"Tüm gerçekleri bir anda söyleseydim ne değişirdi ki?" demiştin.Ne değişirdi ki?Tüm gerçekleri, pençeleri kıvrık bir hayvanınki gibi derime geçirseydin ve kanım sahile vursaydı dalgaların ardından, bu hikayeyi hiç yazmazdım.Sen bunları hiç okumazdın....yirmi.üç.yirmiüç…
aşkı ve acıyı tanımlamayacağım,bıraktığı yerden tamamlayacağım..yirmiye…
..."İnanıyor musun?" dedi.Yıldızları sayan gözlerimi gözlerine çevirdim. Maviliği korkuttu. Yıldızları saymaya geri döndüm. Kaçta kalmıştım?"Bilmiyorum." dedim. Cevabı düşünmek bile istemiyordum. Tahta iskemle ve nemli oda zihnimi sardı. Kaçıncı yıldızda kalmıştım? Yetmiş üç?..Aynı soruyu ona sormamı bekliyordu. Sormadım, sormayacaktım. Onun yaşadığı manevi evrende bana yer yoktu. Yıldızlara bakarken aklıma onları saymaktan başka bir şey gelmiyordu."Ben inanıyorum." dedi sormasam da. Yüzüme baktığını biliyordum ama yıldızlara bakmaya devam ettim. Seksen yedi..."Bu gök... Sırf bu gökyüzü bile içimi inançla dolduruyor. Kolumu kestiğim gece hastanenin penceresinden gökyüzüne bakarken fark ettim bunu. Sanırım o gün gerçekten inandım."Yüz on dört. Saymayı bıraktım....…
"Ali," dedim titreyen sesimle. "ben... özür dilerim Ali. Özür dilerim. Ali..."Soluk alıp veriş sesini duyabiliyordum telefonun diğer ucundan. Bu anı dondurabilsek ve bir kavanoza koyabilsek ben evim yapardım o kavanozu. "Ne için?"Gelen geçen insanlar omzuma çarpınca çok ortada durduğumu fark edip kenara çekildim. Gözüm bulanıyordu. Silmek için elimi bile kaldıramıyordum. Öyle utanıyordum ki."Ali... biliyorsun işte. Ben karşılık vermedim. Hemen ittim onu Ali, ne olduğunu bile anlamamıştım. Ben... çok içmiştim."Yanaklarımdaki gözyaşı akmaya görsün hemen buharlaşıyordu. Soğuk acıyı bile hapsedecek kadar kuvvetliydi."Ali bir şey söyle.""Vera," dedi. Kaskatı kesilmiş bedenim birden çözüldü sanki. Omuzlarım çöktü. Tek tek akan yaşlar, sicim oldu gözlerimden salınan. "Ben yapamıyorum sevgilim.""Dur, dur lütfen Ali, beni dinle. Ben ona hiç ümit veren bir şey yapmadım. O... o bana yakın olmak istiyordu ama ben hiç izin vermedim. Yemin ederim Ali. Yemin ede-""Vera evlen benimle... Lütfen."…
Düşününce,ben bilerek sobelendim....otuz.üç.yirmion sekiz'e.…
'tüm ideolojileri kınıyorum, anlarlar belki o zaman.'..yalan söyledimbu zarar bize.şimdi kalbimi bırakyalan söyleyenküçük bir diş perisiyimben çünki.-*eller'denonyediye…
ideolojilerden söz etmiştim,alınmasınlar bana."değil uçmak kanat meselesi""biz sizden önce gittiydikdöndük sonralarıdönmeye niyetimiz yokken üstelikacı oluyor böylesikanatıyor,yara bandıyüreğe sarılmaz fakat."on yedi aralık.…
bizim şehrin insanlarıbakireler veonlara düşkün keşişlerhayatın amacıkeşişlerinbakirelere duyduğu arzudandaha talepkârbizim şehrin insanlarıilk öldürülenlerve onları öldürenler…
insanın unutması ve hatırlamamasıen çok kendini ve kendinden olanı."defterimde renk renk balıkmürekkebim okyanuskağıt artık yazılamayacak kadar ıslak"dokuz kasım iki bin yirmi bir.…
bu, bir aşk hikayesi olmak isterdi.olamamasının hikayesinde kalakaldı.*on.ocak.ikibinyirmiiki…
beni affetmetüm olmuşlardanve olanlardanve olacaklardanazât et sadece.beş ekim,…
Bir keresinde sana sıkıntıdan ölüyorum,dediğimde öyle deme,ölmekten bahsetme, demiştin. Ölümden bahsetmeme kızıyorsun ama ölüyorsun.…
yanlış olduğu için yapıyorum bazı şeyleribazı duvarları örüyorumve bazı köprüleri yıkıyorum,bu yanlış roman, olmaman gereken yer....…
gitme demediğim, gidişleriyle beni büyütenlere.*bu trajik değil**bu anti-trajik değil…
'bir gecekondu olarak yaşamayı bırak.'a. ali uralöldüm işte daha nasıl anlatılır,sen uyanma diyesessizce öldüm ben.…
"Bu Mozart'ın tablosu.""Mozart müzisyendi.""Eh, bir resim yapsa buna benzerdi." dedi etrafına çöplerin yığıldığı fıçıya bakarken.…
ben..çok güzeldim cancağızım.ama en çok da kırmızıyı sevdim.21.2116.9.19…
olmaz dediğim ne varsa oldu.olur dediğim ne varsa olmadı.ben artık bir şey demiyorum,onlar diyor.-ordan burdan diyaloglar.…