CHAPTER: 03

"Masarap ba?" Umiiling ako. Hindi ko alam kung saan dumaan ang isang lalaki at kung ano ang dahilan niya sa pagpasok sa aking silid.


"Pasensya ka na," sagot ko. "Hindi na ako birhen."


"Okay lang," anas niya. "Ang mahalaga ay masikip pa rin iyan."


"Opo, sa sobrang sikip nitong panty ko, ayaw paawat at medyo basa na rin."


"Damn it," he moaned. "Gusto mo bang pasukan ko iyan?"


"Naiihi na po ako." Bumangon na ako at dali daling nagsuot ng damit. "Magbabanyo muna ako."



"Mamaya na, Rys." Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa akin.


"Hindi puwede."


"Sige na," pamimilit niya.



"Babalik ako agad," pangako ko sa kaniya na ikinalma niya rin. Alam kong may tiwala siya sa akin. Ngumiti ako at mabilis na lumabas ng silid.




*****
"Gumising ka na, Crystal."


Napamulat agad ako. Nakatulog pala ako ng hindi ko man lang namalayan.


Nag-unat ako at tumayo na. Nakakapagod pala talaga kapag galing kama tapos may kasamang lalaki. Panaginip lang pala iyon. Kung sa bagay, masarap naman ang panaginip ko. Lasang pinaasa.


"Bababa na po ako," sigaw ko habang inaayos ang sarili.


Isang malamig na hangin ang tumampal sa aking pisngi pagkalabas ko sa silid. Napang-abot ang aking kilay nang marinig ang rumaragasang tubig mula sa banyo hindi kalayuan sa aking silid.


Tinungo ko ito at sinubukang kumatok. Walang sumasagot. Binuksan ko ang pinto dahil hindi rin naman ito naka-lock.


Bumungad sa akin ang umaapaw na tubig sa batiya.


"Napakamahal ng tubig para lang pag-aksayahan," reklamo ko at pinatay na ang gripo.



"Rys."


Napaigtad ako sa aking narinig. Nilingon ko ito. Hindi si tiya ang nasa aking harapan kundi lalaki. Isang lalaki. Bakit nga ba may lalaki sa bahay namin?


"Pasensiya ka na at nakaligtaan kong i-off ang gripo." Parang humiwalay ang aking katawan sa aking kaluluwa.


Sino ba siya?


"Who are you?"


"I'm Daniel."


"What are you doing here in our house?" Wala akong ideya kung paano nakapasok ang isang ito sa loob ng bahay.


"I will be staying here for a month."


"Ah," sagot ko at ngumiti ng malapad. "Ikaw pala iyon."


"Ang haba ng tulog mo."


"Hinabaan ko lang. Ikaw, ano bang mahaba sa'yo?"


Tumawa siya ng kaunti. "Dalawang mahaba ang meron ako. Una, pasensiya ko. Pangalawa ay height ko."


"Wala ng iba?"


"Depende sa iisipin mo." Pasimple akong ngumiti at nagkamot sa ulo.


"So puwede na ba akong pumasok sa loob?"


"Pumasok?"


"Sa banyo."


"Oo naman." I gave him way.


"Iba yata ang iniisip mo ngayon," pang-aasar niya. "Balik ka ulit sa pagtulog."


Tumuloy na siya sa loob. Nakaismid naman ako habang nakatingin sa nakasarang pinto.


"Siraulo," anas ko at umalis na.




*****
Nakaramdam ng pagkagutom si Crystal kaya't sinikap niyang magluto para makakain. She realized ba mas galingan pa niya ang pagkilos sa mga gawain gayong may kasama silang lalaki sa bahay.


"Mukhang masarap iyan," sambit ng lalaki pagkapasok sa kusina. He got a glass of water.


"Ngayon pa lang ako kakain."


"Mabuti iyan," sagot nito. "Magkakasakit ka niyan."


"Doktor ka ba?"


Umiling ang lalaki. "Hindi po, pero kahit sino pa ang tanungin mo ay hindi talaga nakakabuti sa katawan ang malipasan ng gutom."


"Well, may point ka rin naman. So, kumain ka na ba?"


"Kumain na ako ng breakfast," ngumiti ito. "Iba nga lang ang gusto kong kainin."


"Like?"


"Appetizer."


"Well, wala kami niyan dito sa amin."


"Biro lang," natatawang sagot ng lalaki. "Okay na ako."


She sat and started eating her food. Ginisang repolyo na may sardinas ang inihain ng dalaga. She invited him to eat, and he just thanked her.


Ilang oras pa lamang mula nang magkita sila ay para bang magkakilala na ang dalawa. May pagkakamabutihan sa kanilang pagitan at mabilis silang nagkaroon ng magaang komunikasyon.


He sat next to her na para bang hinihintay niya na matapos kumain ang dalaga.


"Would you mind kung itatanong ko ang edad mo, Rys?"


"I'm nineteen years old. Ikaw ba."


"Thirty-seven."


"Obvious naman na mas matanda ang edad mo kompara sa akin. Anyway, are you single or married?"


"Single."


"Bakit, wala bang pumatol sa'yo?"


"Wow, bunganga mo." Tila namangha ang lalaki sa tanong ng dalaga sa kaniya.


"Por que ba single ay walang pumatol? Hindi ba puwedeng ayaw ko lang makipagrelasyon?"


"Well, ayoko po makipagtalo. At isa pa, nagtatanong lang ako."


"And, Rys, I want someone; a girl who is younger than me. Hindi ko sinasabing ikaw kasi masyado ka pang baby for me."


Tumango ang dalaga. "Well, mukha lang akong baby pero makakagawa na rin ito ng baby, at puwede ako anytime and anywhere kung gugustuhin ko. Take note, isang lalaki ang kailangan ko para sa ganoong setup.


"Malibog ka yata."


"Lahat naman tayo nakakaranas ng pagkalibog."


"Yes, because we are human."


Sa mga sandaling iyon, naging masaya ang dalaga. Naging komportable na nga ito sa lalaki.


Lumipas pa ang mga araw at ito'y naging linggo. Mas lalong tumindi at lumalim ang samahan ng dalawa. Sa makailang beses na rin sila na magkasama at tanging sila lamang ang mas nakakaalam.


"So ngayon mo sabihin sa akin na hindi mo ako gusto," pang-aasar ni Daniel at ngumisi pa ito.


"Ngayon mo rin sabihin na masyado akong baby para sa'yo," bawing sagot ng dalaga.


"No comment. Ayaw ko makipagtalo sa baby ni Idil."


She pouted. "Hindi na ako bata."


"I will tell your Aunt na iuuwi na kita sa Manila at doon kita aasawahin."


"Loko ka talaga." Ginulo nito ang buhok ng lalaki. Hindi naman maiwasan ng lalaki ang hindi matawa.


"Joke lang naman."


"Pakasalan mo ako," utos nito. "Panindigan mo na rin."


"Why, buntis ka na ba?"


"Hindi pa naman."


"Gusto mo ba ng anak, Rys?"


"Manahimik ka, Daniel. Huwag ako."


Tumayo na ang dalaga mula sa hinihigaang kama. Nagsuot ng damit at inayos ang sarili.


"Seryoso nga kasi ako."


"Bababa na ako. Bahala ka."


"Wait." He stood and approached to her.


"What?"


"I love you," he added. She smiled.


"I love you too, Dan." He kissed her and she gave it back.


Sa mga sandaling iyon, tanging saya ang kanilang nadarama; isang saya na alam nilang magbibigay ng kulay sa kanila.


"Parang ayaw ko na itong tapusin, Rys."


"Ako rin, Dan."


Muling nagsalubong ang bawat silakbo mula sa isa't isa. Isang napakalupit na pagnanais ang kanilang muling pinagsaluhan.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top