Chapter 52

Ladies and gentlemen, we will be arriving at Manila in about twenty minutes. Please make sure you fill out your departure form, the current temperature is 36 degree Celsius. Enjoy your stay here in the Philippines and thank you for choosing to fly with us

And we finally arrived in the Philippines, pag-labas namin ay sinalubong kami ni Daff at Marj. Masaya silang makita kami at agad naman akong pumunta sa kanila habang sinisigurado ko na hawak ko ang kamay ni Jiro.

"Oh my gosh, bes long time no see!" Inakap ako ni Daff and I hugged her back.

"Aba tisay na siya!" Bati sa akin ni Marj at inakap niya din ako.

"Daff! Marj! Na miss ko kayo sobra! Loko loko ka parin Marj, di ka parin nag babago!" I exclaim at nakita nila ang anak ko.

"Uy si Jiro ang laki na niya ah!" Binuhat ni Marj si Jiro. "Hi baby Jiro, I am tita Marj."

"Hala ang cute naman niya!" Sabi ni Daff.

"Mga bes, eto nga pala si Wilanda. Naging kaklase ko siya and ka-workmate ko na ngayon." I introduced my friend at agad naman silang nag-kasundo.

"Hala alam mo bang adik yan sa Maze Runner?"

"Malakas yang humilik!"

"Hay naku buti naka-survive ka sa mga reklamo niya."

"Hoy hoy hoy, bakit ako lang pinag-uusapan niyo." Tutol ko at nag-tawanan sila.

Nasa bahay kami ngayon ni Daff and of course as always, nanood kami ng The Maze Runner. It is to revive an old memory na palagi naming ginagawa noon.

"Oh ayan, ilang beses niyang pinanood yan sa bahay ko. Halos araw araw ata yan ang gusto niyang makita." Sabi ni Wilanda.

"Favourite movie ko kaya toh." I defended.

"Pinapanood niya lagi ang part one at two pero, isang beses niya palang napanood ang part three.. Di nya nagustuhan."

"Namatay kasi paborito niyang character." Marj pointed out and I pouted.

"Sa dami dami nang mamamatay siya pa, ang sad." Malungkot kong sinabi.

"Haha, nothing really changes." Tawa ni Marj. "Agik parin siya sa Maze Runner."

"Sinabi mo pa, nakakaumay na nga minsan eh." Dagdag ni Wilanda.

"Oh ayan nanaman kayo pag-tutulungan niyo nanaman ako." I gave them a straight face at tinawanan lang nila ako.

"Mummy I'm sleepy." Dumating ang anak ko at binuhat ko siya.

"Tara baby, want me to to read you a bed time story?" Tanong ko sa kanya and he quickly nods.

"Yes mummy yes! I want Hansel and Brittle."

Pag-katapos kong basahin ang story ng Hansel and Gretel ay nakatulog din ang anak ko. Tinignan ko ang book cover ng Hansel and Gretel at napa-buntong hininga.

"Sana all hindi iniiwan." I told no one before leaving Jiro's room at bumalik ako sa sala.

"Ganda pala ng story mo." Sabi ni Marj habang binabasa niya ang isinulat kong storya na Tadhana.

"Story writer ka pala?" Tanong ni Daff at nag nod ako.

"Bawal basahin yan." Sabi ko and they gave me a confuse look.

"Panong bawal?" Marj ask.

"Well pwedeng basahin basta wag mo lang sabihin na nabasa mo na." Sagot ko.

"Ano yun? Ang gulo ah." Nag-kamot ng ulo si Marj bago niya ibinaba ang libro at kumain siya ulit, which let's say kakakain niya palang.

"Nu bayan Marj, may bulate bayang tiyan mo? Halos kakakain mo palang ah." Reklamo ni Daff.

"Sabi nila kapag broken ka idaan mo lang sa kain." Marj stated.

"Bakit broken kaba?" Tinanong ni Wilanda habang nag-babasa siya ng libro.

"Ay naku laging broken yan kay Keith." Sinagot ni Daff and I raise an eyebrow.

"Broken kay Keith? Naging sila ba?" I joined the conversation.

"Yun na nga eh, hindi naging sila pero umaakto siya na parang merong sila. Hay naku di na siya natuto." Daff scolded at dinilaan kami ni Marj.

"Mahal ako nun, I could feel it. Makikita niyo isang araw magiging kami na." Confident na sinabi ni Marj.

"Isang araw, kailan yun kapag patay na kaming lahat." Biro ni Wilanda.

"Bahala nga kayo diyan, kakain lang ako ng kakain. Kumakain na nga lang yung tao papakeelaman nyo pa."

"Anyways, bonding naman tayo bukas. Gala tayo sa SM, libre ko." Aya ni Daff at naalala ko kung anong pinunta ko dito.

"Actually, di ako pwede bukas sorry, may trabaho pa ako. Kailangan kong pumunta sa Golden company para i-renew ang kontrata namin, after nun promise ko pwede na tayong mag-bonding buong araw." Sabi ko at nalungkot sila.

"To kamo workaholic ka, kahit saan lagi ka nalang nag-wowork." Wilanda pointed out and I sigh.

"No choice, importante na ma-renew namin ang kontrata, plus wag mo na akong pakeelaman. Lam mo naman na work is always first, don't worry madalian lang eto. It will be finish at tomorrow afternoon. Period!"

Akoy natulala sa nakita ko, di ko alam ang gagawin ko. Nakatayo lang ako sa pintuan at nakatitig sa taong nasa harap ko. Di ko inexpect na mangyayare toh. May balat ata ako sa pwet kaya toh nangyare. 

Ano bang ginawa ko sa past life ko? Bakit nag kanda leche leche ang buhay ko? Ang ganda ganda na ng buhay ko sa states tapos ngayon nangyare pa ito? Bakit? What did I do to deserve this?! 

Well anong nangyare? Madame.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top