Chapter 12 - Sick
Kim Taehyung's Point of View
Asdfghjkl ano bang problema ni Jimin? Kagabi pa 'yon nakahilata sa kama. Hanggang ngayon, ayaw paring bumaba. Ayaw niya raw kasing makita yung girlfriend ni Jungkook, dahil daw baka masabunutan niya lang.
Ay, aba! Grabe siya!
Nagseselos ba siya?
Pwes, nagseselos din ako. Kasi mas gusto niya pa si Jungkook kaysa sa'kin. Masakit lang :3
Nga pala, sina Jungkook at Eunbin, do'n natulog sa kwarto nina Namjoon at Jin-hyung. At yung dalawa naman na may-ari nung kwartong tinulugan nina Jungkook at Eunbin, sa sala natulog. Kawawa naman.
At ako, syempre, na-solo ko kagabi yung kama ni Jungkook. Huehue ang saya, nakatulog ulit ako sa kama.
Pero at the same time, malungkot ako kasi malungkot din si Jimin. Sana man lang, kahit isang araw, sa'kin naman siya tumingin. Hindi yung tingin na tingin talaga, yung titig. Hindi gano'n ang ibig kong sabihin. Ang ibig kong sabihin ay ako naman yung mahalin niya.
#AngDrama
Bakit ba ang drama? Aish!
Akala ko ba humor 'to, bakit naging drama? What the hell!
Anyways, nandito kaming lahat sa sala except kay Jimin na hanggang ngayon ay nasa kwarto pa rin. Hays. Hindi ko na alam. Huhuhu
"Hoy, Taehyung!" Nagulat ako sa tumabi sa'kin.
"Ah! Yoongi, nagulat ako sa'yo!"
"Sorry naman. May iniisip ka ba? Ang lalim ng iniisip mo, ha? Share naman diyan!"
Maya-maya, tumabi rin sa'kin si Hoseok.
"Oh, mag-share ka naman ng problema mo!"
Bumuntong hininga ako. "Si Jimin kasi."
"Oh! Anong ginawa sa'yo ni Jimin? Sinaktan ka ba niya?" Tanong ni Hoseok at seryoso akong tumango.
"Weh? Saan? Nasa'n ang sugat mo?" Natatarantang tanong pa ni Hoseok.
Tinuro ko ang dibdib ko kung saan naka-locate ang puso ko, "Dito. Nandito ang sugat. Sinaktan niya ang puso ko!"
Nagulat nalang ako nang bigla akong batukan ni Yoongi. Aba!
"Aray naman! Masakit!"
"Kagaguhan mo kasi. Akala namin, kung ano na. Aish!"
Hindi na 'ko sumagot at bumuntong hininga lang.
"Kingina mo, Oppa!"
"Oh bakit?"
Napatingin kami do'n sa magsyota.
"May kasalanan ka pa sa'kin?"
"Huh? Ano? Anong kasalanan ko?"
"Yung minahal mo 'ko. Ayan, lalo tuloy kitang minamahal."
Aba! Ang landi po. WALANG POREBER.
"Che! Walang poreber! Putangina! Tumigil kayo!" Inis na bulyaw ko do'n sa magsyota.
"Go get a room!" Sabat naman ni Jin-hyung.
Tumawa pa si Jungkook bago hilain papunta sa taas si Eunbin na nagbablush pa. Aba! Huta! Maharot. Pabebe si Ate XD
Pero tangina lang, bakit hindi pa rin bumababa si Jimin? Aish! Puntahan ko kaya.
Tumayo ako mula sa Sofa at umakyat sa taas. Napansin nila ako pero alam kong wala naman silang paki. Alam ko namang walang may paki sa'kin eh. Pwe.
Pagkapasok ko sa kwarto namin, naka-off ang electric fan at hindi rin naka-on ang aircon. Napansin ko naman si Jimin na balot na balot ng kumot habang natutulog sa kama niya.
Napakunot ang noo ko.
Hala! May sakit ba siya? Or trip niya lang magbalot ng kumot sa katawan niya? Ang init kaya!
Binuksan ko ang electric fan bago umupo sa tabi niya.
"Jiminnie?"
"Hmm."
Hinipo ko ang noo niya at napa-flinch nalang ako. Shet, ang init niya :3
May sakit nga siya. Kaya pala naka-off ang electric fan at aircon.
Aw. Kawawa naman ang Jiminnie ko.
"Jiminnie?"
Tinanggal ko yung kumot sa katawan niya. Tinitigan ko siya. Bakit mukha siyang anghel kapag natutulog? Well, mukha naman talaga siyang anghel.
Ewan ko nga kung tao ba 'tong lalaki 'to. Mukha kasing anghel huehue
#BumabanatSiAko XD
Maya-maya, bigla siyang nagising. Hala! Bakit ang cute niya?
"Taehyung?" Humikab pa siya.
Shet. Ang cute talaga!
"Matulog ka lang, sige. Kaya pala matamlay ko simula pa kahapon, may lagnat ka pala."
"Okay lang ako. Huwag kang mag-alala."
"Psh. Ganyan ka naman eh, palagi mo lang sinosolo yung mga problema mo. Nandito naman ako, pwede mo 'kong lapitan at kausapin. Makikinig naman ako eh. Bestfriends tayo 'diba?"
Masakit na hanggang bestfriends lang tayo.
(A/N: Huhuhu drama nanaman. Sorry, hindi ko talaga mapigilan)
"Ang drama mo. Okay nga lang ako, Taehyung. Kung balak mo 'kong alagaan dahil may lagnat ako, huwag na. Hayaan mo na 'ko!" Kalmadong saad niya.
Nanlaki ang mga mata ko. Anong hahayaan?
"Tangina naman, Jimin! Anong hayaan kita? Bakit kita hindi aalagaan? Bakit, Jimin? Kaya mo bang alagaan 'yang sarili mo habang may lagnat ka? Hindi mo kaya, Park Jimin! Kailangan mo ng taong mag-aalaga sa'yo. Tangina naman!"
Shet. Alam kong umiiyak na 'ko, kasi nararamdaman kong may tumutulong luha mula sa mga mata ko.
Hindi na nagsalita si Jimin at bumuntong hininga nalang.
"Jimin, nagseselos ka ba do'n sa girlfriend ni Jungkook?" Tanong ko sakanya.
Naghintay ako ng sagot kahit alam kong masasaktan lang ako.
"Siguro. Ewan. Hindi ko alam."
"Anong hindi mo alam?"
"Hindi ko alam kung nagseselos ba 'ko o hindi. Gusto ko si Jungkook pero.."
"Pero ano? Gusto mo siya pero may girlfriend siya kaya--"
"Hindi 'yon."
"Eh ano?"
"Basta. Just leave me alone! Go away!"
Kinagat ko ang ibabang labi ko. Bumuntong-hininga ako at pinunasan ang luha ko.
"Okay, if you say so. Kung kailangan mo 'ko, tawagin mo lang ako--ay, hindi. Kapag kailangan mo na ako."
Tumayo na 'ko at saka papalabas na sana ng kwarto pero tinatawag ako ni Jimin, "Taehyung, kailangan kita!"
Nanlaki ang mga mata ko. Putangina! Ano raw?
Kim Seokjin's Point of View
"Hyung, lunch na. Hindi ka pa ba magluluto?" Biglang sabi sa'kin ni Hoseok.
ABA! Pinagmamadali ako?
"Oo, eto na, oh. Papunta na ng kusina. Amp." Tumayo ako at naglakad papuntang kusina. Narinig ko pang tumawa si Hoseok.
Pwe.
Min Yoongi's Point of View
"Hobi, may sasabihin ako sa'yo."
Teka, sasabihin ko na ba?
"Ano 'yon, Syubie?"
Huwag na nga lang. Shet.
"Wala, wala. Nevermind nalang pala."
Napa-facepalm siya, "Ay, bwiset!"
Kailan ko ba masasabi sakanya na...gusto ko siya.
-
A/N: Asdfghjkl hindi ko mapigilang lagyan ng drama. Huhuhu sorry talaga, humor kasi talaga dapat 'to, huhu mianhae! Anyways, thanks for reading! :)
~Daeni
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top