hayal53

Yalnızlık, yaşamda bir an,Hep yeniden başlayan...Dışından anlaşılmaz.Ya da kocaman bir yalan,Kovdukça kovalayan...Paylaşılmaz.Bir düşünce beni sana ayıran,Yalnızlık paylaşılmaz...Paylaşılsa yalnızlık olmaz. Her satırında kayboluyordum bu şiirin. Giden birinin bana miras bıraktığı yalnızlığı vurguluyordu bana bu şiir. Ne güzel demiş Özdemir Asaf; Yalnızlık paylaşılmaz... Paylaşılsa yalnızlık olmaz. Yalnız kalplerin anayasasıydı bu şiir sanki... Kurallarına uymak istemesen de, doğru kanunların var olduğu bir yalnızlık anayasası. Peki, anayasalar değişir miydi? Değişmezdi belki de! Ya biz mahkum olduğumuz anayasanın kurallarını değiştirmek istersek ? Çözülür müydü herşey?…