12 ⚡Jävla!⚡

  "Je werkt bij S.T.A.R.Labs?!" riep Iris geschokt terwijl ik rustig door haar slaapkamer wandel. "Hoe kun je dat nu doen?" vroeg ze teleurgesteld in me terwijl ze zichzelf laat vallen op haar bed. "Iris-" "Praat niet tegen me en laat me met rust!" riep ze snel toen ik sorry wou zeggen. "Maar-" "Ga weg!" riep ze boos terwijl ik triest uit haar kamer ga. Ze gooit de deur met een knal toe en ik wrijf met mijn hand door mijn haar en laat een zucht.

   Ik kom in de woonkamer en laat weer een zucht als ik mezelf in de zetel laat vallen. "Alles goed?" hoorde ik Wally vragen, de zoon van Joe. Ik kijk hem met een zwakke glimlach aan en zei "Iris...". "Nog altijd ruzie?" vroeg hij terug terwijl hij naast me op de zetel kwam zitten, "Het is erger geworden." zei ik met een spijtige blik. Hij gaf me een schouderklopje "Je hebt je wel niet echt gedragen tegenover Iris als een vriendin." zei Wally terug, geschokt en gekwetst kijk ik hem aan. "Dus je denkt echt dat ik dat deed om de belofte te breken die Iris en ik hadden." zei ik geschokt en al met een beetje woede in mijn stem, ik zie Wally knikken en roep "De job die ik heb nu, verdient veel meer en ik wou mijn moeder helpen, maar zij is er nu niet meer dus ja! Ik weet eigenlijk niet waarom ik eigenlijk nog werk, ik kan net zo goed onder een brug leven!". "Ik bedoelde het-" zei Wally, maar ik kapte hem af "Ga maar naar Iris." zei ik boos, maar ook wel wetend dat Iris nu wel wat advies kan krijgen van Wally. Wally staat recht van de zetel met een pijnlijke blik in zijn ogen en gaat naar Iris' slaapkamer.

   "Jävla!" riep ik door de hele woonkamer terwijl ik door mijn woede uitbarsting de lamp kapot maak. Ik hoor Joe snel naar de woonkamer komen en hij roept boos "Heb je nu die lamp kapotgemaakt!", ik word terug kalm en zie net wat ik had gedaan met de lamp die nu op de vloer in duizend stukken is kapot gegaan. "Sorry, Joe." zei ik terug terwijl ik oprecht spijt had. "Het is Iris weer zeker." zei hij toen, ik knikte en liet weer een zucht uit frustratie. "Ik ga denk ik een hotelkamer huren." zei ik terwijl ik mijn jasje pak en de sleutels pak van mijn auto. "Ze draait wel bij." zei Joe terwijl hij me een schouderklopje gaf. Ik schudde mijn hoofd en zei "Dat hoeft niet." terwijl ik naar buiten ging en instapte in mijn auto op weg naar het dichtstbijzijnde hotel hier in de buurt.

   Ik kom aan in mijn hotelkamer en ga uitgeput op mijn bed liggen, ik ga dringend moeten veranderen van karakter. Dit is echt niet goed dacht ik bij mezelf terwijl ik naar het plafond staarde. Ik sluit mijn ogen en kwam op een fantastisch idee, als ik nu mijn woede en frustratie gebruik om te trainen. Ik knikte bij mezelf en dacht meteen aan Oliver. Hij praat niet zoveel dus moet hij een uitklep hebben om zijn woede en frustraties te kunnen uiten...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top