„Gdy dostrzegł we mnie angielski ogród, w tym bałaganie - połączeniu nieidealnej, odrobinę długiej twarzy, wielkich brązowych oczu i różowych policzków, na odrobinę za żółtej cerze - dostrzegł piękno, wiedział, że za tym pozornym bałaganem kryje się jakiś ideał, kanon stworzony przez samego Boga.Lubiłam, gdy prawił takie komplementy. "Tekst bierze udział w konkursie prac historycznych „Archaiczna Klechda" organizowanym przez Krolestwo_Wyobrazni…
Porzuciła mnie. Tak po prostu. Zniknęła. Puf. Nie widziałem jej przez sześć lat i powoli nawet nie chciałem jej widzieć. Porzuciła mnie. Na to opowiadanie składa się wiele czynników. Chłopak nie czujący nic i jego siostra, z ustami, które potrafią się tylko uśmiechać. Mieszkanie na Brooklynie, nader utalentowana nastolatka, jej przyjaciel, dziewczyna chodząca na koncerty zespołów, mimo że nie słuchała ich muzyki, renomowana szkoła i sierociniec.Praca wyróżniona w The Wattys 2016…
Tryptyk no. 1Wszystko, cały wszechświat chciał, byśmy się zmienili, dorośli.Nie robiłeś głupich żartów, nie olewałeś szkolnych przepisów i na reszcie traktowałeś to wszystko na poważnie.Ja też musiałam w końcu odpuścić.Przestać maniakalnie cię unikać, opuszczać wzrok, by przypadkiem nie okazać krzty zainteresowania.Może w innych warunkach, byłaby to nijaka, porywcza i jakże zwyczajna szkolna miłość. Uśmiechaliby się na nasz widok, kibicowali i dziwili się, gdybyśmy zerwali.Jednak oboje żyliśmy w trudnych czasach, w których trudniej było się zakochać, śmiać się i żyć.Może dlatego przetrwaliśmy tak długo.…