xoxoAngelina1

Υπάρχει κάτι πιο δυνατό από εμένα. Κάτι πιο μεγάλο το οποίο δεν μπορώ να αντιμετώπισω. Τουλάχιστον δεν είμαι ακόμα έτοιμη.... Και δεν γνωρίζω και πότε θα είμαι έτοιμη. Γιατί τώρα; γιατί το τραίνο ήρθε τώρα; δεν μπορεί να φύγει και να ξανά έρθει;Γιατί τώρα; Τώρα δεν μπορώ εγώ.... αλλά μετά......δεν θα μπορεί εκείνο. Ερωτας είναι εκείνο το τραίνο και εγώ σύντομα θα πρέπει να αποφασίσω αν θα ανέβω ή θα περιμένω για το επόμενο. Εάν υπάρξει επόμενο..Η Νεφελη και ο Bezirgen παίρνουν ένα δύσκολο μονοπάτι.Ένα μονοπάτι έρωτα ,πόνου ,μοναξιας.Θα καταφέρουν να έχουν ένα Happy End που της αξίζει ή μήπως η μοίρα έχει άλλα σχέδια για αυτούς;…

xoxoAngelina1

«Τωρα φερε τις παντοφλες μου»πεταει στο ακυρο «Οριστε?» «τι δεν καταλαβες?»ρωτησε σαν να ειπε κατι τελειως φυσιολογικό «Από ότι βλεπω αγορακι , χερακια εχεις ,ποδαρακια εχεις ,ματακια εχεις ,ενταξει τωρα και ανυπαρκτο εγκεφαλο εχεις αλλα δεν νομιζω αυτό να σε σταματησει από το να πας να παρεις τις παντοφλες μου» Με κοιταξε και τα ματια του σκοτείνιασαν Με αρπαξε από το χερι και με κολλησε στο τοιχο Πρεπει να με κοιταξει γιατρος ,παλι ενιωσα ηλεκτρισμο «Μην με ξανα πεις ετσι»γρυλισε Φοβηθηκα αρκετα μπορω να πω κ «Θα σε κανω να μετανιωσεις πολύ ασχημα αν το ξαναπεις» και ξεκουμποσε τα δυο πρωτα κουμπια από το πουκαμισο μου κανοντας με να καταλαβω τι εννοούσε «σε συγχωρω όμως ,μονο και μονο επειδη εισαι καινουργια σε αυτά .Θα εισαι η προσωπικη μου βοηθος ,η σκυλα μου ,θα περασουμε πολύ καλα εμεις οι δυο »…