Chapter 39
"Teka, old crush mo ako?" Tanong ni Simon at agad akong namula.
"Oo di pa ba niya nasabi sa iyo! Three years ka na niyang crush-" Tinakpan ko ang bunganga niya.
"O tama na yan at baka iba na ang masabe mo." Binantaan ko siya at nag-nod siya. "I miss you too by the way."
"Ano bayan, ang aga aga ang daming mga insektong nakakalat." Demonia ruined our moment when she entered the door.
As soon as Daff saw her, sinugod niya toh agad agad.
"Ikaw! Ilang beses akong nag timpi sayo during the camping! Isa kang demoniyong galing sa pinaka-ilalim ng lupa na dapat ibalik!" Malapit na sanang mambugbog ni Daff si Demonia pero pumagitna agad ako.
"Hoy hoy hoy! Tumigil ka!" Awat ko sa kanya pero patuloy parin siyang kumakawala sa akin. "Alam mo mas malala kapa kila Marj at Dranreb! Sugod agad agad walang awat awat?"
"Wala talaga dahil namumuro na yang demonyang yan! Napaka kamal ng mukha eh mas kamukha nya pa ang ipis!"
"Hoy! Tama na!" Sinigawan ko siya and she finally stops.
"Isa pang may hinding magandang lumabas sa bunganga mo makakatikim ka saken! My patience is thin for the likes of you!" Banta niya at parehas sila ni Demonia na parang nakukuryente.
Gustong umatake pero natitigilan. Tinignan ko si Simon at tumatawa lang siya.
"Uyy, magandang english yun ah." Bulong ko at ngumiti si Daff.
"Nag research ako kaninang umaga." Sabi nya at tinignan ko si Simon na tumatawa parin.
"Hoy ikaw, bakit di mo man lang ako tinulungang awatin si Daff!" Tanong ko sa kanya na may suntok at nagulat siya.
"Dapat hinayaan mo na, Demonia also need a taste of her own medicine." Paliwanag niya at nag-roll eyes ako.
"Ewan ko sa inyo, mag-sama kayong awayin siya." Umupo na ako.
"Uy Cess, wag ka nang magalit please." He did the puppy eyes na di ko kayang i-resist.
"Oo na oo na, tumahimik kana dyan."
"Thanks Cess ko." Hahalikan na sana niya ako pero nilagay ko ng daliri sa bibig niya.
"Wag dito sa school, nahihiya ako." Sabi ko.
"Iiiiih, you're so kissable kasi..." Tinawanan ko siya and planted a kiss on his cheek.
"So ready kana bang mameet ang kuya ko?" Tanong ko.
"Hindi pa." Sagot niya at tinignan ko siya.
"Bakit naman?"
"Kasi gusto ko..." Binigyan niya ako ng cute na ngiti. "Gusto ko makilala ka muna ng magulang ko. Mas maganda kasi kapag ang lalake muna ang mag-pakilala sa girlfriend niya not the other way round."
"May point ka naman."
At eto na nga, nasa bahay na ako ni Simon at kaharap ang parents nya.
"So ikaw ang girlfriend ng anak ko?" Tanong sa akin ng tatay ni Simon.
"Yes po sir Erik at isa po ako sa taga-paghanga niyo. Fan na fan kopo talaga kayo, lagi ko nga po binabasa stories niyo eh." Sagot ko.
"Nice to meet you iho, halika at maupo ka muna." Offer sa akin ng nanay ni Simon.
"Maraming salamat po."
Pag-katapos nun ay kumain kami, hinahawakan ako ni Simon sa tuwing nag-aalinlangan ako pero after a while ay nag-tatawanan na kami at nag-bibiruan ng magulang niya. Hindi lang yun, naka-uniform padin ako.
Sinabi ko kay Simon na pwede akong mag-palit kaso sabi naman niya okay naman na daw yung suot ko, maganda nadaw ako. Di naman ako naka-reklamo dahil siya ang nag-drive.
"Alam mo, ang kulit mo talaga. Di tuloy ako nakahanda ng maayos dahil sayo." We were now walking at the beach kasi tapos na naming kausapin ang parents niya at approve daw ako.
Not like Hans before, di niya ako pinakilala sa parents niya pero si Simon pinilit niya pa ako.
"Maganda ka naman ah kahit anong suotin mo. Besides, nagustuhan karin naman nila." Ngiti niya sa akin.
"Kahit na, ikaw ba gusto mong ipakilala kita kay kuya na naka-uniform?"
"I don't mind..." He trailed off at tumigil kaming dalawa. "Basta matanggap niya ako para sa iyo."
And then there was a silent moment, not an awkward one but a peaceful one. Ineenjoy lang namin ang simoy ng hangin at pag-agos ng dagat. Dagdag pa ang full moon ngayong gabi at ang mga bundok na dumagdag sa magandang tanawin. Para bang made for us ang scenery ngayon.
"So, handa ka na bang ipakilala ako sa kuya mo?" He broke the silence and I sigh.
Nasabi ko naman na sa kanya na it might take time for me to introduce him kasi baka di pa nakakamove on ang kuya ko sa nangyare sa amin ni Hans. Protective pa naman yun, baka mamaya masuntok nya pa si Simon.
"Okay lang kapag hindi pa, naiintindihan ko naman at willing to wait ako." Sinabi ni Simon dahil hindi agad ako nakareply.
"Di ka ba natatakot sa kuya ko?" I tried changing the topic.
"Di naman, it's not like he's going to eat me alive diba?" Biro niya at tumawa ako. "I mean, kung may katatakutan man ako, iyun ay kung di niya ako matanggap bilang noyfriend mo at pag-hihiwalayin nya tayo."
"Hindi naman siguro." Sabi ko at tumingin kami sa moon.
It was so peaceful and quiet na para bang kaming dalawa lang ang nasa mundo ngayon.
"Nagugutom kana?" Tanong ko at sakto nag-parinig ang alaga ko sa tiyan ko.
"Haha, kakakain lang natin ah." Tinawanan niya ako.
"Gutom ulit ako eh." Mahina kong sabi at hinalikan niya ako sa noo.
"Tara, kain muna tayo. My treat."
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top