Messing With The Boys' Rules
"Θέλεις τον Αλέξανδρο σωστά;" Απορώ τι στο καλό σκεφτόμουν όταν του το είπα..."Ναι;""Πρέπει να μάθεις τον δικό του κανόνα Εύη..." Με κοιτάει στα μάτια. Κατευθείαν προδίδομαι ότι δεν έχω ιδέα για κανόνες."Τι σόι κανόνες δηλαδή έχουν τα αγόρια;" Προσπαθώ να του δείξω ότι είμαι αδιάφορη όμως το μόνο που καταφέρνω είναι να ξαπλώσω άβολα στο τραπέζι και να φανώ σαν καμία ηλίθια που δεν ξέρει να στέκεται. Έγινα επισήμως ρεζίλι."Απλά πρέπει να μάθεις ποιο είναι το στυλ του στις γυναίκες και να δεις άμα ταιριάζετε. Αν ναι τότε θα καταλάβεις και τους κανόνες του, τι του άρεσει, τι όχι... αυτό είναι όλο." Και γιατι δεν το ήξερα πιο μπροστά αυτο; ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΙΔΕΑ ΑΠΟ ΑΓΟΡΙΑ ΒΡΕ ΗΛΙΘΙΑ υπενθυμίζω στον εαυτό μου μία ακόμη φορά και επανέρχομαι στην πραγματικότητα. "Και ο δικός σου δηλαδή ποιος ειναι;" Τον ρωτάω αφού είναι το μόνο αγόρι με το οποίο μιλάω και με τον μόνο που έχω κάποια σχέση κάπως... πιο καλή; Αχ θεέ μου που με φτάνει η κατάντια μου!"Πολύ γρήγορα δεν προχωράς μικρή;" Σηκώνει το φρύδι του και έρχεται κοντά μου, πολύ, πολύ ΠΟΛΥ κοντά μου μέχρι να πνιχτώ από τα σάλια μου. Τώρα μπορώ να πεθάνω.…