I tried my best to walk, but I couldn't. Ismael really did a lot for me last night. And that was my request; it wasn't his fault, but I don't know why I feel heavy today. Is it because I woke up again without him when I expected he would?

No. Definitely not. Why would I expect some man to be with me after a one-night stand? Of course, he will leave. Katulad na lang ni Professor Sybill.

Bumagsak ang luha sa pisngi ko. Muling bumabalik sa alaala ko ang nakita ko kagabi...si Professor Sybill. Pati na rin ang pagtapos niya sa relasyon namin. Matagal ko siyang hinanap at inasam na makitang muli pero babaliwalain niya lang ako? First anniversary pa namin.

Napapikit ako habang pinipigilang maging disappointed sa sarili. Why am I so stupid for believing he really loves me? Napahawak ako sa labi ko. He was my first kiss. My first love. The first man to whom I gave everything—but why did he throw it all away? Was it because I was just his toy?

Napaupo ako sa kama. My hands are on my face, trying to stop myself from crying, but how can I do that when all the heartaches are coming their way out of me?

Patuloy ang pagtulo ng mga luha ko pati na rin ang mga hikbi ko'y lumalakas. Naririnig sa buong kwarto. Sana lang may nakakarinig nito kasi nagmamakaawa ako, someone help me out from this mess that I made.

Muli kong sinulyapan ang kama. Naalala ko ang buong nangyari kagabi. It was supposed to pamper me. Ismael did his best to satisfy me, to forget the man who left me last night but the thought of him doing the same this morning hurt me more. Bakit mas nasasaktan ako dahil sa kaniya? Umasa ba talaga akong magigising akong kasama siya?

Kinuha ko ang phone ko to check the time. It is already ten in the morning. I was in the middle of crying when someone knocked. I tried to make my way quickly to the person behind the door and I was surprised to see a lady attendant. Pero mukha siyang mas gulat sa nakita niya and it was too late for me to notice that I was still naked. But she still managed to do her job rather than be affected by what she saw. Kinuha ko na lang iyong mga unan sa may couch at hinarang sa katawan ko. Nasaan ba ang damit ko?

"Good morning, Miss Alvandra. This is your breakfast," sambit niya habang tinutulak ang service trolley. Napakunot ang noo ko. "P-po? I did not order for this po."

"My son did."

Napanganga ako. Son? Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. "Y-your son, Ismael po?"

Lumapit siya sa akin at may iniabot. Isang paper bag na hindi ko napansing bitbit din pala niya kanina. "Yes."

Nakaramdam ako ng hiya at kaba. Hindi ko ito inaasahan! P-paanong narito ang ina ni Ismael? At bakit siya ang naghahatid ng pagkain para sa akin? T-teka! Naguguluhan ako!

"Mabuti pa, magdamit ka muna hija, bago ka kumain." Pagtukoy niya sa paper bag na ngayo'y hawak ko na. May laman itong damit. Gulong-gulo man ang utak ay sinunod ko ang utos niya. Paanong narito si Mrs. Mondalla? At nakita niya akong nakahubad. Ibig sabihin, alam niyang may nangyari sa amin ng anak niya. Sandali, alam kaya niyang estudyante ako ng anak niya? Wait, marami na ba kaming mga babae na nadala ni Ismael dito kaya kalmadong-kalmado lang si Mrs. Mondalla nang makita ako?

Napabuntong-hininga ako habang nagsusuot ng damit. Naligo na rin ako saglit habang nilulutas ang mga tanong sa isipan ko. Kanina lang ay hindi magkamayaw ang iyak ko, ngayon naman ay ang kaba sa dibdib ko. It was diverted in a short span of time and it was because of that professor.

I am wearing a floral modest dress that fits my body perfectly. I was amazed by it at first but thinking that Ismael saw my whole body last night, I won't wonder anymore. Is this how he treats his girls? May after care? Kahit wala siya ay may pag-aalaga pa rin? Hindi pala ako dapat magtampo.

Wait, why would I in the first place?

Lumabas na ako ng shower room and I was surprised to see the food laid out on the table. It was a lot. Hindi basta-bastang umagahan lang dahil sa hina kong kumain, aabutin ito ng tatlong araw bago ko maubos.

"Come on, have a bite," masiglang sambit sa akin ni Mrs. Mondalla. She serves me the soup and also the soup spoon. I tasted it and it was really delicious. Natalo ng init nito ang nilalamig kong sikmura.

Sandali akong napatigil sa pagkain nang mapansin ko ang nameplate sa kaliwang dibdib niya. Mrs. Silvia Estanislao. Kumunot ang noo ko at mukhang napansin niya iyon dahil napahawak siya sa nameplate niya.

She smiled at me. "You must be confused. I am not his biological mother, Miss Alvandra. I am his nanny and the manager of this hotel."

"N-nanny po?"

Tumango siya. "Since birth, I am the one who takes care of him and even his mess when he grows up."

"Oh," nabulalas ko. Am I included in that mess? Well, I think so. Makita ba naman akong nakahubad, eh. Nagulat din ako sa itsura ko kanina pagkaharap ko ng salamin dahil sa nagkalat na mascara sa mga mata ko. I need to prepare myself dahil siguradong nakita iyon ni Ismael at lolokohin niya ako tungkol doon.

"Marami na ho ba siyang nadalang babae rito?" pang-uusisa ko.

Umiling siya. "You are the first one here." Napanganga ako. Seryoso ba? Ako ang una? Pero nawala rin ang amazement ko nang ituloy ni Mrs. Estanislao ang pahayag niya. "Baka sa ibang lugar, oo."

Napatango na lang ako. Sabagay. Ismael gave me a heads up before that he's really good in bed and flirting. At hindi kumbinsidong ako ang nauna. Malamang sa galing niya kagabi ay marami na rin siyang karanasan. Baka nga kaya siya wala na ngayon dito dahil may iba siyang babaeng pupuntahan. Who knows?

"Pero hindi ibig sabihin ay masama siyang tao. He's a good son, Miss Alvandra, because of him naramdaman kong magkaroon ng isang anak. And he treated me well like his true mother. He's very caring when it comes to ladies kahit na hindi siya napalaki at naturuan ng parents niya dahil maaga siyang iniwan at kapwa nag-asawa na ng iba."

Napanganga ako sa sinabi sa akin ni Mrs. Estanislao. So, we're on the same page? Both of our parents are married to someone else?

"Well, it affected him in his early years, kaya naging pilyo rin ang batang iyon, but now, all he wants is to focus on himself and be a good professor. It is his long-time dream kaya ganoon na lang ang pagsusumikap niyang makapasok sa Marcus University. At kanina, maybe you were wondering where he is, he was summoned to the university early in the morning."

At pumunta siya kaagad? Ganoon ba siya ka-dedicated? Kahit Linggo?

"And here in his business. Napakasuwerte ko dahil ginawa niya akong Manager ng hotel niya."

Kumunot ang noo ko. "This is his hotel?"

"Yup, but it is a secret. Kahit ang Island Motel Bar ay sa kaniya rin."

Fuck. Is he really an asset?