Kakalas sana ako pero hinigpitan niya ang hawak niya sa bewang ko. Nakita ko si Demonia kasama si Hans sa crowds at masama ang tingin nila sa akin, di ko na lamang sila pinansin. Nang nakaalis kami sa crowds, dun ako humiwalay kay Simon.

"Simon ano yun, bakit mo sinabi ang mga yun?" Tanong ko kay Simon and he gave me a smirk.

"Like what I told you, I'm serious about you and that is not a joke." Reply niya.

Natulala ako sa sinabi niya pero naalala ko ang nangyare sa amin ni Hans.

"Joke or not, I ain't falling for it." I ended our conversation and left.

When I got to the classroom, I was the only person there. Pumunta na ako sa upuan ko at nilabas ang sinusulat kong storya. Simula nung niligawan ako ni Hans, tinigil ko ang pag-susulat.

Binasa ko ulit ang nakasulat sa notebook ko at naalala ang mga panahon na may gusto pa ako kay Simon.

I mean, the story that I wrote was about us, iba ngalang ang pangalan. Habang nag-babasa ako, bigla na lamang may kumuha sa notebook ko.

"Demonia ibalik mo yan." Sabi ko sa taong nang-agaw ng story ko

"Ano toh, basura? Ang panget naman ng storya." Tawa niya. "Three years na niyang gusto ang lalake pero di niya masabe sabe. A trash story writtening by a trashing loser."

"Ibalik mo na yan!" Sinubukan kong kunin ang notebook pero itinaas niya eto.

"Ang alin ba, ito?" Tanong niya habang pinunit ang isang pahina at hinagis sa lapag.

"Akin ka na yan!" Pinag-patuloy niya ang pag-unit sa mga page.

Dumating si Simon sa likuran niya at inagaw ang notebook ko. Nagulat si Demonia sa kanya at umatras agad siya.

"S-Simon, we... we were just having fun!" Napapaiyak na sinabi ni Demonia.

Pinulot ni Simon ang lahat ng papel na nasa lapag at ibinalik sa akin. He then faced Demonia.

"Alam mo bang eto ang paborito kong libro? It may not be finished yet pero inaabangan ko ang katuloy. Isa pang makita kong lapitan mo si Cass, malalagot kana talaga sa akin." Banta ni Simon.

"How dare you talk to her like that, siya ang anak ng Principal. Ikaw ang malalagot kapag sinaktan mo siya!" Hans appeared by the door.

"Anak ng Principal? Wala akong pakeelam kung anak pa siya ng Presidente. Whoever bullys my future girlfriend, will face my wrath."

"I am not afraid of you, lalo na jowa ko ang anak ng Principal." Pag-yayabang na sinabi ni Hans.

"What's going on here?" Dumating ang mga kaibigan ni Simon at si Keith ang unang nag-salita.

"May problema ba dito?" Parang nag-babanta na tanong ni Yvonne.

"Mga bros, punta tayo mamaya sa kanto at mag-abang ng magiging punching bag naten, kating kati NA ang mga kamao ko." Tinignan ni Juan ng nasama si Hans.

At that time, napalunok si Hans habang pinalibutan siya ni Keith, Juan at Yvonne.

"Babae man ako pero marunong akong lumaban." Sabi ni Yvonne.

"Anyways, back to the question, may problema ba dito?" Inulit ni Juan ang tanong niya at tinitigan si Hans.

"W-wala naman, we were just having a normal conversation." Takot na reply ni Hans.

"Totoo ba yun dude?" Tumingin si Juan kay Simon.

"Yep, normal conversation. Pinapaalam ko lang sa kanila na walang anak anak ng Principal o Presidente para sa akin, if they touch my future girlfriend..." Tinignan ako ni Simon. "They as are good as dead."

Hindi ko alam kung magiging masaya ba ako sa sinabi niya o kikiligin. I don't know, there's a part of me na para bang gustong ibalik ang nakaraan and part of it na natatakot pa. I built up my walls after nung nangyare kay Hans but Simon is trying to break it donwn.

"Ah yun lang pala eh, well wag kang mag-alala dude, simula ngayon hindi namin hahayaang may mangyare sa future jowa mo." Kinindatan ni Juan si Simon at pumunta na siya sa upuan niya.