Chapter 29 - Sore Throat

Kim Taehyung's Point of View
Hanggang ngayo'y nasa isip ko pa rin yung papel na sinulatan ni Jimin ng confession niya.

Ang pinagtataka ko, bakit niya pa kailangang magpanggap na si Jungkook ang mahal niya? Kasi akala niya irereject ko yung feelings niya? No! Kung alam niya lang, mahal ko rin siya.

Umubo ako para mabasag ang natahimikang pumapaligid sa'min nina Jungkook at Jimin. Sina Hyungs, iniwan nanaman kami. Kainis talaga!

"Guys, movie marathon tayo."

Naghintay ako ng ilang segundo pero walang sumasagot. Aba! Inignored lang ako? Huhuhu masakit mga dre! Nagsayang lang ako ng laway.

Tatayo sana ako para kumuha sa ref ng ice cream kaso naalala kong may sore throat nga pala ako. Huhuhu kainis na sore throat 'to. Hindi ko alam kung bakit ako nagka-sore throat. Pitingini!

Umubo akong muli dahil ang sakit na talaga ng lalamunan ko. Sabi pa nila, mas lalo raw lumalim ang boses ko. Ay dun kir basta mawala lang 'tong sore throat na 'to.

"Hyung, okay ka lang?"

Mukha ba 'kong okay?

Tumango lang ako.

"Hindi ka okay, Hyung. Teka, igagawa kita ng hon--"

"Huwag na, Kookie. Okay lang talaga ako!"

"Ang kulit mo, Taehyung. Tangina!" Padabog na tumayo si Jimin at pumuntang kusina.

Ayieeee. Concern siya sa'kin. Emeghed! Me is so kinikilig. Gusto kong sumigaw kaso baka lalong sumakit ang lalamunan ko kaya 'wag na lang.

Bumalik si Jimin dito sa sala at inabutan ako ng isang tasa ng honey juice. Napa-pout ako nang tumabi siya kay Jungkook.

Nagkibit-balikat ako at ininom yung juice.

"Thank you, Jiminnie!"

Ano ba 'yan! Hindi man lang siya sumagot ng 'You're welcome, Taehyungie' kingina talaga! :3

Binalik ko sa kusina 'tong tasa at saka bumalik sa sofa. I feel so out of place. Tangina, Park Jimin! Stop pretending! :3

Third Person's Point of View
Ang ating bidang si Taehyung ay nakatitig lang ng masama sa dalawang taga-Busan.

"Hyung, bakit ang sama ng tingin mo sa'min?" Jusko! Pabebe ka Jeon Jungkook! Sapakin ko ilong mo eh.

"Wala." Nagseselos kasi ang ating bida. It's okay baby, Momma loves you XD

"Jungkookie!" Isa pa 'tong pandak na 'to, napaka-pabebe talaga. Ang sarap sapakin. Dejoke lang! Mahal na mahal ka ni author, Park Jimin XD

"Hmm?"

"Wala." Nginitian lang ni Jimin ang gagong--este golden maknae.

"Ang cute niyong dalawa 'no?" Sarkistong sabi ni Taehyung at saka umirap.

Kim Taehyung's Point of View
"Are you jealous, Tae?"

Putangina, Park! Malamang, oo, nagseselos ako. Leche ka! Stop pretending! Putangina! :3

"No. Why would I?" Deny pa Kim Taehyung. Aish!

Nagkibit-balikat siya, "If you say so." Nag-smirk siya at inakbayan pa si Jungkook.

Kingina talaga! Sinusubukan niya talaga ako eh. Masyado kasi siyang pabebe. Bwiset!

Park Jimin's Point of View
Alam kong nagseselos siya. Gusto kong matawa at ngumiti na ewan pero pinipigilan ko.

Napansin kong lumalapit siya sa'min at nagulat nalang ako nang hilain niya 'ko palayo kay Jungkook, "Pwede bang maghiwalay kayo, please!"

Napa-chuckle ako. Nagseselos nga siya.

Hinila niya 'ko paakyat sa kwarto namin. Da fck! Rereypin niya ba 'ko? Hala! 'Wag muna, bata pa 'ko. Gusto ko, ako ang mang-rereyp sakanya. Dejoke lang! Pitingini, ang bastos ko XD

Jeon Jungkook's Point of View
Napangit nalang ako. Hays. Bakit kasi, ayaw pang umamin ni Jimin-hyung? Asdfghjkl sasapakin ko siya eh :3

Ang boring! Hays. Wala na 'kong magawa. Matawagan na nga lang si Eunbin. Miss ko na siya, ahihi XD

Park Jimin's Point of View
"Ano ba, Taehyung!"

"What? Anong ano ba? Pwede bang ako naman? I mean, bestfriends tayo kaya dapat lagi tayong magkasama."

Nag-chuckle lang ako, "Hindi sa lahat ng oras, kailangang magkasama tayo. Bigyan mo 'ko ng kalayaan, Kim Taehyung!"

Niyukom niya ang kamao niya at bumuntong-hininga, "Tapos ano, makikipaglandian ka kay Jungkook? Tangina naman, Jimin! May girlfriend na siya."

"I know. At hindi ako nakikipaglandian sakanya. Oo, na-aatract ako sakanya because he's cute but that doesn't mean na gusto kong landiin siya. Hindi ko nga alam kung bakit flirt ang tawag niyo sa'kin minsan, eh hindi naman ako mahilig makipaglandian." Bumuntong-hininga ako.

Hindi siya sumagot, instead, nakatitig lang siya sa'kin na para bang pinagsisihan niya yung mga sinabi niya.

"I'm sorry." Kinagat niya ang ibabang labi niya.

"Go away, Tae.."

"B-but--"

"GO AWAY!"

Nagpout siya bago lumabas ng kwarto. Umupo ako sa may gilid ng kama at hinayaang tumulo ang mga luha ko.

Sige, sabihin na nating nalaman kong mahal niya rin ako. Sabihin na nating nalaman niya ring mahal ko siya. Pero bakit wala siyang tiwala sa'kin? Kung alam na niyang mahal ko rin siya, hindi na niya kailangang magselos pa.

Masama bang subukan ko ang patience niya? Masama bang subukan ko kung magseselos siya o hindi?

Nagselos nga siya, oo. Pero bakit gano'n? Feeling ko, wala siyang tiwala sa'kin.

Kahit alam na niya, gusto ko pa ring umamin ng nararamdaman ko nang harapan. Pero hindi ko alam kung bakit natatakot ako. Kasi kahit alam na niya, baka i-reject niya pa rin ako. Masakit 'yon.

Hindi ko alam kung bakit wala akong lakas ng loob na sabihin sakanya 'tong nararamdaman ko. Hays.

Kim Taehyung's Point of View
Nasuntok ko nalang yung pader malapit sa kwarto namin dahil sa sobrang inis.

Hindi ko alam kung bakit kailangan niya pang magpanggap. Hindi ako ang dapat maunang umamin, kundi siya.

Bumaba ako sa sala. Nandito na pala sina Hoseok.

"Oh! Tae..what happened?" Tanong ni Hoseok. Tumakbo ako sakanya at niyakap siya. Nagsimulang tumulo ang mga luha ko.

"Why?"

Umupo kami sa sofa. Napatingin nalang sa'min ang lahat. Tumabi namin sa'min si Yoongi, "Bakit, Tae? Anong nangyari? Nag-away ba kayo ni Jimin?"

"Bakit gano'n? Bakit kailangan niya pang magpanggap?" Pabalik na tanong ko.

"Magpanggap? Na ano?"

"Magpanggap na mahal niya si Jungkook. Bakit hindi niya nalang kasi aminin na ako talaga, na ako talaga ang mahal niya."

Napansin kong nagkatinginan sina Yoongi at Hoseok, "Alam mo na?"

Napakunot ang noo ko at umayos ng upo, "Anong alam--wait, alam niyo? Kailan pa?"

Tangina. Bakit hindi nila sinasabi sa'kin? Pabebe rin sila. Hutahamnida! :3

"Sorry. Actually, sinabi lang sa'kin ni Yoongi, matagal na kasi niyang alam." Sagot ni Hoseok.

"Bakit hindi niyo sinabi sa'kin? Tangina naman!"

"Shh. Ayaw kasi ni Jimin na ipasabi sa'yo, gusto niya, siya ang magsasabi. Kaso mukhang alam mo na. Paano mo nalaman?" Sambit ni Yoongi.

"Tanong niyo do'n sa papel na pinagsulatan niya ng confession niya."

Bumuntong-hininga lang sila.

"Nasa'n si Jimin?" Tanong ni Jin-hyung habang kumakain ng chocolate bar.

Hala! Saan galing yung chocolate? Ang daya naman. Tangina naman kasing sore throat 'to :3

"Nasa kwarto namin. Saan galing yung chocolate bar?" Sambit ko.

"Binili ko. Bakit?"

"Wala lang."

Pitingini. Ang daya! Huhuhu sana bumalik na yung totoo kong boses. Hanggang ngayon, ang sakit pa rin ng lalamunan ko.

Plus yung mga pag-iyak ko pa. Edi, mas lalong sumasakit ang lalamunan ko. Paano ba gumawa ng honey juice? Ahe, hindi ako marunong eh XD

"Paano ba gumawa ng honey juice?" Tanong ko.

"Jusme! Honey juice lang, Tae." Sambit ni Jin-hyung.

"Hindi ako marunong gumawa. Pa'no ba?"

"Ang dali lang eh. Halika."

Sumunod ako kay Jin-hyung sa kusina.

Kumuha siya ng isang kutsara, isang tasa at yung honey jar.

"Una, lagyan mo ng mainit na tubig 'tong tasa." Tapos naglagay siya ng hot water do'n sa tasa, mga kalahati.

"Pangalawa, lagyan mo na ng honey at lemon kasi wala tayong lemon kaya 'wag na nating lagyan." Natawa lang ako.

"Panghuli, haluin mo na at inumin." Hinalo na niya saka binigay sa'kin yung tasa.

"Now you know." Nginitian pa 'ko ni Jin-hyung.

Nginitian ko lang din siya, "Thanks, Hyung."

Ininom ko na yung honey juice at saka nilagay sa lababo yung tasa nang maubos ko na yung juice.

Nakakunot ang noo ko nang bumalik ako sa sala, nakababa na pala si Jimin.

"Taehyungie!"

Inirapan ko lang siya.

"Come here, Tae.. I'm sorry." Nagpuppy eyes pa siya.

Huhuhu bakit ang cute niya?

Lumapit ako sakanya, "Oo na. I'm sorry din."

Niyakap ko siya. Susulitin ko na 'to, huehue

"Wala pang kayo pero ang sweet niyo na." Singit ni Yoongi. Napa-iling lang ako habang nakatawa.
-

A/N: Sabaw ulet huehue :3
Kahit may sakit si author, pinilit ko pa ring mag-update. Thanks for reading! :)

~Daeni

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top