"No girl deserves to be disrespected."

HINDI pa rin ako maka-get-over sa date thingy ni Drake kahit narito na kami sa isang classy restaurant sa loob mismo ng Hongstar Hotel na pag-aari ng pamilya niya.

Kahit naman matagal ko na siyang kilala, hindi ko pa nasubukang pumunta sa hotel na pag-aari niya. What? Should I bring a guy to his hotel then make out?

Umorder na si Drake ng pagkain. Hotel niya ito kaya alam niya kung ano ang pinakamasarap na pagkain dito. Pero para sa akin, may mas sasarap pa sa pagkain. Siya. Oh damn, ang landi landi ko talaga.

"I haven't heard news about your fucking boss, Abueva. What happened? Maayos ba ang lahat? Did you go back to that company?"

Paano naman kasi niya malalaman kung busy siya sa pakikipaglandian sa ibang babae noong nagpunta siyang Taiwan. Saka wala naman kasi siyang pakialam sa akin. Tuwing magkikita kami, sex lang ang ginagawa namin. Walang conversation na tipong masasabi mo sa kaniya oyong mga sama ng loob mo. Saka isa pa, mas pinili kong hindi talaga ipaalam sa kaniya ang tungkol sa amin ni Harrypotter. Ayokong malaman niyang muntik na kaming mai-arranged marriage.

"Hey?"

I smiled. I don't want to show him how hurt I was noong mga araw na problemado ako kay Haruharu. Iyong araw na naghahangad ako ng comfort niya pero dinagdagan niya lang iyong bigat ng nararamadaman ko.

Anyway, ayoko nang isipin pa iyon. I don't want to be a drama queen in front of him. Kung ano ang pagkakakilala niya sa akin, iyon lang ang makikita niya at wala ng iba.

"Everthing is fine. And I decided to stop working there. You know that it's not my thing. Sa modeling talaga ako at hindi sa business." Sagot ko.

"About that fucking guy earlier. You will work with him?"

I nodded. "Duh! Mas gusto ko iyong marami akong projects and all para hindi ako nabobored sa unit ko. And besides, modeling talaga ang nagpapasaya sa akin."

Lies. Dahil ikaw talaga ang nagpapasaya sa akin. Ang makasama at makausap ka... sapat na para mapasaya ako.

"Alright." He said then he helped the waiter put our food under the table.

Itsura palang ng mga pagkain, mukhang masasarap na. Well, Hongstar Hotel is famous. Of course, madami na silang chain of hotels all over the Philippines. Alam na alam ko 'di ba? Syempre, si Drake ang namamahala e.

It's just funny, lagi ko talagang nakakalimutan ang mga pangalan ng mga nakikilala kong tao except my family—the true blooded Palermo's. Si Drake lang ang kaisa-isang tao na hindi ako nagkakamali sa pangalan. Why? Simple lang. Kasi ang pangalan niya ang nakatatak sa puso at isip ko. Corny but true.

"Eat." Aniya.

Tumango ako at nagsimulang kumain. Feel na feel ko talaga. Hindi ko akalaing may magaganao na first date as a couple sa pagitan namin. It's just... unbelievable.

"These foods are amazing! Ang sarap!" I exclaimed.

"Mas masarap ka diyan, Em." He winked.

Damn him! Punyeta kinikilig naman ang pearly shell ko. Nakakainis! Landi ko talaga e.

"Oh yes, if I know, katawan ko lang ang gusto mo, Drake." Sabi ko. I was playful pero deep inside masakit isipin na iyan ang totoo.

"You're fucking right, Em."

Mas sumakit pa lalo nag-agree siya. Damn my heart.

"Anyway, I have something to ask you." He said.

Oh, so may kailangan pala siya sa akin? Kaya ba niyaya niya ako sa date na 'to?

"What is it?"

May kinalikot siya sa phone niya saka iniharap sa akin ang screen. A picture of a guy. I don't know who it is.

"This is Jeremy Alegre, our engineer. I know he's doing something inside my hotel. I mean, I know that he's stealing money from me. Siya ang nag-aasikaso ng lahat ng pinapagawa kong branch ng Hobgstar Hotel and I need an evidence so I could kick him out and file a case against him."

I tilted my head. "So? Anong kinalaman ko?"

"I want you to seduce this fucking guy and look for evidence. Kung kailangan mong sumama sa bahay niya or sa condo unit niya or everywhere, do it. I need a solid evidence."

Bigla akong nanlumo sa sinabi niya. "What do you mean?"

"You're gorgeous and sexy, Em. He can't refuse you, I'm sure. So seduce him and make him crazy about you. I know you're good at it."

Napalunok ako. Seryoso talaga siya? Para niya akong binubugaw sa ibang lalaki.

"I don't care if you do sex with him, I just need an evidence. I need it, Em."

I calm myself. I tried not to show how disappointed I am. Ito pala ang date na sinasabi niya. Hihingi lang pala siya ng pabor sa akin.

"He's going to Davao for my new branch and I want you to go there. Follow him and seduce him. Sigurado akong may makukuha kang evidence. In his phone or in his laptop."

"What if he harasses me?" I asked.

"You're going to seduce him. Kissing or making out or even sex will be normal, Em."

Seriously. "Is it fine with you? Okay lang sa 'yo kung makipag-sex ako sa lalaking 'yan?"

He chuckles. "Hey, don't take this seriously. We changed our rules. Wala akong pakialam kung makipag-sex ka kung kani kanino, Em. I won't mind. Just do it, please? This is more important."

Wow. Bigla ay nawalan ako ng ganang kumain. Napatunayan kong wala talaga siyang pakialam sa akin. Sarap naman sa pakiramdam.

I took a deep breath and showed my playful face. "Alright! I'm going to seduce him and make him crazy about me. Easy as pie, Drake."

"Great. I'm counting on you, Em. Then let's continue eating. I will give you all his information later."

Ngumiti lang ako... ng peke. Sa tingin ba niya may gana pa akong kumain? Wala. Because all I want is to cry.

Kahit alam ko naman na at nakatatak na sa isip ko na wala lang ako kay Drake, masakit pa din.

He treated me like a trash. He treated me like a whore. He never respected me.

And that fucking hurts, hundred percent.

❁

PAGKABUKAS ko ng pinto ng unit ko ay pumasok agad ako. Kasabay ng pagtulo ng luha ko. Napasandal ako sa nakasarang pinto.

Fuck this life. I hate myself for living him this much.

Iyong tipong kaya kong gawin lahat para sa kaniya. Iyong kaya kong magpakababa para sa kaniya. Iyong kaya kong tiisin ang pambababoy niya sa akin. Iyong kaya kong tanggapin na wala siyang nararamdaman para sa akin. Iyong kaya kong tiisin lahat ng sakit. At iyong kaya kong magpanggap na masaya kahit hindi.

"Araine?"

Tumunghay ako at bumungad sa akin ang nag-aalalang mukha ni Jax. He's worried. Kailangan kaya magiging worried sa akin si Drake?

"J-Jax..."

Mabilis akong lumapit sa kaniya saka yumakap. Mahigpit niya akong ginantihan ng yakap.

"Hey... what happened?"

Lalo lang akong naiyak. Bakit kaya ganito tayo. Iyong sa tuwing umiiyak tayo at may nag-comfort sa atin, lalo tayong naiiyak.

"Am I not enough? Ano bang mali sa akin? Ano bang... ano bang dapat kong gawin para mahalin niya ako?" I asked out of pain.

"It's him again." He whispered. Kinalas niya ako sa pagkakayakap ko sa kaniya saka ako hinarap.

He cupped my face and wiped my tears. "He's not worth of your tears, Araine. You're more than enough para mahalin. Kung hindi ka niya mahal, then accept it."

"M-Matagal ko nang tanggap na hindi niya ako mahal, Jax. Matagal na. Simula palang, tanggap ko na. Pero bakit ang sakit sakit..."

Hindi ko alam kung bakit pagdating kay Jax, I can be a srama queen. Sa kaniya ko lang naipapakita ang weak side ko. Siya lang.

"Huwag mong pilitin ang isang taong mahalin ka dahil lang mahal mo siya, Araine."

"It's unfair! It's so unfair..."

Umiling siya saka muling pinahid ang luha ko. "Hindi kailanman naging unfair ang pagmamahal, Araine. Hindi ka man mahal ng mahal mo, may mga tao ding nagmamahal sa 'yo pero hindi mo naman mahal. Quits lang ang lahat."

I stared at him. He's so calm.

"Pinili mong masaktan, Araine. So, you should endure it. Darating din ang araw na marerealize niya ang worth mo."

"You're right." I smiled bitterly. "Ginusto ko 'to e, tapos nag-e-emote ako. I hate myself!"

He hugged me again. "Stop crying. Papangit ka na niyan."

Ngumiti ako saka pinahid ang natitirang luha sa mga mata ko. I so love it to have a best friend like him. Iyong taong nariyan para sa iyo. Iyong taong icocomfort ka palagi.

Bumitaw na siya ulit. Tinitigan niya ako sa mukha. Ginantihan ko siya ng tingin.

"You're too precious, Araine. Hahayaan kitang magpakatanga sa lalaking iyon, but when the time comes na hindi na kita kayang makitang nasasaktan, I will kidnap you and bring you to US with me. Doon sa lugar kung saan hindi mo na siya makikita pa."

I smiled. I pinched his cheeks. "So sweet, Jax. Thank you for always comforting me."

Ngumiti siya saka marahang ginulo ang buhok ko. "That's better, Araine. Smile more."

"Nakangiti na nga e. Dahil sa 'yo, nabawasan iyong sakit na nararamdaman ko. Tama ka. Ginusto ko 'to so I'll endure it." I took a deep breath. "I don't want to think about it anymore."

He nodded. "That's right."

"Thank you talaga, Jax! Thank you for being by my side."

"It's not free."

"Huh?"

My eyes widened when he suddenly kissed me. Napalunok ako. Hindi ko iyon napaghandaan. This is the second time na hinalikan niya ako.

And his lips are moving...

Damn him. I can't stop him. Parang gustung gusto ko pang hinahalikan niya ako. I'm such a bad girl!

Ikinawit ko ang dalawang braso ko sa batok niya saka tinugon ang halik niya. Yes, I responded. I don't mind kissing him. It's just... a lust or is it because the fact that he's too handsome to refuse.

Naramdaman ko ang mga kamay niya sa bewang ko. Lumalim ang paghalik niya.

Hindi naman ako nakainom. Hindi rin nakainom si Jax dahil hindi ko nalalasahan sa kaniya ang alak. But we're kissing. We're really kissing, and I like it.

Marahan niya akong itinulak sa may pinto without breaking our kisses dahilan para mapasandal ako. Mas lumalalim pa ang paghalik niya sa akin.

He groans. He's too kind and gentle at hindi ko akalaing, maghahalikan kaming dalawa kahit nasa matinong pag-iisip kami pareho.

Naakit na ba talaga sa akin ang best friend ko?

He stopped kissing me then stared at my eyes. "Damn it, Araine."

Ang hot niya magmura, ba't ganoon?!

Pinagdikit niya ang noo namin saka muli akong hinalikan. Hinayaan ko lang siya hanggang sa muli na naman aiyang tumigil.

"I can't do it, Araine." Aniya habang habol habol ang hininga niya. "I can't kiss you anymore dahil kapag hindi pa ako tumigil, baka..."

"What? Baka sa kama ang bagsak natin?" I playfully said. Ang landi ko talaga!

He chuckles then kissed my forehead. "You should rest, Araine."

Nakakabitin naman, nakakainis!

Akala ko kay Drake lang ako makakaramdam ng lust pero... pati kay Jax. Ganito na ba talaga ako kalandi? Am I a whore now because I kissed my best friend?

"Ah, Jax..."

He smiled at me. Iyong ngiting gwapo. "What?"

"Can you... kiss me more?"

Punyeta ano 'yon? Anong kalandian 'to?!

He chuckles and comes closer to me. He gave me a peck on my lips then pinched my cheeks.

"Iisipin kong naaakit ka na sa akin, Araine. Mabuti 'yan." He winked.

Tinalikuran na niya ako pero bigla siyang bumalik sa akin.

"I forgot something." He said.

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niya akong halikan sa leeg ko. Hanggang sa parang sinisipsip na niya ang leeg ko. Kumunot ang noo ko nang ma-realize ko kung anong ginagawa niya.

"Jax!"

Tumigil siya saka ngumisi. "Hayaan mo siyang mag-isip kapag nakita niya 'to." Tinuro niya iyong nasa leeg ko.

What the hell?

Mabilis akong tumakbo sa salas at tumingin sa salamin. Tama ang hinala ko! He gave me love bites!

"Jaxson!"

He laughed. "I want to know if it will bother him." Aniya saka umakyat na sa taas.

Napanganga ako. Seriously? As in seriously? Kitang kita ang love bites sa leeg ko! I never thought that Jax could do this. Oh my!

Naiwan tuloy akong tulala. Ang landi landi ko kasi! Ayan tuloy! My best friend is being playful!

My phone rang. Bumalik ang huwisyo ko.

It's Drake.

"Hey..." sagot ko sa tawag niya.

"Can you sleep here tonight? I will wait for you."

"Sure..." sagot ko.

Kahit nasaktan na naman niya ako, kahit kailan hindi ko magawang tanggihan siya. That made me hate myself more.

He ended the call. Hindi man lang niya ako sunduin. Gabi na at gusto niya talagang pumunta pa ako doon sa unit niya.

Hay, gaga talaga ako e. Sobra.

Naglakad na ako paakyat ng hagdan para magpalit ng damit bago pumunta sa unit ni Drake nang may maalala ako.

OH MY GOD, MAY LOVE BITES AKO!