kwtsosstamiris_

Η Αγάπη καθόταν στην γωνία και τους κοίταζε να αποκοιμιουνται αγκαλιασμένοι. Σκούπισε τα δάκρυα της και τους πλησίασε αργά. Έβγαλε το πέπλο της, την ασπίδα που τους φυλουσε όλα αυτά τα χρόνια και τους σκέπασε γλυκά. Η δουλειά της εδώ είχε τελειώσει. Ναι, το ήξερε. Αυτό ήταν το πιο σπουδαίο της έργο. Και τώρα ο μανδύας της ήταν σε καλά χέρια. Μπορούσε να ξεκουραστει. Είχε κερδίσει τον χρόνο κατα κράτος στις ζωές των Σταμίραινων και των Σεβαστών. Η ζωή τους πια ήταν γεμάτη από φως καθαρό και γλυκιά σαν το μέλι. Γιατί οι μέλισσες έπαψαν να τσιμπάνε από καιρό...…

kwtsosstamiris_

Το μικρό παραθυράκι που έβλεπε στη θάλασσα ονειρευόταν πως γέμιζε τα μάτια τους με μπλε αντί για το γκρίζο που τώρα απλωνόταν στον ορίζοντα. Οι σταγόνες έπεφταν βαριές από τον ουρανό. Κοίταξε τον Λάμπρο, κοιμόταν γαλήνια αν και στριμωγμένος στο μικρό ράντζο. Οι μπούκλες του έπεφταν άτακτες στο αδυνατισμένο του πρόσωπο. Στριφογύρισε στον ύπνο του. Ένα χαμόγελο πέρασε σαν αστραπή από το πρόσωπο του, απόδειξη κάποιου ονείρου που στόλιζε το ασυνείδητο του, φωτίζοντας και το πρόσωπο της Ελένης. Χάιδεψε στοργικά την κοιλιά της και άφησε το βλέμμα της να χαθεί και πάλι στον ορίζοντα. Είδε την θάλασσα να φουσκώνει παίρνοντας μαζί της και την σκέψη της. Για μια στιγμή νόμιζε πως μεταφέρθηκε αλλού. Είδε τα δέντρα να χορεύουν στους ρυθμούς του ανέμου στην αυλή της, άκουσε τις κότες της να ξυπνούν, τα χαρούμενα γέλια του ανιψιού της, τα φωτεινά πρόσωπα των αδερφών της. Για μια στιγμή ένιωσε πως θα απλώσει το χέρι της και θα τις αγγίξει.…

kwtsosstamiris_

Με φίλησες και όλα τα κομμάτια της ψυχής μου ενώθηκαν για πάντα.…

kwtsosstamiris_

Μόνο μια σκιά. Μια σκιά ανάμεσα στα μάτια της, αντανακλούσε το φως. Αυτή είχε μείνει να του θυμίζει πως ήταν πράγματι εκείνη. Τίποτα άλλο. Το σώμα της έμοιαζε ξένο, σπασμένο σχεδόν στο κρύο χώμα, το βλέμμα της ήταν στεγνό από ζωή, η ψυχή της άδεια. Όμως εκείνη η σκιά τον επανάφερε στην πραγματικότητα με βία. Έτρεξε κοντά της σχεδόν αστραπιαία και τύλιξε τα χέρια του γύρω από το σώμα της. Την έκλεισε στην αγκαλιά του, το μόνο μέρος που της είχε απομείνει, το μόνο μέρος που έμοιαζε να έχει ακόμα ζωή. Την κράτησε εκεί όσο τα δάκρυα της πότιζαν το πουκάμισο του, όσο το αίμα από τα ρούχα της άφηνε αποτυπώματα πάνω του, όσο το ξένο αίμα πότιζε το χώμα.…

kwtsosstamiris_

Διαφάνι Θεσσαλίας, 1943Ένα τραγικό γεγονός αλλάζει τα πάντα στις ζωές της οικογένειας Σταμίρη. Τρεις αδερφές, μια φιλία, ένας έρωτας και ένα μυστικό. Δυο μητέρες που έφυγαν νωρίς. Αυτή είναι η ιστορία τους.…

kwtsosstamiris_

Διαφάνι 1993. Πολλά άλλαξαν, πολλά έμειναν ίδια σε αυτό το μικρό χωριό. Η ζωή των Σεβαστών και των Σταμίραινων παραμένει άραγε το παραμύθι που περιμέναμε ή το παρελθόν κατάφερε να ρίξει τη σκιά του στις φωτεινές ζωές της νεότητας;…

kwtsosstamiris_

"Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με τράβηξε σε σένα. Να ήταν οι φουρτούνες που χόρευαν στα μάτια σου και με έκαναν να θέλω ανεξήγητα να πνιγώ σε κάποιον βυθό τους ή το μαύρο που άνθιζε από μέσα τους και ταίριαζε τόσο απλά με τα βάθη της ψυχής μου; Ότι και αν ήταν πάντως ήξερα. Πως μου άλλαξες τη ζωή.."-ΚΜια τυχαία συνάντηση. Ένα μοιραίο ατύχημα. Δύο κόσμοι που συγκρούονται καταρρίπτοντας όσα είχαν, ως τότε, δεδομένα.Μια ιστορία που εξελίσσεται χρόνια μετά, πόσο μπορεί πράγματι να αλλάξει;…

kwtsosstamiris_

Μπορεί αυτός ο κόσμος να είναι ένα λάθος αλλά οι κερασιές ανθίζουν…

kwtsosstamiris_

Διαφάνι 1969. Η Δρόσω με τον Κωσταντή βαφτίζουν την μονάκριβη κόρη τους και το γιορτάζουν μαζί με την οικογένεια τους στο Σταμιρέικο. Η Ελένη ευτυχισμένη που έχει όλη την οικογένεια της πια κοντά της και ενωμένη, θέλει να απαθανατίσει αυτήν την ημέρα με μια φωτογραφία.…

kwtsosstamiris_

Εξακόσιες ώρες, τριανταέξι χιλιάδες λεπτά τώρα θα κυλήσουν άδεια, σκόρπια στο μαύρο ποτάμι του χρόνου που τα πνίγει όλα και τα πηγαίνει σε μια θάλασσα που εμείς ποτέ μας δεν θα βγούμε. Δύο εκατομμύρια δευτερόλεπτα και κάτι που η ανάσα σου θα πονάει κάθε φορά που τα χείλη σου θα σκαλώνουν στο όνομα μου. Όταν θα έρθει εκείνη η μέρα, δεν θα είμαι εδώ. Δεν ξέρω που θα βρίσκομαι, ούτε τι θα απογίνω, ξέρω μονάχα όσα δεν θα είμαι. Όσα θα έκανα, αν ήμουν εκεί.…

kwtsosstamiris_

Κανείς δεν θα ξέρει πως είμασταν καλά, είμασταν μαζί, είμασταν ευτυχισμένοι, γιατί οι χειμώνες είναι ζεστοί στην αγκαλιά σου και τα καλοκαίρια είναι γεμάτα από φως καθαρό.…