Chapter 28
"Miss wala kabang respeto? Siya ang anak ni sir Fraser." Tawag sa akin ng lalake at tinignan ko sila in sarcastic way.
"Eh ano ngayon?" Tanong ko at parang nagulat sila. "Porket ba anak yan ng pinakamayang tao dito sa Pinas, eh rerespetuhin ko na siya? Baka gusto niya pang lumuhod ako? Cause in my world, kahit mahirap lang kami ay may dignidad kami."
Di ko alam kung bakit pero parang namangha sila sa sinabi ko.
"Anong pangalan mo?" Tanong ni Simon.
"Wala ka nang pake dun." Mataray kong sagot.
"Look, I don't want to have an enemy on my first day. I just want to make new friends, at hinahanap namin ang library kaya please, pakisabi nalang ng pangalan mo para maging friends na tayo." Pag-mamakaawang request ni Simon at pinag-bigyan ko naman siya.
"Cassandra, Cass for short. And..." Tinuro ko ang likuran ko. "Eto ang library oh, di mo ba nabasa?"
"I'm Juan." Pakilala ng isang lalake. "And this is our friend Yvonne and Keith."
"Okay."
After mun ay umalis na ako pero narinig mo ang mga pinag-usapan nila.
"O-okay? May sakit ata tong babaeng toh."
"Bro she's different!"
"Well that's something you don't see everyday."
"Iba siya sa ibang mga babae dito."
"Uy may inlove!"
End of Flashback
Bigla na lamang akong nahiya nung maalala ko ang first encounter namin. Kakatapos lang kasi ng first break up ko nun kay Scott kaya wala akong ganang makipag-usap sa kahit na kanino. Ang akala ko ay sa rooftop ang first meet up namin ni Simon.
Naku Cass, sana hindi na niya maalala
"Di ko maalala eh." Nag-maang maangan ako.
"Ako alalang alala ko pa..." He trailed off. "That was the time that I fell in love with you."
At nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya.
"A-anong ibig mong sabihin?" Tanong ko and he smiled.
"Ikaw lang kasi ang babaeng hindi ako kilala at walang pakeelam kung sino ako at kung sino ang tatay ko." Sagot niya at lalo akong namula.
"Nagustuhan ko din ang beliefs mo about rich people and poor people. Hindi ka tulad nang ibang babae na pag-unang kita sa akin ay sinasabihan akong pogi, or anak ng tatay kong mayaman. You didn't care who I was, inaway mo pa nga ako eh. And that's how I fell in love with you. You didn't care about my background, you treated me as someone equal."
At para bang naiiyak na ako sa mga sinasabi niya.
"I was so depressed that time because of all the pressure I got from my dad. Remember that time sa rooftop? I was gonna jump off the balcony, but you saved me. If you weren't there that time, I wouldn't be here right now." Tumulo na ang mga luha ko kasi ramdam ko cause everything makes sense now.
Kung bakit ako ang napili nya despite having hundreds of girls lining up for him.
"Simon, hindi mo alam pero sinagip modin ako that day sa rooftop. You were the one who saved me on my darkest moment." I told him and he smiled.
"Meant to be nga talaga tayo noh, tayo ata talaga ang pinag tadhana." He cupped my face and looked straight into my eyes.
"Cass, if you give me a chance to be your boyfriend, pangako ko na hinding hindi kita sasaktan. Araw araw kitang liligawan, pag-bigyan mo lang ako." Hinawakan niya ulit ang mga kamay ko at kitang kita ko sa mga mata niya na seryoso talaga siya.
Sasagot na sana ako pero napansin ko na may ibang taong dumating.
"Nahanap din namin kayo, and guess what, wala ang mga bodyguards niyo. You just made our job easier." At andito nanaman ang Queen of the bullies, Demonia.
May mga kasama siyang apat lalake, pang lima si Hans, at pinalibutan nila kami. Agad na pumunta sa harap ko si Simon at hinarap si Demonia. Hindi sila taga school, they looked like they were hired.
"Ano toh Demonia." Seryosong sabi ni Simon na may kasamang konting takot.
"Kung ayaw mong may masaktan, sumunod ka nalang sa gusto ko." Dinemand ni Demonia at ngumiti siya. "Follow me."
At nag-simula siyang mag-lakad. Tumingin sa akin si Simon at halatang nag-aalala siya para sa akin.
"Wag kang mag-alala, hindi ko hahayaang may mang yareng masama sayo." Sabi niya.
Eh pano naman ikaw?
Tinulak siya ng isa sa mga lalake.
"Bilisan mong lumakad." Sabi ng lalake at nag-lakad na kami.
Maya maya ay pumasok kami sa isang abandoned na bodega. Sa loob ay may isang upuan. Sinarado ng isang lalake ang pintuan at pinaupo nila ako.
"Sabi ko nga sa inyo, may araw din kayo." Tawa ni Demonia.
"Wag na wag mo siyang sasaktan." Banta ni Simon at pinatahimik siya ni Demonia.
"Kung ayaw mo siyang masaktan, manahimik ka diyan." Demanda ni Demonia at hindi na nakaimik si Simon.
Sinenyasan ni Demonia ang mga lalake at pinapunta nila si Simon sa gitna. Si Demonia naman ay nasa tabi ko kasama si Hans.
"Sayang naman kagwapuhan niya." Nag-smirk si Demonia habang kumuha ng malaking bakal. "Bugbugin niyo na siya, at kung lalaban siya pabalik, isang palo ang makukuha ng babaeng toh."
Lumaki ang mga mata ni Simon and he clench his hand into a fist.
"No! Simon lumaban ka! Hayaan mo lang ako!" Sigaw ko kay Simon.
Alam kong kaya niyang patumbahin ang mga kalaban niya kaya okay lang kung mahampas ako, pwede naman namin silang gantihan pag-katapos niyang patumbahin ang mga lalake.
"Ah ah ah, I don't think so. Isa pang salita mo at dadapo na tong bakal sa mukha mo." Demonia threatened at tinignan ko siya ng masama. "Simulan niyo na."
At sinumulan na nilang suntikin at sipain si Simon. Namuo agad ang mga luha ko sa nakikita ko. Nagawang tignan ako ni Simon and he gave me a smile na nag-sasabeng okay lang siya.
"Ay nakalimutan ko, para maging thrilling ang palabas, sasamantalahin ni Hans si Cass. Diba mas maganda?" Tumawa ulit si Demonia at nanlaki ang mga mata ni Simon.
"Don't touch her!" Sigaw niya at blaaaag!
Hinampas ako ni Demonia ng bakal sa tiyan. Halos maubos na ang hangin na nasa lungs ko at nag-hingalo agad ako. Nakita ko si Simon na nagulat at nagi-guilty siya sa nangyare sa akin.
"Ayun, mas maganda na ang palabas!" Demonia laughed wickedly at sinegnalan niya ulit si Hans. "Eto nalang, isang suntok siya tiyan ang matatanggap ni Simon kapag may narinig kaming ingay mula sa bunganga mo Cassie. Sabihin nalang naten na ako si Margareth Bartolome."
At inumpisahan ni Hans na hipuin ang legs ko. I tried my best to keep my mouth shut para di na masaktan si Simon but I failed.
"Wag!" Sigaw ko nang malapit na ang kamay niya sa private part ko.
Isang suntok ang tumama kay Simon at tuloy tuloy na ang luha ko.
Someone please, save us!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top