Ta piosenka może i polega głównie na powtarzaniu w kółko tego samego refrenu, ale jest świetna i P!nk cudownie zaśpiewała ją na żywo w Warszawie. Dotyczy jej młodości, okresu, kiedy brała narkotyki.

Leżę tu na podłodze, gdzie mnie zostawiłeś.
Chyba wzięłam za dużo...
Płaczę tutaj, co żeś ze mną zrobił?
Myślałam, że będzie fajnie.

Nie mogę pozostać przypięta do Twojej aparatury podtrzymującej życie.
Nie mogę dalej brać Twojej morfiny, bo mnie od niej swędzi.
Mówiłam, że próbowałam wezwać pielęgniarkę, ale to mała suka.
Chyba muszę stąd zwiać...

Gdzieś, gdzie będę mogła biec tak szybko, jak potrafię
W sam środek niczego,
W sam środek moich sfrustrowanych lęków.
I przysięgam: jesteś jak pigułka,
Ale zamiast czynić mnie lepszą, Czynisz mnie chorą.

Nie ruszyłam się z miejsca, w którym mnie zostawiłeś.
Musiałam obrać zły kierunek.
Te wszystkie pozostałe tabletki były inne...
Chyba potrzebuję pomocy.

Nie mogę pozostać przypięta do Twojej aparatury podtrzymującej życie.
Nie mogę dalej brać Twojej morfiny, bo mnie od niej swędzi.
Mówiłam, że próbowałam wezwać pielęgniarkę, ale to mała suka.
Chyba muszę stąd zwiać...

Gdzieś, gdzie będę mogła biec tak szybko, jak potrafię
W sam środek niczego,

W sam środek moich sfrustrowanych lęków.
I przysięgam: jesteś jak pigułka,
Ale zamiast czynić mnie lepszą, Czynisz mnie chorą.