Chapter 12 | Born for you

Nagmadali akong tumalikod at pinunasan ang luha ko. Nakakainis!! pano na naman siya nakapasok?!

Huminga ako ng malalim at nanatiling nakatalikod sa kaniya

"Why are you here? Who brought you here?" I asked in calm "HOW THE HELL YOU ENTER MY HOUSE AGAIN?!" I shout when he didn't response I wear again my sunglasses before facing him. He's in the ground in front of the door.

"Leave!" Utos ko habang bumababa sa hagdan at hinarap siya. Hindi parin siya kumibo at sinusundan lang ako ng tingin.

"Are you o-okay?"

Nagulat ako sa tanong niya at hindi ko alam kung bakit biglang nag init yung ulo ko sa tanong niyang yun.

"Leave" Sabi ko habang nakatingin sa kanan at nakahawak pa ang isa kong kamay sa bewang habang nakaturo naman ang isa sa likuran niya kung nasaan ang pinto.

Napapigil ako ng galit ng hindi siya sumunod at kinilatis ako ng tingin.

"Don't you dare look at me like that!"I face him "leave! Sabi ng alis!" Pinagtulakan ko siya palabas at kung pwede ko lang siyang suntukin ay ginawa ko na.

"ANO BA?!" sigaw ko ng mapalabas siya, tumalikod na ako at aktong papasok na sa loob ng ng hilahin niya ang wrist ko para mapaharap sa kaniya.

Nakasuot parin ako ng sunglasses pero kitang kita ko parin ang pag aalala sa mukha niya habang nakatingin sa akin.

'those eyes...how I hate it! It's giving me the nerves to hate him more!'

Naawa siya sa akin, nakikita ko yun sa mga mata niya! Ayaw kong kinakaawaan niya ako, mas lalong ayaw kong mapalapit siya sakin! Ayaw kong dumating ang araw na kinakatakutan ko...

"Those eyes..." Panimula ko habang nakatingin sa mga mata niya.

"Huh?"

"I hate it" matigas kong sabi at hinila ang kamay kong hawak niya. "I hate it like crazy" nanginginig ako sa galit ng sabihin yun.

Nangunot ang noo niya at mas tinitigan ako, mas nagulat pa ako ng bigla niyang itaas ang kamay at hinawi ang luha kong tumulo na pala.

"Bakit ka pumasok sa bahay ko?" Tanong ko habang naka cross arms at nakahiga dito sa cot. Sa kanan ko ay may table na may malaking umbrella at sa gilid nun ay nandoon din ang isa pang cot na hinihigaan ni Law, pareho kaming nakaharap sa beach.

Kanina matapos niyang punasan ang luha ko ay hinila niya ako papunta dito sa likod ng bahay ko kung nasaan ang beach.

"Well...I am about to go home from hospit--"

"Hindi yan ang tanong ko" pambabara ko sa kaniya at hinilig ko yung ulo ko at pinikit ang mata ko.

Bumuntong hininga siya bago sumagot.

"I saw you, standing in front of your house, bumaba ako sa kotse ko at plano ko sanang asarin ka ng pumasok ka bigla"

Nangunot ang noo ko habang nakapikit parin.

"Then?"

"Then, I knock on your door nag doorbell din ako"

Minulat ko yung mata ko at tumingin sa kaniya ng masama, nakaupo na siya ngayon habang nakatingin sa akin.

"Hindi ko narinig"

"Because your busy crying" pahina ng pahina ang boses niya ng mas sumama yung paningin ko.

"Pretend that you didn't hear anything" pagtatapos ko at tumayo na, tumayo rin siya at hinawakan na naman ako sa wrist at hinila patayo.

"Ano ba?!" Angil ko at hinila ang kamay ko pero hinigpitan lang niya yun at kinindatan ako.

Napaikot ang mata ko at plano ko talagang awayin siya ng hinila niya ako papunta sa mga pine tree kung saan siya nagtago noon, nakita ko ang isang bangka.

"What's that?" Tanong ko ng alisin niya yung ilang patay na dahon na nandoon sa bangka.

"Mamangka tayo sandali para di ka naman masiyadong malungkot tch!"

Natigilan ako sa sinabi niya at napatingin sa kaniya habang tinutulak niya yung bangka papunta sa dagat.

"Ayaw ko, gusto ko ng magpahinga" Sabi ko at tumalikod na sa kaniya. Ang totoo ay gusto ko yung idea niya pero ayaw ko siyang kasama.

"Sige na, pwede ka namang magpahinga dito,sasamahan kita"

'ehh ayaw nga kitang kasama!'

"Tss...wag kang mapilit okay?" Inirapan ko siya bago tumalikod pero lintik lang naman talaga siya dahil humabol parin siya at humawak sa siko ko.

Hinarap ko siya at harap harapang inirapan bago ko hinila ang braso ko at naunang sumakay sa bangka! Letche!!

"Teka!" Habol niya pero diko siya pinansin at walang ganang umupo nalang sa kahoy na upuan nung bangka.

'pesti!'

"Bumaba ka muna diyan at itutulak ko pa tong bangka" reklamo niya. Napataas ang kilay ko.

Humarap ako sa kaniya habang nakataas ang kilay.

"Ayaw kong mabasa, kung gusto mong mabasa muna ako bago sumakay sa bangka ay bahala ka sa buhay mo at ikaw nalang isa ang sumakay" maangas kong sabi at nagpagpag ng damit bago tumayo.

"Wait! Okay...okay..." Aniya na itinaas pa ang kamay na parang sumusuko bago buong pwersang itinulak ang bangka papalusong sa dagat.

Nang okay na ang bangka ay patalon siyang sumakay para di siguro siya mabasa,pero napangiti ako ng kaunti ng makitang napapailing siya dahil nabasa parin ang laylayan ng pantalon niya at napuno ng tubig ang suot niyang sapatos.

Bumuntong hininga ako at lumingon sa paligid. 5:00 pm na at color yellow and orange na ang langit na rumereflect sa dagat. I smiled.

'I've never seen a beautiful place like this before....'

Now playing Born for you by David Pomeranz

~~Too many billion people running around the planet
What is the chance in heaven that you'd find your way to me
Tell me what is this sweet sensation
It's a miracle that happened Though I search for an explanation Only one thing it could be..~~

Napatingin ako kay Law ng tumugtog ang kantang yun, may hawak siyang cute na radio na inilapag niya sa tabi niya bago kunin ang dalawang sagwan at nagsagwan ng marahan.

🎵🎶That I was born for you It was written in the stars
Yes, I was born for you
And the choice was never ours
It's as if the powers of the universe Conspired to make you mine until the day I die I bless the day that I was born for you...🎵🎶

'maski ako ay di ko aakalaing mapupunta sa mundo mo kung saan kabaliktaran ng mundo ko'

Nabigla ako ng biglang tumingin sa akin si Law habang nagsasagwan. Nagtama ang paningin namin at di ko inaasahan ang pagngiti niya ng marahan, yung ngiting magpapagaan sa kalooban.

~~Too many foolish people try to come between us
None of them seem to matter when I look into your eyes
Now I know why
I belong here
In your arms
I found the answer
Somehow nothing would seem so wrong here
If they'd only realize...

that I was born for you and that you were born for me
And in this random world, this was clearly meant to be
What we have the world could never understand
Or ever take away until the day I die I bless the day that I was born for you....~~

"I wonder why you were alone?" Tanong niya kaya napaiwas ako ng tingin.

Bumuntong hininga ako at nilanghap ang hangin bago nagsalita, wala naman sigurong mawawala kung magsabi ako kahit kaunti.

"It's ok if you didn't tell..."

"May panaginip ako..." Panimula ko at nagulat naman siya dahil nagsalita ako, nginitian ko siya.

"I was dreaming of my self" tumingin ako sa mata niya."that I was sent to a world were everything is fiction" seryoso kong kwento pero hindi ko maiwasang mainis ng kaunti at samaan siya ng tingin ng tumawa siya.

"Fictions are only in the book and didn't exist in reality soo... Don't worry, your dream will never happen" natatawa niyang sabi at napabuntong hininga nalang ako.

'nangyari na nga ehh...'

Napairap ako at di na itinuloy ang kwento pero later on ay nagsalita na naman siya.

"Bat nga pala nandon ka sa ospital?" Tanong niya at nanlaki naman ang mata ko.

"What do you mean?" Pagmamaangan ko at umaktong walang alam.

"Tch! Don't deny it! We talk!"

"Ehh, bakit ba sumisigaw ka?! Hindi ko naman dinedeny! Nag deny bako?!" Sigaw ko rin sa kaniya.

"Easy..."

Sinamaan ko siya ng tingin ng iharang niya ang kamay sa akin na parang umiilag pa.

"May nawawala...." Parinig niya.

"Hindi ako kumuha"sagot ko

Pasimple akong napangiwi ng isagot yun.

'tama ba ang sinagot ko? Tsk! Mukhang mali ata!'

"Mukhang nahulog ata sa dagat yung piso ko, nawawala ehh"

Napapikit nalang ako sa inis! Akala ko ay yung album ang tinutukoy niya! Punyeta!

"Mag isa ka lang sa bahay mo?" He asked again.tumango lang ako.

"Your not with your family?"

"I'm with no one"

"Why?"

"You don't need to know"

"Okay"

Ilang minuto pa kaming nag bangka bago may tanong na pumasok sa isip ko.

"Ikaw?" Tanong ko.

"Anong ako?"

"Where's your parents?"

Napansin ko kasing siya lang ang nagluluksa don sa pinsan niya.

"They're dead..."sagot niya, natigilan ako.

"They past away, days before the incidents happened in my cousin"

Hindi ko siya sinagot, ayaw kong e paalala niya na naman yung pagkamatay ng pinsan niya at natatakot din akong baka malaman niya na ako ang may gawa.

'someday the truth will reveal, and all I need to do is to wait for that time, and I'm looking forward to pay my sins'

Bahagya akong tumungo at inabot ang malamig na tubig dagat, hinayaan ko ang kamay kong mabasa at maramdaman ang lamig niyon.

"matanong nga kita. what will you do if you killed someone just to saved somebody's life?" Tanong ko.

"Nakapatay ka?" Gulat niyang tanong. Nagulat din ako pero agad na nakabawi.

"N-no, that's not what I mean" agaran kong sagot, nakahinga siya ng maluwag.

"Hmm... In order to live in peace, I think you need to surrender and admit your crime, in that way you can pay your sin and live without worrying about what might happen tomorrow?" Patanong niyang sagot. Napangiti ako ng bahagya.

'sana nga ganon kadali'

"Hindi ba pwedeng manahimik nalang at ibaon sa limot ang lahat? Yun bang hanggang sa kabilang buhay walang makakaalam"

Tumingin ako sa kaniya ng bigla siyang umiling.

"I don't think so... because I believe that no matter how many times you die and are reborn, you will eventually have to pay for what you've done..."

Napatigil ako at napatitig sa kaniya, yun yung isa sa mga salitang narinig ko kasabay ng mga imahe na nakita ko noong itinapat ko ang kwintas ko sa liwanag.

'boses niya talaga yun...'

SINUSUKLAY ko ang buhok ko habang nasa tapat ako ng salamin it's past 11:00 in the night but still I can't sleep,napapaisip parin ako sa sinabi ni Law kanina.

Tumayo ako at plano ko sanang humiga na muna pero nakita ko ang bag ko at naalala ang photo album na kinuha ko sa ospital.

Lumapit ako sa bag at inilabas ang album bago naupo sa kama. Ibinuklat ko lang iyon at nakita ko ang ilang pictures ni Law kasama ang mga friends niyang I think doctor rin.

"Is this his parents?" Bulong ko ng makakita ang family picture pero mukhang nilumutan na ng panahon dahil kupas na at hindi mo na makilala yung picture.

Naningin pa ako ng iba niyang picture pero nung nasa bandang huli na ng page ay may nakita akong naiibang photo.

Oo! Naiiba talaga dahil ako! Ako ang nasa picture!!

"What the heck?!" Asik ko ng marealize kong di lang isa ang picture ko kundi dalawa!

Ang first pic ay yung nasa isang restaurant ako at nakatingin sa isang sasakyan,kung hindi ako nagkamali ay yung Pagani Huayra ang tinitignan ko non!

'shocks! I knew it! May taong nakatingin sa akin nung time na yun and worst! Kinuhanan pa ako ng picture!'

Ang second photo na nakita ko ay yung nasa bintana ako habang hawak ang hair pieces na ginamit ko pagpatay sa isang taong nagtangka sa kaniya....

'kaya pala may hawak siyang cellphone that time..'

Inilabas ko yung picture sa takip nitong transparent cellophane at tiningnan kung may nakasulat sa likod.Nagulat pa ako ng makitang may nakasulat nga.

"My life is not fun, hopeless, and boring not until I met this girl who change everything, she's the one I'm looking for,the one who sent for me and turn my life into wonderful,from a hopeless man into an aspiring one. " I read.

Napatakip ako sa bibig ko at nabitawan ang hawak kong picture.

‘m-may...gusto ba siya sakin?!

Nanginginig akong napahiga sa kama at nagtakip ng kumot hindi makapaniwala sa nalaman!

'now I know, in the first place he was the one who's chasing me, he's the one wishing to see me and he's the one who finding his way to me...'

++++++++

#Talia

Ps. Please VOTE po kayo maraming salamat!!!

Featured song:

Born for you by: David Pomeranz

Again this is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

PLAGIARISM IS A CRIME!!!!PUNISHABLE BY LAW!!!!

FOR MORE UPDATE FOLLOW ME ON:

FB: Allana Adalaide

don't forget to VOTE,FOLLOW AND COMMENT!!!and MOST of all SPREAD THE STORY!! Thankyouuu!!!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: #wattys2022