Marj's POV

"Bitawan mo ako!" Sigaw ko habang tinutulak ko siyang palayo. "Grrr, I will fight you!"

"Wag kang makulit baby girl, mabilisan lang toh. Pero okay lang din, I love feisty girls. It makes me more turned on kasi mas challenging." Dinilaan niya ang leeg ko at nanginig ang buong katawan ko.

For some reason, I was paralyzed. Hindi ko alam ang ginawa nya sa aken pero hindi sumusunod ang katawan ko sa kung anong gusto kong gawin.

Pinunit ng lalake ang uniporme ko at nag-talsikan ang mga butones. Sinubukan ko paring itulak siya papalayo pero wala talagang response ang katawan ko.

"Bitawan mo ako please." Pag-mamakaawa ko at naging blurred na ang paningin ko dahil sa mga iyak ko. "Maawa po kayo, wag nyo po etong gawin saken."

"Manahimik ka, ma-eenjoy modin naman toh!" Sigaw niya habang sinuntok ang tiyan ko.

Halos mawalan na ako ng malay dahil sa ginawa niya pero pinilit kong manatiling gising para lumaban. Tinangal niya ang palda ko at unti unting tinagal ang panty ko hanggang sa may sumira ng pintuan at tinulak siya.

Wala na akong nagawa nun, masakit ang tiyan ko at sobrang nanghihina ako. Masakit din ang ulo ko pati na rin ang lalamunan ko sa kakasigaw. Nakita ko na lamang ang sumagip sa aken na pinag susuntok ang manyakis hangang sa mawalan eto ng malay.

"Marj!" Parang pamilyar ang boses na yun at may humawak sa akin pero dahil medyo traumatize pa ako, nilalabanan ko kung sino man ang lumapit sa aken.

"Wag! Bitawan mo ako! Lumayo ka sa akin!" Sigaw ko habang pinapalo at sinusuntok ang humawak sa akin pero bigla niya akong inakap at natigilan ako.

"It's me, Marj, don't worry, you are safe now. I am here." Natigilan ako ng maranig ko ang boses ni Keith, inakap nya ako at isinuot niya ang jacket niya saken.

Humiwalay siya sa akin para makita ang mukha ko at dun na ako umiyak iyak ng sobra habang inakap ko ulit siya.

-----
Author: Kung totoo lang toh eh ayieee ang sweet nila, charot haha. Fav kopo pala si Marj and Keith XD
-----

"Shhh, you're okay, you're safe now." Hinaplos niya ang likod ko and when I finally calmed down, bigla nalang bumilis ang tibok ng puso ko.

OMG! Kaakap ko si Keith ngayon!

Pinag patuloy ko ang pag akap sa kanya, syempre, savouring the moment at syempre inamoy kodin sya. Ang bango bango!

"Thank you..." Bulong ko habang ngumingiti. "Thank you for saving me."

And syempre, thank you at kaakap kita ngayon, mahihimatay na ata ako! Kalma lang Marj!

Cassandra's POV

Pag-kagising ko ay biglang sumakit ang parte sa baba ko. Napasigaw ako sa sobrang sakit at napaiyak. Masakit din ang ulo ko and I tried remembering what happened, pero wala akong maalala.

The last time I remembered ay may manyakis na lalake tapos hahawakan na nya ako and that's about it. I can't recall what happened after that. Takang taka ako kung bakit masakit ang parte ko na para bang... nagalaw eto.

"Cass! Wag kang bumangon agad. Dahan dahan ka lang, andito para alalayan ka." Nasa tabi ko pala si Simon at pinahiga niya ulit ako.

"A-anong nangyare sa akin?" Tanong ko sa kanya at malungkot ang mga mata niya, ni di man lang niya ako tinignan.

"One week, one week kanang walang malay..." He trailed off at nagulat ako.

One week? One week walang malay? Anong nangyare sa akin! 

"P-pano?" Dahan dahan akong umupo at tinulungan niya ako.

"Nag-pakalasing ka sa bar, tinawagan ni Marj si Keith para sabihin na umiinom ka dun. Naiwan ko sa classroom noon ang cellphone ko kaya di ko nasagot agad mga tawag ni Marj." He started explaining at para bang sinisisi nya ang sarili nya.

"Nang maabutan kita sa bar, may lalakeng..." Napatigil siya and he clenched his hand into a fist.

Halatang galit na galit siya and guilt was clearly shown on his face.

"Ano ba kasing ginagawa mo doon! Your body couldn't take the alcohol and pain in your body kaya ka na comatose ng one week! What were you doing there?!" Napasigaw siya at nagulat ako.

This was the first time na tinaasan niya ako ng boses and it scared me. Pero this wasn't the time para matakot dahil hindi ko naman kasalanan kung bakit ako pumunta doon.

"Sagutin mo ako Cass!" He repeated and I bowed my head para di niya makita ang mga luha na pilit gustong tumulo.

"You really want to know?" I loudly whispered at natigilan na siya. "Sinaktan niyo ako! Niloko niyo ako!"

Eto na ang time na gusto kong ilabas ang lahat, lahat ng sakit na nararamdaman ko.

"Pinag-laruan niyo ang feelings ko na parang wala lang! Akala ko ba mahal mo ako pero bakit niyo nagawang pag-laruan ang feelings ko!" At tumulo na din ang mga luha ko. "I already told myself before na imposible na mag-kagusto ka sa isang katulad ko, pero anong ginawa ko, nag-pakatanga ako sa iyo at tinangap na magugustuhan mo rin ako!"

"Tapos malalaman ko na nag-usap pala kayo ng bestfriend ko at plinano niyo ang lahat! Na lokohin ako! Na isali pa si Demonia at-" Natigil ako nang bila niya akong yakapin.

"Cass, makinig ka muna sa akin please." Pag-mamakaawa niya at ramdam ko ang nginig sa katawan niya, na parang may pinag-sisisihan siya.

Hindi na ako sumagot, hinayaan ko nalang siya sa gagawin niya. Dun ko lang na realize na umiiyak na pala siya at sumakit ang puso ko ng makita ko siyang ganun.

"Mahal na mahal kita Cass, more than anyone else. Oo plinano ni Daff na mag-panggap na ligawan ka sa una, but I refused." Nan-laki ang mga mata ko sa sinabi niya.

"A-anong ibig mong sabihin?"