Dawna was never supposed to become Queen. Her older brother should have been the one with the crown, but after a series of unfortunate events she is all the realm has left. The Queen is more powerful then anyone could ever imagine; with a power so strong that she cannot always control it. Dawna does not trust anyone after all that has happened to her, until a certain dotted woman and her little boy enter her life by coincidence. From that moment on she cannot stop wondering if trusting people is such a bad thing. But is this trust justified? What happens when secrets and lies are all there is left for the magical Queen?…
The war is over. Everyone is back to life as it used to be, but not everyone. Draco Malfoy cannot handle the guilt he feels any longer. A voice tells him every single night that he is a traitor, that be does not deserve any kind of love after what he did. He lives like a zombie, until his beloved mother cannot handle it any longer and sends him to a clinic to get the help he so desperately needs. But recovery is not the only thing he finds in the clinic. Harry Potter might be the real hero who saved everyone from Lord Voldemort, but he certainly does not feel that way. He cannot sleep but when he does the nightmares hunt him. The pain he feels and the fears he has almost kill the boy who lived. Until one day his girlfriend cannot handle it any longer and sends him to a clinic to get the help he so desperately needs. But recovery is not the only thing he finds in the clinic. ***I feel like I should give some warnings. This book contains a few things that I should probably warn you for (in the first chapter you can find more warnings) :- It is obviously a boyxboy story so if you do not feel comfortable reading a story with a homosexual theme please do not read the story. - It will contain mental illnesses and I do not want you to read another word of this book if you know your sensitive for this kind of things. Your mental health is way too important to take any risks! - And last of all, the story will probably contain a lot of grammar mistakes. You see, English is not my first language and this is actually my first English written story so please do not hate me if I make any mistakes. I want to emphasize that I do not support the fact that some people are romanticizing mental ilnesses out there. This story does contain mental health issues but it is about showing you that you will always be able to find love and support, no matter what.2nd place - TheCosmicAwards 2019/2020…
'Potter?''.....''Potter?''....''Hey Potter?''.....''Oh god, ben je aan het huilen?'______________Dit verhaal gaat uit twee delen bestaan: gesprekken tussen Draco en Harry en brieven die Harry aan zijn ouders schrijft om zijn gevoelens te kunnen uitten. Het verhaal speelt zich af in Harry's vierde jaar op Zweinstein, waarin hij deel neemt aan het toverschool toernooi en alle gevaren die erbij komen moet doorstaan. Alle karakters zijn bedacht door J.K Rowling, net zoals grotendeels van de verhaallijn. Soms kan het voorkomen dat ik hier en daar wat details verander omdat dat beter uitkomt. WARNING: Dit is een Drarry fanfiction, dus er komt uiteraard liefde tussen twee jongens in voor. Tevens kunnen er ook vormen van depressie en andere geestelijke ziektes (die ik persoonlijk heel erg vind) in voorkomen, dus mocht je hier niet tegenkomen of erdoor van slag raken raad ik je aan het vooral NIET te lezen. Jullie geestelijke gezondheid is voor mij veel belangrijker dan het aantal reads en stemmen of dit verhaal!…
'Ik vertouwde je!' schreeuwde je naar me. Het deed me enkel niets. Mijn ijzige ogen volgde elke beweging die je lichaam je liet maken. 'Ik hield van je! Je hebt mijn hart gebroken Draco,' schreeuwde je nogmaals. Geen van ons kon de tranen die over je wangen stroomde ontkennen, toch besteedde we er beide geen aandacht aan. 'Zeg het dan tegen me Draco!' klonk je wanhopige stem nogmaals. 'Zeg tegen me dat je nooit van me hebt gehouden! Vertel me de waarheid, verdomme!'Voor een moment keek je smekend aan. Je groene ogen bloeddoorlopen door het vele huilen en je stem schor van het schreeuwen. Voor een moment verwachtte je dat ik het zou ontkennen. Dat ik je zou vertellen dat dit allemaal een leugen was, en dat ik was gedwongen. Al je hoop verdween echter toen ik mijn mond opende. 'Ik heb nooit van je gehouden, Harry.'_______Deel 2. Deel 1: Not all Slytherins are Bad.Cover made by: @laurahugens…
'Waar brengen jullie hem heen?' hoorde ik een boze stem vragen. Mijn hele lichaam trilde terwijl ik recht overeind probeerde te blijven. Maar dit werd me moeilijk gemaakt door mijn knikkende knieën. 'Naar het verblijf van de heer Malfidus,' antwoorde de man rustig. 'Hij zal vanaf nu zijn eigendom zijn.''Nee!' schreeuwde Hermelien, en ik zag de tranen over haar wangen rollen. 'Nee!' riep ze weer, maar het zinloos. Hij hoorde het wel, maar gaf er niets om. Voor ik nog maar iets kon zeggen werd ik weggesleurd, op naar zijn kamer. ------------------Let op: In dit verhaal is de oorlog gewonnen door de duistere kant, en moet Harry onderduiken. - Bijna alle personages zijn bedacht door J.K Rowling, alle rechten gaan daarom ook naar haar.…
'Ik hou van je Harry en ik haat het!' schreeuwde hij, tranen stromende over zijn wangen. Ik kon geen normale zinnen meer vormen. Mijn hart ging als een gek tekeer, terwijl mijn hoofd leek stil te staan. Ondanks dat ik er van had gedroomd om deze woorden uit zijn mond te horen voelde het surreël. De blonde Zwadderaar leek te stikken in de waarheid waardoor ik een verdoofd gevoel ervoer. Nooit eerder had ik verwacht dat deze woorden zijn lippen zou verlaten, maar hier waren we dan; in de Kamer van Hoge Nood waar niemand ons kon horen of zien. 'Ik wil helemaal niet van je houden.'Vol medelijden keek ik naar de blonde jongen voor me wiens woorden er stotterend uitkwamen. Ergens was ik bang dat zijn woorden enkel een spel voor hem waren waarin ik zijn pion was. Totdat ik de uitdrukking op zijn gezicht opmerkte en besefte dat hij het meende. 'Het is zo fout! Godverdomme het is fout en ik haat het!' Woede, frustratie, wanhoop en onbegrip waren te horen in zijn stem. Hij zakte wederom huilend door zijn knieën, trok ze op en legde zijn gezicht erin. Ik kon het niet aanzien, de jongen voor me ging kapot door zijn gevoelens. Ik kroop langs hem en legde troostend een arm om hem heen. Ik kon niet langer ontkennen hoe ik me voor hem voelde; niet nu hij zo eerlijk zijn innerlijke geheimen uitsprak. Langzaam bracht ik mijn lippen naar zijn oor. 'Ik hou zo ontiegelijk veel van jou.'___________Deel 1. Deel 2 heet: Not all Gryffondors are good._______Eerste versie geschreven: 2016Herschreven: 2019…
