Ο Shawn με τον Γκάς καθόντουσαν στα κρεβάτια τους και μιλάγανε. " Τι έχουμε μέχρι τώρα?" ρώτησε ο Σόν. " Τίποτα" απάντησε ο Γκάς. " Δύο μήνες παρακολουθούμε τους Σάλβατορς και δεν έχουμε τίποτα?" απόρησε ο Σον. " Φίλε είναι καλοί να κρύβουν τα ίχνη τους και ανατριχιαστικοί ταυτόχρονα" του απάντησε εκείνος. " Είπε αυτός που έχει ονομάσει το αρκουδάκι του Σμούθι" είπε ειρωνικά ο Σον. " Είναι ένα πολύ ωραίο όνομα" είπε ντροπιασμένος ο Γκάς που προσπάθησε να το παίξει ενοχλημένος. " Ναι αν το έβγαζες όταν ήσουν 10 όχι 27" είπε ο Σον. Την συνομιλία του την διέκοψε ο Νικ που μπήκε στο δωμάτιο. " Παιδιά σας έχω νέα" είπε ο Νικ. " Τι?" ρώτησαν και οι δύο ταυτόχρονα. " Θα παρακολουθήσουμε τους Σάλβατορς" τους ενημέρωσε. " Ποιοι εμείς?" ρώτησε ο Σον. " Ναι" τους είπε σοβαρά ο Νικ. Κοιταχτήκαν μεταξύ τους και άρχισαν να γελάνε. Ο Νικ όμως παρέμεινε σοβαρός. " Α το εννοείς? To εννοεί" είπε ο Σον και σταμάτησε να γελάει. " Και πώς θα το κάνουμε αυτό?" απόρησε ο Γκάς. " Θα δείτε" είπε ο Νικ με σιγουριά.

Ο Stiles έτρωγε στην καφετέρια το μεσημεριανό του. Ο Σάμ τον είδε και πήγε να κάτσει μαζί του. " Να καθίσω?" τον ρώτησε. " Φυσικά" είπε μπουκωμένος ο Stiles και του έδειξε μια καρέκλα για να κάτσει. Ο Σαμ κάθισε στην καρέκλα" Πώς σου φαίνεται το μέρος?" τον ρώτησε. " Δεν έχω ξετρελαθεί μα πρέπει να είμαι εδώ για τον Σκότ" του απάντησε. " Γιατί δεν έχω καταλάβει ακόμα. Πώς δουλεύει αυτό το πράγμα με τους συνοδούς?" ρώτησε ο Σαμ. " Να μερικά πλάσματα που δεν ελέγχουν καλά τις δυνάμεις τους μπορούν να έχουν έναν άνθρωπο μαζί τους ώστε να τους να τους βοηθάει σε αυτό" του απάντησε ο Στάιλς και δάγκωσε το σάντουιτς του. " Και δεν φοβάσαι εδώ με τόσα υπερφυσικά όντα. Πες εγώ είμαι κυνηγός μπορώ να αμυνθώ. Εσύ?" τον ρώτησε. "Έχω τον Σκότ" του απάντησε χαμογελαστός αυτός.

Ο Ντιν περπατούσε στους διαδρόμους μέχρι που πέτυχε κατά τύχη τον Μπένυ. "Μπένυ?" απόρησε όταν τον είδε. "Χρόνια και ζαμάνια Ντιν" είπε ο Μπένυ και τον αγκάλιασε. " Τι κάνεις εδώ?" τον ρώτησε. " Δεν σου έλειψε μόνο εσένα το σχολείο. Είπα να κάνω και εγώ μια επιστροφή στα θρανία κι ας είναι πιο πολύ στο στοιχείο μου το σχολείο" είπε χαρούμενος αυτός. " Μην χαθούμε" του είπε χαμογελαστός ο Ντιν. " Δεν πρόκειται" του απάντησε ο Μπένυ και έφυγε. " Ωραία ομάδα είστε έτοιμοι" είπε ο Σόν στον Γκάς, τον Νικ και τον Μονρό που βρισκόντουσαν στο δωμάτιο του. " Σήμερα θα έχουμε μια δύσκολη αποστολή. Γι αυτό έφερα αυτά" συμπλήρωσε και τους έδωσε στον καθένα από έναν ασύρματο. " Μήπως είναι υπερβολικό?" ρώτησε ο Μονρό. " Καθόλου" είπε και τον κοίταξε άγρια. " Πάνω σε αυτά γράφει και τα ψευδώνυμα σας. Με αυτά θα επικοινωνούμε" συμπλήρωσε ο Σον και βγήκε από το δωμάτιο. " Οκ η επίχριση αρχίζει" είπε ο Γκάς.

Η Τζό καθόταν στην βιβλιοθήκη και διάβαζε για τα υπερφυσικά πλάσματα. " Αν θες βοήθεια μπορώ να σε βοηθήσω με τους λυκάνθρωπους" ακούστηκε μια φωνή από πίσω της, γύρισε και είδε ότι ήταν ο Σκότ. " Δεν θέλω βοήθεια" είπε και ξανακοίταξε τον βιβλίο της. " Οκ τότε τι λες να πάμε καμία βόλτα μαζί?" την ρώτησε. " Ξέχνα το" του απάντησε μονότονα. " Για καφέ?" ξαναρώτησε " όχι" του ξανα απάντησε αυτή. " Πορτοκαλάδα?" συνέχισε τις ερωτήσεις ο Σκοτ. " Πουθενά και για τίποτα" του είπε αυτή και σηκώθηκε. " Να θυμάσαι θα σε πείσω μια μέρα" της είπε αυτός. Η Τζό τον κοίταξε και έφυγε χαμογελώντας.

" Γαμώτο τι έπαθε η ζακέτα μου" είπε ο Στάιλς εκνευρισμένος καθώς προσπαθούσε να φτιάξει το φερμουάρ της ζακέτας του. Συνέχισε να περπατάει μα δεν κοιτούσε μπροστά του. Τότε έπεσε κατά λάθος πάνω σε ένα κορίτσι. " Ωχ συγγνώμη" είπε αυτή. Ο Στάιλς σήκωσε το κεφάλι του και την κοίταξε, ήταν πανέμορφη. " Συγγνώμη εγώ δεν πρόσεχα" είπε ο Στάιλς. " Λύντια" είπε και του έδωσε το χέρι της. " Στάιλς χάρηκα" είπε και της έδωσε και αυτός το χέρι. " Χάρηκα που σε γνώρισα Στάιλς" είπε η Λύντια και έφυγε χαμογελώντας. Ο Στάιλς καθόταν και την κοίταζε που έφευγε.

Ο Σον βρισκόταν κριμένος κάτω από ένα τραπέζι " Γεράκι εδώ. Παρακολουθώ την λεία" είπε ο Σον στον ασύρματο. " Ο πάνθηρας σε ακούει. Ο πάνθηρας? Αυτό ήταν ρατσιστικό Σον" του απάντησε ο Γκάς μέσω ασυρμάτου. " Άμα θες βρες εσύ τα ονόματα την επόμενη φορά" του είπε ο Σόν. " Αυτό θα κάνω" αποκρίθηκε ο Γκάς. " Παιδιά είμαστε στην μέση της αποστολής μην τσακώνεστε" ακούστηκε μια φωνή από τον ασύρματο. " Ποιος είσαι εσύ?" ρώτησε ο Σόν. " Ο Νικ είμαι" του απάντησε η φωνή. " Δεν ξέρω κάνα Νικ. Γκάς ξέρεις κάνα Νίκ?" τον ρώτησε. " Όχι" του απάντησε αυτός. " Είστε χαζοί. Μισό, ο καναρίνης είμαι. Τελικά δεν ξέρεις να βγάζεις ονόματα" του απάντησε ο Νικ. " Δεν ξανά ασχολούμαι. Πίσω στο θέμα μας οι Σάλβατορς είναι στην τραπεζαρία και τρώνε" είπε ο Σον. " Ωραία πρέπει να τους ακλουθούμε όλη μέρα για να μάθουμε τις αδυναμίες τους γι αυτό μη τους χάσεις από τα μάτια σου" αποκρίθηκε ο Νικ στον Σόν. " Σίγα μην τους χάσω" είπε ο Σον και κοίταξε προς τους Σάλβατορς. " Τους έχασα" είπε ήρεμα αυτός αφού είδε ότι δεν καθόντουσαν στο τραπέζι τους.

Ο Στάιλς και ο Σκότ ξάπλωναν στα κρεβάτια στο δωμάτιο του Σκότ. " Νομίζω ότι είμαι ερωτευμένος" αποκρίθηκε ο Σκοτ. " Και γω" είπε ο Στάιλς. " Αλήθεια?" τον ρώτησε. " Ναι. Πώς την λένε την δικιά σου?" ρώτησε ο Στάιλς. " Τζό την δικιά σου?" ρώτησε ο ενθουσιασμένος ο Σκότ. " Λυντια" απάντησε αυτός. " Πώς τα πάς με αυτήν?" ρώτησε ο Στάιλς. " Της μιλάω συνέχεια μα αυτή με αποφεύγει" είπε σκεπτικός ο Σκότ. " Τουλάχιστον εγώ τα πάω καλύτερα" αποκρίθηκε χαρούμενος ο Στάιλς. " Τι? Κανόνισες να βγείτε?" τον ρώτησε αυτός. " Πότε να προλάβω. Μόνο μια φορά μιλήσαμε" του απάντησε ο Stiles. "Α τόσο καλά" είπε ειρωνικά ο Σκότ. " Καιρό έχω να σας δω τόσο χαζεμένους. Τι λέτε να πάμε για μπάσκετ μήπως ξυπνήσετε λίγο" τους ρώτησε ο Ντέρεκ που μόλις μπήκε στο δωμάτιο. " ο χαμένος κερνάει" είπε ο Stiles και σηκώθηκε πάνω.

" Μικρό λυκάκι εδώ. Βρήκα τους Σάλβατορς" είπε ο Μονρό στο ασύρματο. " Ωραία που είσαι τώρα?" τον ρώτησε ο Νικ. " Οκ ντύνομαι και έρχομαι" ακούστηκε μια φωνή. " Ο Στεφαν Σαλαβατορ είναι αυτός?'" ρώτησε ο Νικ που άκουσε την φωνή. " Ναι. Βασικά βρίσκομαι στην ντουλάπα τους" του απάντησε ο Μονρό. " Είσαι τρελός?" τον ρώτησε ο Νικ. "εμμ" ο μονρό δεν πρόλαβε να μιλήσει γιατί ο Στέφαν άνοιξε την ντουλάπα και έπεσε κάτω. Ο Στέφαν τον σήκωσε και τον κόλλησε στον τοίχο. " Ντέιμον έλα να δεις τι βρήκα" φώναξε τον αδερφό του. " Τι έγινε πάλι σε τρόμαξε καμιά κατσαρίδα" είπε ο Ντέιμον ερχόμενος. " Τι να τον κάνουμε?" ρώτησε ο Στέφαν. " Να τον περιποιηθούμε. Έχουμε επισκέπτη και να μην το κάνουμε να αισθανθεί σαν το σπίτι του" είπε ο Ντέιμον και χαμογέλασε πονηρά. Η πόρτα χτύπησε. " Πάνω στο καλύτερο μας κόψανε. Στεφαν τράβα να ανοίξεις" του είπε. " Εσύ μην νομίζεις ότι την γλίτωσες" είπε στο Μονρό. Ο Στέφαν άνοιξε την πόρτα και πάγωσε. "Τι έγινε?" ρώτησε ο Ντέιμον παραξενεμένος. " Ελένα?" είπε παγωμένος ο Στεφαν