"Fine, come here inside," wika ko bago ko binuksan ang pinto.

I turned on the lights, and what welcomed him was my open living room, sa left part habang nasa right part ang kwarto ko. Naroon naman sa dulo ang kusina, laundry area, and bathroom. Nakahinga ako nang maluwag nang makita itong malinis.

"Do you have a space for your cat's necessities?" tanong niya. Tinuro ko naman ang storage room kung saan may section na pwedeng paglagyan ng mga stock ng mga cat's necessities na tinutukoy niya. Bakit ba kasi siya bumili ng sandamakmak? Pahihirapan niya lang ako, eh!

Nag-set up na rin siya sa gilid ng cat litter. Tinuruan niya rin ako kung paano iyon gamitin pati na rin sa pagtatakal ng pagkain. Tinawag niya ang maliit na pusa para bigyan ng pagkain at mabilis itong lumapit sa kaniya. Wow. Umupo siya para salubungin ito.

"What is his name?" tanong niya. I shrugged. Pinapangalanan ba ang pusa? "What? You were living with him for more than a week now and you still didn't give him a name? What kind of heart do you have, Miss Alvandra?" Sa tono ng boses niya ay para siyang nagtatampo. Malay ko ba?

"Meow lang ang tinatawag ko sa kaniya, lumalapit naman siya," pangangatwiran ko at umupo rin ako sa tapat niya.

"You should still give him a name so he will recognize you as his owner."

"Wala akong maisip. Bakit hindi na lang ikaw ang mag-isip tutal ikaw naman ang totoong may-ari."

"It should be you. This cat is yours. I gifted it to you."

I rolled my eyes. "Fine! I'll think about it! I can't imagine you'll be this childish when it comes to cats, Ismael."

Sinamaan niya ako ng tingin. Oh, bakit na naman? I'm just telling the truth. "What? Bakit ang sama mong makatingin? Para kang pusa. That's how he looks at me."

"How come I become childish when I'm thinking maturely about you?"

Napalunok ako sa sinabi niya. Sa isang iglap, nagbago ang paraan niya ng pagtingin sa akin. Agad na umakyat ang kaba sa dibdib ko. What is he plotting this time? He's always giving me the mood.

"Stop it, Ismael. I think it's getting late. You should be going home now." Tumayo na ako mula sa pagkakaupo at naglakad papunta sa open living room.

"It was you who started it, Miss Alvandra."

Kumunot ang noo ko. "I did not," giit ko bago ako lumingon sa kaniya at nakita kong nakatayo na siya. "We were talking about the cat...it is you who brought up something unnecessary."

"Is this unnecessary for you?" Tumataas ang kaniyang boses marahil sa inis. Ano ba kasing pinupunto niya? Wala akong maintindihan. Hindi ko maalalang may sinimulan ako ngayon. "Are you that blind, or are you trying not to see it?"

Mas lalong nagsalubong ang mga kilay ko. "Ano bang sinasabi mo, Ismael? Hindi ko alam ang pinupunto mo."

"Haven't you figured out yet why I am becoming a useless man?"

Muli na naman akong napaisip sa tanong niyang iyon. Ano bang ibig sabihin niya na nagiging useless na siya? Dahil ang alam ko lang, mas lalo siyang nagkakaroon ng halaga sa akin. Sa lahat ng mga ginagawa niya, umaasa akong may ibig sabihin, pero pilit kong ikinukibli dahil ayokong masaktan. Pakiramdam ko, sa kaniya ako masasaktan nang lubos kapag nalaman kong hindi kami pareho ng damdamin para sa isa't isa.

"Not yet, Ismael. You're not useless. Stop talking like this; I'm begging you."

"Why? Are you scared to know the truth?" Lumapit siya sa akin at bawat hakbang niya ay lalo niya lang akong pinahihirapang huminga.

"What truth?" pilit kong tanong sa kabila ng umiigting na takot sa puso ko.

Warning: R-18 ahead. [You can skip this part or read at your own risk.]

"This..." Malamlam niya akong tinitigan bago haplusin ang pisngi ko. Ilang sandali lang ay binigyan niya ako ng maiinit na halik. Naglalagablab. At hindi ko mapigilang bumawi. His lips are getting me burned. Tila ba may pinatutunayan.

Naramdaman ko ang kanan niyang kamay sa baywang ko. Humahaplos ito roon.

"Hmmm..." Hindi ko napigilan ang pag-ungol nang kagatin niya ang ibabang labi ko. "Ismael...what are you doing?" sambit ko sa pagitan ng mga halik niya.

"Guess," bulong niya sabay pinagalaw ang kaniyang dila sa ngalangala ko. May sinusulat siya gamit ang dila pero dahil distracted ako sa ginagawa niya ay hindi ko matukoy kung ano. Hinayaan ko na lang at binawian siya ng halik.

Hindi ko na napigilan ang mga kamay kong hubarin ang coat niya. It feels like it was a very long time ago that I felt his skin within mine. I really missed him. And this is the truth. Akala ko ay hindi na ito mangyayaring muli. God knows kung gaano ako ako kasabik sa kaniya.

"Did you guess it?" tanong niya nang pakawalan ako. Umiling ako at tinawanan siya.

"Aren't you being cute and childish, Ismael?" pang-aasar ko sa kaniya.

"What?" Magkasalubong ang kilay niya nang tanungin niya ako. Hinalikan ko siyang muli habang nakangiti. "I said, you're cute and childish, and I like it. Your side of this, Ismael. I never knew I would be seeing this side of yours. I must be privileged."

"Yes, you should be. You're the only woman who made me become like this. I am an impatient man, but you made me wait...to do this again."

Nagulat ako nang italikod niya ako sa couch at pinayuko. Napahawak ako roon lalo na nang iangat niya ang palda ko.

"W-what are you trying to do, Ismael?" nanghihina kong tanong when I'm in the middle of anticipation.

"Fuck, why did you wear something like this?" pagtukoy niya sa underwear ko. Dahil sa makapal na damit ko kanina, naisip kong magsuot ng thong. Is he talking about that?

"Because I know you will touch me. Take your hands on me, Ismael..."

Iginilid niya ang underwear ko at naramdaman ko na lang ang dila niya sa kailaliman ko. "Now, try to guess again," utos niya.

"I c-can't..." I stuttered as I tried my knees to be firm despite the sensation he's giving me using his tongue.

I was shocked when he spanked my ass. I let out a loud moan. "W-what the hell, Ismael?"

"Guess it again, my dear student." Pinagalaw niyang muli ang dila niya sa loob ko, pero kahit anong gawin ko ay hindi ko mahulaan ang sinusulat ng dila niya. Ano ba kasi iyon? Nahihirapan na ako rito.

"I don't know, p-professor...I'm sorry..."

Again, he spanked my butt harder, giving me a huge deal of pleasure. Napapatingala ako at maging ang aking mga mata'y tumitirik sa kaligayahan. Talagang mapapatingin ka sa langit kapag ganitong biyaya ang natatanggap mo.

"Then, we better stop now." Agad akong napatingin sa kaniya nang bitiwan niya ako.

"What? No way!" reklamo ko. I am yet to finish, but here he is declining to fulfill what he started. "Get it done!" sigaw ko pa.

Ngumisi siya. "No, unless you beg me."

"Please, Ismael, continue what you're doing. Please me," pangungumbinsi ko sa kaniya. Nakakayamot dahil binibitin niya ako.

"Beg for more, my lovely student. Show me some effort why I should continue."

I sighed as I undressed myself in front of him. I saw him gulp, and I know I'm getting him convinced. I sat down on the couch and spread my legs in front of him.

"I want it, Ismael, but if you don't want to, I will pleasure myself instead."

I touched myself in front of him and showed my very best lewd expression, which made him feel his ego. Nakita ko ang inis sa mukha niyang naisahan ko. "That's now how you do it, Miss Alvandra," seryosong sabi niya bago siya lumapit sa akin. Tinanggal niya ang kamay ko sa pagkababae ko at siya ang gumalaw roon.

"Ahhh..."

I bit my lips when I felt him lick me down there while his hands were now on my chest, playing with it. Patuloy niya akong pinaglalaruan na parang walang bukas. Dahil sa ginagawa niya, napatutunayan kong hindi lang ako ang nag-iisang nananabik sa kaniya kung hindi siya rin sa akin. Wala man kaming napag-usapan pagkatapos ng unang gabi naming pagsasama, pero ngayong ginagawa na namin itong muli, tila ba nagkaroon ng mga sagot ang ilan kong tanong.

Ang isa roon ay...he's crazy to please me.

Napakapit ako sa ulo niya, at hindi ko siya napigilang sabunutan sa sarap na nadudulot niya sa aking pagkababae. I can't believe we're doing this in my house and on this couch. Tamang-tama dahil gusto kong mapalitan ang mga alaalang nabuo rito. Gusto ko, ang maaalala ko ay walang iba kung hindi siya-si Ismael.

Hindi pa ako tuluyang nilalabasan nang tigilan niya ako. Aapela pa sana ako nang tanggalin niya ang sinturon niya at hubarin ang pantalon upang ipakita sa akin ang susunod na magpapaligaya sa buong sistema ko.

Unti-unti niya akong pinasok at napapikit na lamang ako habang nararamdaman siya sa loob ko. Hindi ko mapigilang mapamura.

"Fuck, you're so warm," he growled, making me blush. Kumilos siya sa loob ko na para bang kilalang-kilala niya na ang mga sulok nito. Alam niya kung saan patatamain; alam niya kung saan pupunta para mapaligaya ako nang lubusan.

Hinalikan niya akong muli habang ako nama'y abala sa pagkalas ng mga butones ng kaniyang damit. Gusto kong muling makita ang katawan niya. Gusto kong mahawakan...maramdamang pagmamay-ari ko ito kahit ngayon lang.

"Are you close?" tanong niya habang patuloy na bumabangga ang laman niya sa loob ko.

"Kaunti pa, Ismael...Ipagpatuloy mo lang," nauubusan ng lakas kong pakiusap.

"Okay. Tell me, if you're getting there," malambing niyang sabi na siyang nagpapakalma ng puso ko. Dahil sa palagi niyang pagtatanong, hindi ko magawang i-fake ang orgasm ko. He wants to satisfy me, hindi lang siya. He's so thoughtful. Hinawakan niya ang mga kamay ko habang binibilisan ang pagbayo. Unti-unti ko nang nararamdaman ang tensyon sa pagitan ng mga hita ko kaya napayakap na lang ako sa kaniya.

"God, Ismael...you're making me so crazy..." Napakagat ako sa balikat niya. "I'm close...ahhh..."

Muli niya akong sinunggaban ng halik at naramdaman ko na lang ang pagsabog niya sa loob ko kasabay ng sa akin. I can't believe this. Napatapos niya na naman ako in one round. Pinauna niya na naman ako.

Muli kaming nagkatinginan at napangiti sa isa't isa bago muling pinagdampi ang mga labi. Napakasarap ng mga halik niya. Walang katumbas. Kahit anong pagkain ay hindi matutumbasan ang sarap na nabibigay niya sa akin.

Nagulat ako nang buhatin niya ako. "Let's continue this to your room so you'll be comfortable."