Ο Shawn περπατούσε μόνος μέσα στην πόλη. Τον περίπατο του τον σταμάτησε το τηλέφωνο του. "Έλα Γκας" είπε στο τηλέφωνο. "Ναι το ξέρω" συμπλήρωσε. "Οκ έρχομαι απο εκεί αμέσως" είπε και το έκλεισε. Συνέχισε ατάραχος την διαδρομή του μέχρι που έφτασε εκεί που ήθελε. "Γκας" φώναξε σε έναν άνδρα που καθόταν λίγα μέτρα πιο πέρα. "Σον που στο καλό ήσουν?" Τον ρώτησε."Περπατούσα" του απάντησε. "Δηλαδή κάθισα και μάζεψα όλα τα πράγματα σου και τα δικά μου και εσύ περπατούσες?" Τον ρώτησε αυτός ενοχλημένος. "Ναι" είπε αυτός ατάραχος. Ο Γκας τον κοίταξε νευριασμένος. "Τέλος πάντων πως θα πάμε σε αυτό το κολέγιο?" Ρώτησε.
"Να θα μπούμε σε αυτό το κτήριο και θα πάμε σε μια βλάκα που θα μας πάει σε μια στάση τρένου" του απάντησε ο Σον. "Κάτσε μόνο αυτό ξέρεις. Δεν διάβασες το βιβλίο που σου στείλανε?" Τον ρώτησε παραξενεμένος. "Ε ναι διάβασα της 2 πρώτες σελίδες" απάντησε αυτός. "Το βιβλίο είχε 127. Σον πως θα πάμε έτσι θα χαθούμε και γι αυτό θα φταις εσύ" του είπε."Μην φοβάσαι Γκας το έχω" είπε ο Σον και μπήκε στο κτήριο. Ο Γκας τον ακλούθησε και πήγαν μαζί στην ρεσεψιόν. "Γεια σας κύριοι τι θα θέλατε?" Ρώτησε ο Ρεσεψιονιστ. "Ήρθαμε για το τρένο" είπε ο Σον." Ποιο τρένο?" Ρώτησε ο Ρεσεψιονιστ. "Σον γινόμαστε ρεζίλι"ψιθύρισε ο Γκας. "Θέλουμε να πάμε στο κολέγιο " είπε ο Σον."Ποιο κολέγιο?" Ρώτησε εκείνος. "Έλα ξέρεις τώρα με τους βρικόλακες και τους λυκάνθρωπους" αποκρίθηκε ο Σον. "Τι λέτε κύριε?"Απόρησε ο Ρεσεψιονιστ. Ο Γκας σκούντηξε τον Σον "Γινόμαστε ρεζίλι" Ο Σον κοίταξε τον Ρεσεψιονιστ. "Είμαι μέντιουμ και θέλω να πάω στο κολέγιο"είπε ο Σον. "Για απόδειξε το" του είπε ειρωνικά ο Ρεσεψιονιστ. Ο Σον συγκεντρώθηκε και είδε τον Ρεσεψιονιστ από πάνω έως κάτω. Βλέπει μια μικρή τρύπα στο μανίκι του Ρεσεψιονιστ, ένα σημείο του παντελονιού του λερωμένο και κάτι χαρτιά δίπλα του. "Δουλεύεις εδω καιρό. Δεν πληρώνεσαι καλά και είσαι έτοιμος να πάρεις διαζύγιο" του είπε ο Σον. Ο Ρεσεψιονιστ τον κοίταξε κατάπληκτος. "Αυτό είναι τρομερό. Συγγνώμη κύριε που σας καθυστέρησα" είπε και του έδειξε μια πόρτα. "Από εκεί πάμε?" Ρώτησε ο Γκας. "Ναι" του απάντησε ο Ρεσεψιονιστ. Ο Σον άνοιξε την πόρτα και το μόνο που φαινόταν μέσα ήταν το σκοτάδι."Σίγουρα να μπούμε?" Ρώτησε ο Γκας. "Μην είσαι φοβητσιάρης"του είπε ο Σον και μπήκε. Ο Γκας έκλεισε τα μάτια του και μπήκε κι αυτός. Όταν τα άνοιξε είδε ότι βρισκόταν μπροστά σε μια στάση τρένου. "Τι στο καλό?"Ρώτησε τον Σον. "Γεμάτο" του είπε ενθουσιασμένος εκείνος. "Και τι θα κάνουμε εδω?" Ρώτησε ο Γκας. "Λέω να περιμένουμε το τρένο"του απάντησε αυτός. "Μα δεν έχουμε καν εισιτήρια" είπε ο Γκας. "Δεν υπάρχει θέμα" είπε ο Σον και πήγε λίγο πιο μπροστά αφού είδε το τρένο να πλησιάζει.Το τρένο σταμάτησε μπροστά τους και οι πόρτες άνοιξαν. "Πάμε" έκανε νόημα ο Σον στον Γκας. Προσπάθησαν να μπούνε στο τρένο αλλά ο ένας κύριος τους σταμάτησε."Εισιτήρια" τους είπε. "Εδώ υπάρχει ένα θέμα. Αρχικά να σας συστηθούμε εμένα με λένε Shawn Spencer και από εδω είναι ο συνοδός μου ο Nick Nack"είπε ο Σον. "Δεν με νοιάζει θέλω εισιτήρια" του είπε αυτός. "Θέλουμε να πάμε στο σχολείο είμαστε μαθητές" αποκρίθηκε ο Σον. "Απόδειξε του" είπε σοβαρά ο κύριος. Ο Σον τον κοίταξε από πάνω έως κάτω είδε στην τσέπη του να εξέχει ένα μαντίλι, στα παπούτσια του να υπάρχει λάσπη και τα χέρια του να έχουν φουσκάλες. "Πρέπει να προσέχεις μην αρρωστήσεις τέτοιον καιρό ειδικά αν είσαι κηπουρός. Ξέχασα να σας πω είμαι μέντιουμ" είπε ο Σον ήρεμα."Μα πως? Δεν ήξερα ότι υπήρχαν μέντιουμ. Περάστε" Ο Γκας κοίταξε τον Σον και μπήκε μέσα το ίδιο έκανε και ο Σον.
"Από ότι βλέπω το τρένο είναι χωρισμένο σε καμπίνες για πολλά άτομα" είπε ο Σον. "Αυτό σημαίνει ότι θα καθίσουμε με άλλους" συμπλήρωσε ο Γκας. "Νοιώθω λες και παίζουμε στο Harry Potter που αυτό με κάνει Harry Potter και εσένα Ρον γουεσλι" είπε ο Σον. "Και γιατί να είσαι εσύ ο Χάρι και εγώ ο Ρον?" Ρώτησε ενοχλημένος ο Γκας. "Έλα τώρα εγώ είμαι ο εκλεκτός της κατάστασης" είπε ο Σον και άνοιξε μια πόρτα καμπίνας. "Σον περίμενε" του φώναξε ο Γκας. Μέσα στην καμπίνα καθόντουσαν δυο κορίτσια δίπλα, δίπλα. Ο Σον κάθισε απέναντι τους,το ίδιο έκανε και ο Γκας. "Γεια σας κορίτσια ονομάζομαι Σον Σπενσερ και από εδω είναι ο συνοδός μου ο Chaz Bono" συστήθηκε ο Σον. "Να με λέτε Γκας" τους είπε Γκας. "Χάρηκα. Με λένε Αλλισον και από εδω είναι η κολλητή μου η Λυντια" είπε η μια από της δυο κοπέλες. "Χάρηκα κορίτσια" είπεο Σον. "Και τι δυνάμεις έχετε?" Ρώτησε η Λυντια. "Είμαι μέντιουμ"είπε ο Σον. "Έλα δεν υπάρχουν μέντιουμ" αποκρίθηκε γελώντας η Αλλισον. "Θες να στο αποδείξω" είπε σίγουρος ο Σον. Η Αλλισον κούνησε καταφατικά το κεφάλι της με μια σαρκαστική έκφραση στο πρόσωπο της. Ο Σον παρατήρησε μια μικρή λάμψη στην ζώνη της Αλλισον και κατάλαβε ότι ήταν μαχαίρι. Μετά κοίταξε την Λυντια και είδε ότι διάφορες φλέβες στον λαιμό της ήταν λίγο περίεργες."Είσαι κυνηγός και η φίλη σου από εδω φωνάζει πολύ, πως το λένε? Είναι Μπαντζι" είπε ο εκείνος. "Πως το έκανες αυτό?" Ρώτησε ενθουσιασμένη η Λυντια. "Τελικά έλεγες αλήθεια" του είπε η Αλλισον. "Τι? παίζουμε τώρα?" είπε εκείνος ενώ ο Γκας τον κοίταζε επίμονα. Έτσι συνέχισε η διαδρομή προς το σχολειό με φιλική κουβεντούλα των τεσσάρων. Η ώρα πέρασε και το τρένο είχε φτάσει στον σταθμό του.
Ο Σον με τον Γκας βγήκαν έξωαπό το τρένο με τις βαλίτσες τους και μαζί με τους άλλους μαθητές κατευθύνθηκαν προς το σχολειό. Το σχολειό ήταν τεράστιο σαν ένα κάστρο. "Είμαστε στο Χοργουατς" είπε ο Σον. "Χογκουαρτς" τον διόρθωσε ο Γκας. Αυτοί πήγαν με τις αποσκευές τους και τα αλλά παιδιά στην είσοδο. Εκεί βρισκόταν ένας άνδρας κουστουμαρισμένος με μια κασετίνα γεμάτη κλειδιά. "Ωραία κυρίες και κύριοι εδω βρίσκονται τα κλειδιά των κοιτώνων σας. Ο κάθε κοιτώνας χωράει 3 άτομα. Οι ομάδες των ατόμων διαλέχτηκαν κατά είδος. Θα έχετε όλοι από ένα κλειδί για το δωμάτιο"Ανακοίνωσε ο Άνδρας στους μαθητές. Στη συνέχεια άρχισε να φωνάζει τα ονόματα των μαθητών για να τους δώσει τα κλειδιά τους. Ο Γκας και ο Σον πήγαν απευθείας στο δωμάτιο τους να ταχτοποιηθούν, εκεί είδαν τον νέο τους συγκάτοικο."Γεια σου. Με λένε Σον και από εδω είναι ο βοηθός μου Λαβεντερ Γκουμ"είπε ο Σον. Ο άλλος άνδρας τον κοίταξε περίεργα και μετά από λίγο του έδωσε το χέρι του. "Νικ χάρηκα" σύστησε τον εαυτό του. "Και τι δυνάμεις έχεις Νικ?" τον ρώτησε ο Σον. "Μπορώ να καταλαβαίνω τι υπερφυσικό πλάσμα είναι κάποιος. Επίσης είμαι και κυνηγός" του απάντησε ο Νικ. "Μάλιστα. Εγώ είμαι Μέντιουμ" του αποκρίθηκε ο Σον. "Απόδειξε το μου" του είπε πονηρά ο Νικ. Τότε ο Σον εστίασε στον Νικ και τις αποσκευές του. Είδε ένα αστυνομικό σήμανα εξέχει πολύ λίγο από την τσέπη του, υπήρχαν πολύ λίγες τρίχες πάνω στην βαλίτσα του και είδε μικρές γρατσουνιές στο χέρι του. "Μισό λεπτό λαμβάνω κάτι. Είσαι αστυνομικός, δεν ήρθες μόνος εδώ αλλά με έναν φίλο σου στο σχολείο και είναι λυκάνθρωπος επίσης ασχολιέσαι με τα υπερφυσικά από πριν έρθεις στο σχολείο" Είπε ο Σον με το χέρι στο κεφάλι. "Πολύ εντυπωσιακό μα το ξέρω ότι δεν είσαι μέντιουμ,θα το έβλεπα άμα ήσουν" του απάντησε εκείνος. Ο Σον κοιτάχτηκε με τον Γκας. "Σε παρακαλούμε πολύ Νικ μην το πεις σε κανέναν" του είπε ο Γκας. "Δεν είχα σκοπό μου φαίνεστε χρήσιμοι και σας θέλω με το μέρος μου Λαβεντερ" του απάντησε εκείνος. "Δεν με λένε Λαβεντερ αλλά Μπερτον Γκαστερ. Να με φωνάζεις Γκας" του είπε. Ο Νικ του χαμογέλασε και έφυγε από το δωμάτιο. "Παραλίγο Σον" του είπε έντονα ο Γκας. "Ηρέμησε Γκας πόσοι θα υπάρχουν σαν αυτόν εδω?" απόρησε. "Να ευχόμαστε όχι πολλοί"του απάντησε εκείνος.
Σε ένα άλλο δωμάτιο τα αδέλφια Winchester ετοίμαζαν τα πράγματα τους μαζί με τον Stiles τον νέο τους συγκάτοικο."Και γνωρίζεις κανέναν σε αυτό το σχολείο Stiles?" ρώτησε ο Σαμ."Ναι έχω δυο φίλους τον Ντερεκ και τον Σκοτ. Είναι λυκάνθρωποι" του απάντησε εκείνος. "Πως μπορείς να κάνεις παρέα με λυκάνθρωπους?" ρώτησε ο Ντιν. "Βασικά ο Σκοτ είναι ο κολλητός μου και άλλαξε πριν 1-2 μήνες"του απάντησε ο Stiles. "Και μην ξεχνάμε Ντιν και εσύ κάνεις παρέα με τον Μπενυ" του είπε ο Σαμ. "Αυτός είναι άλλο" του απάντησε. "Όχι Ντιν δεν είναι" αποκρίθηκε ο Σαμ. "Καλά πες ότι θες. Εγώ πάω στην καφετέρια να φάω κάτι" είπε ο Ντιν και έφυγε.
Η Τζο προσπαθούσε να σηκώσει τις βαλίτσες τις για να τις μεταφέρει στο δωμάτιο της μα ήταν πολύ βαριές. Ξαφνικά το βάρος τους μειώθηκε απότομα, αυτό ξάφνιασε την Τζο και γύρισε απότομα πίσω."Ποιος είσαι εσύ?" ρώτησε τον άνδρα που προσπαθούσε να την βοηθήσει να κουβαλήσει τις βαλίτσες τις. "Συγγνώμη που σε τρόμαξα. Με λένε Σκοτ" της είπε αυτός. "Δεν με νοιάζει πως σε λένε. Άσε με" του είπεκαι του γύρισε την πλάτη. "Τουλάχιστον άφησε με να σε βοηθήσω" της είπε αυτός. "Εντάξει. Αλλά δεν θα με ξαναενοχλήσεις" του αποκρίθηκε εκείνη.Ο Σκοτ της χαμογέλασε και σήκωσε της βαλίτσες. Πήγαιναν προς το δωμάτιο της."Πως σε λένε?" την ρώτησε. Η Τζο συνέχισε αμίλητη τον δρόμο της."Τουλάχιστον τι είσαι?" συνέχισε να ρωτά εκείνος. "Καλά μην μου λες αφού δεν θες" είπε ο Σκοτ και συνέχεσαι να κουβαλά τις βαλίτσες τις έως το δωμάτιο της. "Εδω" είπε η Τζο και σταμάτησε για να ανοίξει την πόρτα.Ο Σκοτ άφησε τις βαλίτσες κάτω και πήγε να φύγει. "Περίμενε" του φώναξε εκείνη. "Τι?" ρώτησε αυτός. "Τζο" είπε αυτή. "Τι Τζο?" ρώτησε ο Σκοτ. "Τζο είναι το όνομα μου" είπε και έκλεισε την πόρτα. Ο Σκοτ χαμογέλασε και έφυγε.
Ο Σον με τον Γκας περπατούσαν στους διάδρομους του σχολειού. "Σον όχι οι βρικόλακες δεν φοράνε γκλίτερ"είπε ο Γκας. "Που το ξέρεις αφού δεν έχεις δει πότε" του αποκρίθηκε ο Σον. "Ούτε εσύ δεν έχεις δει" είπε ο Γκας. Την συνομιλία τους την σταμάτησαν κάτι φωνές που ακουστήκαν από τον διάδρομο. "Όχι δεν μπορώ να πάρω τον μικρό αυτό το σαββατοκύριακο. Έχω ένα μυστικό σχολείο υπερφυσικών πλασμάτων να διευθύνω.Και πάλη πως να έρθει ο μικρός εδω" ο Σον έκανε νόημα στον Γκας να φύγουνε."Όχι επειδή έχουμε χωρίσει δεν σημαίνει ότι δεν είμαι ο άνδρα σου πια" συνέχισαν η φωνές από τον διευθυντή.
Σε ένα τραπέζι καθόταν μονή της η Λυντια και έτρωγε, τότε κάθισε δίπλα της ο Ντιν. "Ποιος είσαι εσύ?"τον ρώτησε. "Ο πιο ενδιαφέρον άνδρας που έχεις γνωρίσει" τις απάντησε εκείνος. "Και μετριόφρον βλέπω" ψιθύρισε αυτή. "ορίστε?" απόρησε ο Ντιν που δεν άκουσε τι είπε. "Τίποτα" του απάντησε εκείνη."Ντιν" τις είπε και τις έδωσε το χέρι. "Χάρηκα Ντιν. Λυντια" του συστήθηκε αυτή. "Κι αν επιτρέπετε τι είσαι Λυντια?" ρώτησε εκείνος. "Μπαντζι τίποτα επικίνδυνο. Εσύ?" τον ρώτησε. "Εγώ είμαι κυνηγός" της είπε εκείνος. "Ενδιαφέρον" αποκρίθηκε εκείνη."και που είσαι ακόμα" είπε πονηρά αυτός. Την συζήτηση μεταξύ τους την σταμάτησε η Αλλισον που κάθισε δίπλα της. "Από εδω η κολλητή μου η Αλλισον" σύστησε η Λυντια την Αλλισον. "Χάρηκα" είπε εκείνος."Σας διέκοψα?" ρώτησε η Αλλισον. "Όχι μόλις θα έφευγα" είπεο Ντιν που σηκώθηκε έκλεισε το μάτι στην Λυντια κι έφυγε.
Ο Μπενυ περπατούσε στους διάδρομους μέχρι που σταμάτησε απότομα γιατί άκουσε κάτι. Ο Σον έπεσε πάνω του καθώς περπατούσε από πίσω του. "Γιατί σταμάτησες τόσο απότομα?" τον ρώτησε ο Σον. Ο Μπενυ δεν του μίλησε συνέχισε να ακούει. "Θα μπορούσα να είχα χτυπήσει"συνέχισε ο Σον. Ο Μπενυ συνέχισε να μην μιλάει. "Κύριε ξέρετε ποσά ατυχήματα γίνονται έτσι κάθε χρόνο" του είπε ο Γκας. Ο Μπενυ γύρισε πίσω και έβγαλε τους κυνόδοντες του. Ο Σον με τον Γκας κάνανε ένα βήμα πίσω φοβισμένοι."Μας παρακολουθούν ηλίθιου. Κάντε ησυχία" τους είπε ο Μπενυ. Ο Σον κοίταξε καλά τον διάδρομο και είδε μια πόρτα ντουλάπας λίγα εκατοστά ανοιχτή. "Σοβαρά τώρα?" είπε ανοίγοντας την πόρτα της ντουλάπας, από εκεί έπεσε ο Μονρο που ήταν μέσα. Ο Μπενυ τον έπιασε από την μπλούζα, τον σήκωσε πάνω και τον κόλλησε στον τοίχο. "Γιατί με παρακολουθείς?" τον ρώτησε. "Δεν σας παρακολουθώ απλά προσπαθώ να δω αν το έχω σαν λυκάνθρωπος ακόμα" του απάντησε εκείνος.Ο Σον πρόσεξε τα μαλλιά του έμοιαζαν παρά πολύ με αυτά που υπήρχαν στην βαλίτσα του Νικ. "Αλήθεια λέει. Είναι φίλος με τον συγκάτοικο μας" είπε οΣον. Ο Μπενυ κοίταξε τον Σον και μετά τον Μονρο "Να μην ξαναγίνει"του είπε και έφυγε. "Γνωριζόμαστε?" ρώτησε ο Μονρο. "Όχι"του απάντησε ο Σον. "Τότε πως με ξέρεις?" απόρησε εκείνος. "Είμαι μέντιουμ" του απάντησε εκείνος. "Εντυπωσιακό. Και σε ευχαριστώ πολύ"του είπε εκείνος. "Τίποτα" αποκρίθηκε αυτός. Ο Μονρο του χαμογέλασε και έφυγε. "Πως ήξερες ότι ήταν αυτός?" ρώτησε ο Γκας. "Να στη βαλίτσα του Νικ υπήρχαν τρίχες λυκανθρώπου. Αυτό το κατάλαβα από το πάχος των τριχών. Είναι λίγο πιο μεγάλες από τις κανονικές. Μάλλον θα είχε μεταμορφωθεί και θα ακούμπησε την βαλίτσα του Νικ. Τώρα που είπε ότι είναι λυκάνθρωπος πρόσεξα ότι οι τρίχες του ήταν παρά πολύ όμοιες με αυτές στην βαλίτσα αλλά πιο λεπτές. Έτσι έκανα αυτή την μαντεψειά" του απάντησε ο Σον. "Ήσουν τυχερός" του είπε Γκας.
Η Τζο έβαζε τα ρούχα της στην ντουλάπα της. Τότε μπήκε μέσα η Αλλισον με την Λυντια. "Εσύ μάλλον θαείσαι η συγκάτοικος μας" είπε η Αλλισον. "Ναι εδω θα μένω" της απάντησε εκείνη. "Πως σε λένε?" την ρώτησε η Λυντια. "Τζο. Εσάς?" ρώτησε εκείνη. "Εμένα με λένε Αλλισον και από εδω είναι η κολλητή μου ηΛυντια" είπε η Αλλισον. "Και τι είστε?" απόρησε η Τζο. "Εγώ είμαι κυνηγός" απάντησε η Αλλισον. "Και εγώ Μπαντζι. Εσύ?" ρώτησε η Λυντια. "Και εγώ κυνηγός είμαι" απάντησε εκείνη. "Παρακαλώ όλοι οι νέοι μαθητές να έρθουν στην καφετέρια του σχολείου" ακούστηκε από τα μεγάφωνα."Μάλλον πρέπει να πάμε" είπε η Αλλισον. "Μάλλον ναι" είπε ηΤζο και βγήκε.
ΟΣον με τον Γκας μπήκαν στην καφετέρια, τότε τους έκανε νόημα ο Νικ που καθότανμε τον μονρο για να καθίσουν μαζί. Αυτοί πήγαν και κάθισαν μαζί τους. "Παιδιά αρχικά ευχαριστώ που σώσατε τον φίλο μου" είπε ο Νικ. "Τίποτα" είπε ο Γκας. "Πως σε λένε?" ρώτησε ο Σον τον Μονρο. "Μονρο. Εσάς?"συστήθηκε ο Μονρο. "Εμένα με λένε Σον και από εδω είναι ο συνοδός μου Τσαζ Μπονο" είπε ο Σον. " Γκας με λένε" αποκρίθηκε ο Γκας. "Χάρηκα που σας γνώρισα παιδιά" είπε ο Μονρο. "Καλός ήρθατε στο σχολείο μας" είπε ο διευθυντής που καθόταν στην μέση τις καφετέριας, όλοι τον άκουγαν." Είναι άλλη μια χρονιά στο σχολείο μας. Όλοι ξέρετε τους κανόνες απλά θέλω όλοι σας να επιτύχετε" συμπλήρωσε. Ο Σον έστρεψε κατά τύχης το βλέμμα του σε δυο άνδρες που καθόντουσαν μόνοι τους. "Ποιοι είναι αυτοί?" ρώτησε τον Νικ. "Είναι τα αδέλφια Σαλβατόρε" του απάντησε εκείνος. Ο Σον του κοίταξε καλύτερα και πρόσεξε ότι είχαν αίμα δίπλα από το στόμα τους. Δεν φαινόταν τόσο πολύ αλλά αυτός το παρατήρησε λόγο του ταλέντου του. "Και τι είναι βρικόλακες?"ρώτησε ο Σον. "Σωστά" του απάντησε ο Νικ. "Και κάτι τελευταίο εδώ πέρα οι βρικόλακες επιτρέπετε να πίνουν αίμα?" απόρησε ο Σον. "Όχι.Δεν διάβασες το φυλλάδιο?" τον ρώτησε ο Νικ. "Ναι, δεν διάβασες το φυλλάδιο Σον?" τον ρώτησε ο Γκας ειρωνικά. Ο Διευθυντής τελείωσε τον λόγο του. ΟΣον κατάλαβε ότι κάτι παίζεται με αυτούς τους Σαλβατόρε. "Κύριε Σπενσερ σας θέλω προσωπικά. Οι άλλοι ελεύθεροι" ακούστηκε μια φωνή που διέκοψε τονσυλλογισμό του Σον, ήταν ο διευθυντής. Ο Σον σηκώθηκε και πήγε εκεί. "Κύριε Σπενσερ δεν έχω ιδέα πως σας άφησαν να έρθετε εδω" είπε ο διευθυντής."Γιατί?"ρώτησε ο Σον. "Γιατί δεν υπάρχουν Μέντιουμ" του απάντησε εκείνος."Μα εγώ είμαι" του είπε ο Σον. "Απόδειξε το μου" του αποκρίθηκε εκείνος. "Ωραία αισθάνομαι ότι έχεις χωρίσει με την γυναίκα σου και σου ζητάεινα έρχεται το παιδί σου εδω το σαββατοκύριακο μα εσύ δεν θέλεις" του είπε ο Σον. Ο διευθυντής τον κοίταξε περίεργα. "Αυτό είναι περίεργο ακόμα κιγια μένα. Όντως υπάρχουν μέντιουμ, δεν είναι και τόσο περίεργο εδω μας φέρανε μπαντζι φέτος. Είσαι ελεύθερος" του είπε. Ο Σον πήγε πίσω στο τραπέζι μετα παιδιά. "Τι ήθελε?" ρώτησε ο Γκας."Ήθελε να μάθει αν υπάρχουν μέντιουμ" του απάντησε ο Σον. "Και εσύ τι του είπες?" απόρησε ο Νικ. "Του απέδειξα ότι υπάρχουν" είπε και σηκώθηκε πάνω. "Πουπας?" τον ρώτησε ο Γκας. Ο Σον δεν του απάντησε για λίγο γιατί του ερχόντουσαν στο μυαλό τα αδέρφια Σαλβατόρε. "Έχω να λύσω μια υπόθεση" του απάντησε."Τι υπόθεση?" ρώτησε ο Γκας. "Κάτι παίζεται με τους Σαλβατόρε"είπε εκείνος. "Τότε θα βοηθήσω κι εγώ" είπε ο Νικ. "Μέσα" αποκρίθηκε ο Μονρο. "Είμαι κι εγώ μέσα" ακούστηκε μια φωνή. Ήταν ο Μπενυ που πλησίαζε κοντά τους. "Αλλά μην μιλάτε γι αυτά εδω. υπάρχουν ένα σωρό υπερφυσικά όντα με σουπερ ακοή εδω" συμπλήρωσε. "Ωραία τότε σαν ομάδα θα βρούμε λύση" είπε ο Σον κι έβαλε το χέρι του εδω. "Φυσικά συνέταιρε" είπε ο Γκας κι έβαλε αυτός το χέρι του. "Πάμε" αποκρίθηκε κι έβαλε κι ο Νικ το χέρι του. "Μαζί σας" είπε ο Μονρο κι έβαλε το χέρι του κι αυτός. Ο Μπενυ ξεφύσησε και έβαλε το χέρι του κι αυτός. "Μπλα μπλα" είπε ειρωνικά.Κι έτσι μια ομάδα με σκοπό να βρει την αλήθεια δημιουργήθηκε. Θα καταφέρουν να ανακαλύψουν τι γίνετε με τους Σαλβατόρε πριν είναι αργά?