Sa hindi ko inaasahan, nagising ako sa sinag ng araw na dumadampi sa aking katawan. Nagulat ako na kagabi pa ay may distansiya pa kaming dalawa ngunit bakit ngayon ay magkayakap na?

Malamig lang siguro kaya kami nagkaganito. Her face, her brows and lips makes everything alright. I can't deny that when I see her, my heart seems jumping.

“Michelle, gising kana. Tanghali na oh.” paggising ko sa kaniya. Dahan-dahan niyang ibinuka ang kaniyang mga mata at ngumiti sa akin.

Ang sarap ng umaga pagkasama siya. Ganyan ba talaga ang love?

“Good morning, ang sarap ng tulog ko. Dito ako ulit matulog mamaya.” Aniya na siyang dahilan ng pagsalubong ng aking kilay. She pouted and point her nose to mine.

I always wanted to be with her. Yet, she don't know that after this happiest day that we had will be replaced.

“The sunrise reminds as hopes, new hopes, new opportunity.” I said. Just like the past days, I always watching to the sky and wishing her to be mine again.

She tapped my back and hugged me tightly as she didn't want me to lose. The smile from her eyes inspired me.

Kaya bumangon na kami at tumungo sa kusina.

“Love, I will be the one to shower first.” She said. I just knodded as as respond. I smiled at her.

I also prepare myself siyempre papasok ako sa kompanya niya. I will be her guard at this moment. Dahil balang-araw, may pupuntahan lang ako beyond the seas and then, pagbumalik na ako, papakasalan ko na siya.

I don't know what she feels if that times will come. I don't know if she could still remember me or awaits me. Too consequence of life. I cannot imagine how life goes on. HAHA, Michelle took to muck in bathroom. Grabe naman maligo, ang tagal.

Later on, she went outside and then she only wear towel. Paano na ’yan ngayon? Ba’t di kasi nagdala ng gamit.

Napakamot ako sa batok ko. Michelle naman eh, kita naman siguro na walang malapit na tindahan dito.

“Love, wala pala akong damit. Pahiram naman,” her face looks pity. Ayan, dalhin mo nalang lahat ng gamit mo dito. Dito nalang kasi tumira.

“Sandali lang, gisingin ko si Mama.”

Agad naman akong tumungo sa kwarto ni mama at kinatok ito.

***TokTok***

Sunod-sunod kong katok. Pasensya na talaga ma kung nagising kita, HAHA.

“Pasok!” ani mama. Agad naman akong pumasok at kinausap siya.

“Ma, e-eh, may extra ka bang gamit diyan? W-wala kasing dalang gamit si Michelle e. Bago lang kasi siya naligo, Diyos ko.”

Ngumisi si mama sa sinabi ko at binuksan ang drawer niya.

“Tawagin mo siya at ipapasuot ko sa kaniya itong bagong bili kong damit. ” Wika ni mama. Ang bait naman ng inay. Buti nalang siya naging nanay ko kung hindi, siguro umalis nang nakatowel si Michelle ngayon. Di ko ma imagine.

Agad akong lumabas ng kwarto at pinuntahan siya sa may sala na nakatowel parin. What if mahulog yarn?

“Mich, tawag ka ni mama. Pasok ka raw sa kwarto niya.” utos ko sa kaniya.

Ayon, lumakad agad siya at pumasok sa kwarto ni mama. Habang nag-aabang ako na lumabas siya, inayos ko muna ang mga gamit ko dahil plano ko talaga na sumama kay Michelle sa kompanya niya. Para naman makabawi ako diba? Ganyan talaga ang buhay ng mga mapurok. Diba sabi nga nila pagbigyan natin ’yong uhaw sa pag-ibig, charr.

Nagtimpla muna ako ng kape at umupo sa sofa. Ako na ang nagluto. Natapos ko na ang lahat pero hindi parin sila nakalabas. Nagtataka ako kung ano ang ginagawa nila do’n kaya pinuntahan ko nalang.

“Ma, Mich?” Pagtawag ko.“ Kumain na tayo!” aniko at kinatok.

“Sandali lang anak, naghanap pa kami ng damit e.” ani mama.

Kaya lumabas nalang ulit ako at bumalik sa kusina.

Maya-maya ay lumabas na sila. I was amazed how wonderful she is wearing a white sparkling dress with a smile on her cheeks. How could it be? Am I just dreaming?
Goshh.

“Maganda ba?” turan ni Michelle. I blinked my eyes in many times. She just smiled.

“Uhmm...o-of c-course.” I mumbled. As the clock keeps turning, I had spent my time with Michelle, wonderfully.
I wish we will be always like this.

I stared at her. Her curly hair, wavy eyelashes, pink lips and pointed nose. Well, we're fits to each other. We both beautiful.

“May gwapong asawa eh, ” aniya. Diyos ko, kapag nagkaanak kami nito, mala diyosa talaga ang dating.

“Kain na tayo. Bilisan mo diyan ano. ” wika ko kay Michelle. Nagkabit-balikat siya at lumapit sa hapag. Kumaway ako kay mama upang sabay nalang kaming kumain. Pagkatapos ay agad kong niligpit ang pinagkainan namin.

Nag-ayos na kami at humanda na upang pumunta sa kompanya.