bu hikaye yazılmış son bölümü hak ediyordu fakat zihnen kendimi hazır hissetmedim -ya da daha basit sebepler. bugün olmuşken, bunca olaydan sonra neden bu hikayeyi tamamlamak istedim emin değilim. (bu kısma bir sebep yazmıştım ama gerçekten düşündüğüm şey olmadığını fark ettim.)

yazarken birçok kısmı aklım kabul etmedi ama hislerime sorduğumda emindim. ben burada, bu olay karşısında böyle hissederdim; kendime bunu söylerken dürüsttüm.

inşaallah bu hikayeyi nasıl hissettiğimi anlamak için tekrar ve tekrar ve tekrar okuyacağım. ya da hiçbir şey hissedemez olursam bunun nasıl bir his olduğunu anımsamak için.

okudun. teşekkür ederim. kendine bak.