng gamma sa kanyang isipan.
Nasa kalagitnaan silang dalawa ng halikan nila nang may kumatok sa kanilang silid. Kumunot ang noo ni Sedric, para bang dismayado siya sa biglaang pang-iistorbo sa kanila. Habang huminto naman si Bernard at pinitik ang kanyang kamay. Sunod naman na umangat ang pinto, tila ba alam na ng tao sa labas ang gagawin at binuksan ito ng bahagya bago nagsalita sa likod ng pinto na hindi sumisilip sa loob. "Master, the Lord has claimed the two of the clans in the west."
Kumurba ang magkabilang gilid ng labi ni Bernard. Tumingin siya kay Sedric at dahan-dahan na hinimas ang makinis nitong mukha.
"The next round will be the celebration of Lord Ronaldo's successful expansion," saad niya kay Sedric bago ito hinalikan.
"Oh, f*ck yes!" sa loob-loob na sagot ni Sedric na kagaya ni Bernard ay tila hindi pa nakontento sa mahaba nilang pagpapainit ng katawan.
M I L L E R
"The audacity of that Ronaldo? Darren de Paz was his playmate in school!" anas ni Mateo.
Pagkatapos naming mag-usap kanina sa balkonahe ay bumalik na ako sa silid ni Axel. I was peacefully browsing on line inside the bed space behind the wall when Mateo suddenly went storming in. Kasama niya si Axel na may kabaliktaran na reaksyon.
Mateo still has his serious face. He only has the slight crumpled skin between his brows that show his emotion. While all of his face is as cold as stone and his voice in low tone, yet these signs itself just signifies red alert. Matapos na makasalamuha siya ng ilang beses, napagtanto ko na may pagkakapareho kami ni Mateo. Just like how we do not resort to rage when we are angry, instead, we prefer to utter cold and hurtful words rather than forwardly attack. And that we both hate troublesome routes. That as long as possible, it is not too severe, we still think we can handle it.
We have a few similarities, and I guess that's the reason why even if I am a human (or once a human, I supposed I should say) he doesn't treat me as indifferent as I expected him to be.
Anyway, Axel looks worried behind him. He seems anxious. Nakayuko siya sa sahig at kung saan-saan na lang napupunta ang kanyang mga tingin.
"Anong problema?" Napatayo ako ng wala sa oras. I did not expect na ibubuka ko ang bibig ko.
Mateo looked at me with his cold glares. "That Ronaldo, he seized two of our subjects' territories. He slaughtered the clan leaders and forcefully claimed the members his."
"Mat," rinig kong tawag sa kanya ni Axel sa likod niya. His voice seems to go against Mateo.
"What?"
"Miller... Miller should—"
"It's fine. He will no longer be human. He will soon become a vampire. It's okay for him to know a little of the information."
Nagdadalawang-isip na tumingin sa akin si Axel. Naka-kurba pataas ang kanyang mga kilay. I can see worry in his eyes. Mukhang may gusto siyang sabihin sa akin ngunit nilunok niya ito at nanatili na lang na tumahimik.
He sighed then nodded. At nagpatuloy na sa pagsasalita si Mateo.
"He's really becoming greedy. The report says that before Darren, he went to Vivien's palace."
"Who is Vivien?" tanong ko.
Umupo si Axel sa kama at nagsalita. "Vivien is the Mistress of Flor Palace. That's the name of the mansion where she resides with her clan members in the west along with the other four clans there. She's a skilled fighter. A really skilled one."
"Yes. She's skilled enough that even Ronaldo tried his best to avoid a fight with her," dagdag ni Mateo, "That's why before subjugating her territory, he tried to negotiate with her first. Saying that if he comes with him and joins forces, he will make her one of his current officials who loyally does dirty things for him. She will remain the leader of her clan, yet she must lead her vampires according to his order. Of course, that woman wouldn't want that so she chose sword over words and they fought."
Hindi na kailangan pa tapusin ng isa sa kanila ang kwento dahil mukhang alam ko na ang katapusan nito. "So, they fought and she was defeated?" hula ko.
Tumango si Axel. "Yes. Yet, she's still a great fighter so Ronaldo was in a tight spot. That's why he cheated and called his alpha goons to fetch him some nasty poison to weaken vampires and kill her."
I can't imagine the death of a vampire. Matapos kong masaksihan ng paulit-ulit si Axel na nasa kritikal na sitwasyon na alam kong walang mortal ang makakaligtas, a death of a vampire seems like an impossible reality now.
How harsh of me to think that way.
Nagpatuloy lang sa pagbabahagi ng impormasyon sa isa't isa si Mateo at Axel habang nakikinig lang ako.
Nabanggit nila na matapos na sakupin ang Flor Palace ay tumungo na si Ronaldo sa mansyon nung Darren. The vampire was a simple man. They said that he preferred to not stand out so he used common faces; ugly and fat, imperfection yet real appearances. A complete opposite to Ronaldo who likes to be the perfect one. Magkaibigan sila dati pero hindi nila inasahan na pati 'yun ay pagpapanggap lang din ni Ronaldo and he even had the guts to kill him.
Darren is also an alpha and the master of his clan, just like the Vivien woman they were just talking about.
Nababahala si Mateo na sa patuloy na pagsakop ni Ronaldo sa teritoryo ng mga kakampi nila ay nababawasan ng dahan-dahan ang kanilang puwersa. On the contrary, Ronaldo do not only invade territory and subjugate vampires, he also creates vampires through humans. Lumalaki na ang army.
"When the Supreme is back, I have to tell him my thoughts and suggest some strategies," pahayag ni Mateo.
Saglit na nagkaroon ng katahimikan when Axel stood up and said, "Then I will have to fight as well. Kaya ko naman na lumaban."
Napalingon ako sa kanya. I was about to ask kung paano niya ito gagawin kung hindi siya sinlakas ng mga alpha, yet Mateo already told him that, "What are you saying? You know that's not an ideal move."
"It's not? I can fight without brute strength. I have my brain. I can help you strategize in the battle. I can spontaneously suggest techniques while in the field."
Hearing his voice full of determination, I also said, "If you're going, I shall go too."
Pero kabaliktaran ng inaasahan ko ang naging reaksyon niya. He looks unsure and confused. "Miller, you can't. Even if you become a vampire, it will be dangerous for you."
"But it will be dangerous for you as well. Especially to a beta like you. Look, I may not be as well-informed but I at least know that your body is not made to fight."
"What?" He walked closer, "I know that you're being complacent because being a vampire gives you the abilities that you do not have when you were mortal. But once you enter our society and become one of us you will understand how far is the gap between the three ranks." Bumuntong-hininga siya at tumalikod. "Stop talking big like going into a vampire war. That's utter nonsense. It's just suicide."
"Wait, mukhang hindi ata tayo nagkakaintindihan dito. I am not talking big here, and I am definitely not uttering nonsense."
Magpapaliwanag sana ako nang hindi naglakad siya patungo sa bintana. I sighed when I noticed that he doesn't plan on listening to me at all.
Napatingin ako sa direksyon ni Mateo nang maramdaman ko ang pagpatong ng kamay niya sa balikat ko. He nodded at me as he announced, "Miller is not talking nonsense, Axel. And I believe that he can stand a chance if I teach him well."
I heard Axel scoffed. "I don't know what's going on but these past few days, you seem to be always against me, Mateo?"
"I am not," tugon ni Mateo, at kasabay ng pag-alis niya ng kanyang kamay sa balikat ko ay binahagi niya ang balita kay Axel. "I am logically correct because you see, your favorite here is an alpha."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top