Een korte verhalen en gedichten bundel, waarin je de verschillende wegen van mijn hart leest. Soms zal de bestemming daarvan op een fijne plek zijn, maar soms ook niet. Soms zijn ze wat hobbelig, zit er ergens een gat of ligt er een hinder in de weg, en af en toe is het zelfs ook een mooi recht pad. Ik wens je een goede reis door mij, over mijn wegen.…
WATTY AWARDS WINNAAR 2020Wanneer Abigail Hester op een doodnormale dag een boek leent in de bibliotheek vindt ze een oude zelfmoordbrief geklemd tussen de pagina's. Ze gaat op onderzoek uit naar wat er met de schrijfster van het briefje is gebeurd. Wie was zij en waarom heeft ze zelfmoord gepleegd? De waarheid over haar dood komt al snel aan het licht, en is zo gruwelijk dat je wenst dat je het niet had geweten. Maar niets is minder waar. Voor ze het weet raakt Abigail verstrikt in een wereld van leugens en onverklaarbare dingen. De twee meiden blijken zelfs meer gemeen te hebben dan ze aanvankelijk dacht. Naarmate de tijd verstrijkt wordt ze dan steeds dieper diezelfde duisternis in getrokken, en wordt het steeds moeilijker om er uit te komen. Voor het te laat is. Iedereen blijkt zicht tegen haar te keren, niks is meer hetzelfde. Ze zal moeten vertrouwen op die éne persoon. De enige die haar nog lijkt te geloven. x PRIJZEN x- Watty Awards 2020, mysterie/thriller-Runner up OWL Thriller Awards-Blauwe Maan Award 2021 horror/thriller___________________#5 in thriller (03/03/20)#8 in moord (31/10/19)#4 in zelfmoord (03/06/20)#18 in spanning (24/10/19)…
We hechten ons te snel aan mensen, en als iemand ons dan laat vallen gaat het al snel de mist in. Mensen hebben elkaar nodig. Zonder enig goed menselijk contact verliezen we ons zelf. Je komt in een donkere tunnel, en er lijkt geen einde aan te komen. We kiezen een manier om die pijn te kunnen verdragen. Eten, juist niet eten, snijden. Het zijn allemaal manieren, uitgevonden door de mens, om toch door te kunnen gaan. En zij die opgeven worden als zwak gezien. Ze zijn egoïstisch.Lucas Visser is een van hen. Een gebroken, depressieve en af en toe zelfs suïcidale jongen. Maar op een zekere dag kruisden zijn ogen die van een meisje. Ze begroetten elkaar met een simpele glimlach, toen nog onwetend van wat ze voor elkaar zouden gaan betekenen. Nooit had hij gedacht dat leven ooit nog wat waard kon zijn. Maar daar ging het fout.Hij dacht het.*verhaal bevat triggerende onderwerpen zoals zelfmoord, depressie, geweld en seksueel getinte scenes*x Prijzen x-Winnaar Blauwe Maan Award 2021 romantiek/tienerfictie__Hoogste rangen:#1 in zelfmoord (mei, 2021)#3 in roman (oktober, 2019)#4 in depressie (oktober, 2019)#4 in alleen (oktober, 2019)…
Beide vrouwen leefden in een wereld waarin je gekozen werd om moeder te worden. Alleen de waardigen mochten zich voortplanten.Beide vrouwen wisten wat ze wilden. De een had een kinderwens groter dan je jezelf maar kan voorstellen. Al van kleins af aan wist ze het.De ander had zichzelf nooit voorgesteld met kroost. Ze zag zichzelf niet als moeder, ze wilde niet.Van beide vrouwen werd de verkeerde uitgekozen.-#6 in kort (25/12/19)#6 in shortstory (25/12/19)#19 in kortverhaal (07/01/20)…
ENGLISH & DUTCHDit is een covershop, waar ik ook mijn eigen covers voor wedstrijden en dergelijke in dump. Voor banners, stickers, profielfoto's en andere graphics kan je hier ook terecht!Lees de eerste hoofdstukken voor meer info./Hello! This is a cover shop, where I also will post my own covers for competitions an stuff. It is also possible to request banners, stickers, profile pics or other graphics here!Read the first chapters for more information. Alle rechten voorbehouden/All rights reserved© Liza Woudt 2017 2018 2019 2020 2021…
De zeventienjarige Fleur wordt opgevoed door haar moeder, haar vader verliet hen toen Fleurs moeder zwanger van haar was. Maar als haar moeder kanker krijgt en overlijdt stort haar wereld in.Ze moet naar een pleeggezin. Ze had er totaal geen zin in, tot dat het bleek dat ze een zoon hadden, een best leuke. Ze begint van hem te houden, maar is dat ook wederzijds? ---#347 op 9/10/16 in Romantiek#257 op 16/10/16 in Romantiek#243 op 22/10/16 in Romantiek#236 op 3/11/16 in Romantiek#100 op 20/12/16 in Romantiek#97 op 13/01/18--geschreven in 2016 en 2017, dit betekend dat ik elf jaar oud was. Schrijfstijl, spelling en verhaallijn zijn niet perfect en/of gevorderd.Als je daar niet tegen kan, raad ik je dit boek sterk af. Ik heb geen zin in nare reacties.…
Marie Witten is nog maar zestien jaar en heeft al te veel ellendigheid gehad in haar leven. Twee keer wordt ze ontvoerd. Twee keer gaat ze door dezelfde hel heen, en twee keer is ze doodsbang en vreest ze voor haar leven. Het is ook niet zo vreemd dat ze dan nog maar aan een ding kan denken: ontsnappen uit de handen van haar ontvoerders, met alle gevolgen van dien. Een tweedelig verhaal over een meisje die leert te leven in gevangenschap. Zal ze ooit nog de buitenlucht in kunnen ademen? Zij is er in ieder geval niet meer zo zeker van. Maar helaas kan je nergens zeker van zijn, als je telkens weer op je tellen moet passen. Angst. Dat is enkel waar haar leven nog uit bestaat. Het is de vraag hoe lang het nog zal duren. ~ ©CopyRight 2016 Liza Woudt (@lizawl) #3 in Avontuur op 12/02/17----geschreven in 2016 en 2017, dit betekend dat ik elf jaar oud was. Schrijfstijl, spelling en verhaallijn zijn niet perfect en/of gevorderd.Als je daar niet tegen kan, raad ik je dit boek sterk af. Ik heb geen zin in nare reacties.…