Pov zoë: wanner ik me ogen open zie ik dat Anna al uit bed is. Oh nee wat is ze nou weer van plan denk ik Meteen . Ook zie ik dat Lisa niet meer in haar bed ligt. Meteen sta ik op en loop naar buiten even verderop zie ik Anna en Lisa staan terwijl ze ruzie maken. Meteen kom ik op ze afgerend en roep "hou op". "Bemoei je er niet mee" zegt Anna fel terwijl ze Lisa een duw geeft. Na een enkele seconde valt ze hardt op de grond. Meteen zie ik dat Anna haar vuist richting haar gezicht gaat en duw ik haar opzij.  Aan de boze gezichtsuitdrukking is te zien dat ze er niet mee eens is. Bot duwt ze me opzij en slaat ze met haar vuist in Lisa haar gezicht. Meteen begint ze te huilen en krimpt ze in elkaar van de pijn.  Geschrokken buig ik me voorover haar. "Kijk nou wat je hebt gedaan!" Zeg ik terwijl ik boos richting Anna kijk. "Dat heeft ze verdiend" zegt ze pist terwijl ze een blikje energie weg trapt. Wanneer  Lisa is gestopt met huilen komt ze voorzichtig overeind. Terwijl ik om me heen kijk zie ik Anna nergens meer waar is ze nou weer heen gegaan? Vraag ik me af. Terwijl ik Lisa doe ondersteunen komen we even later bij onze hut aan meteen laat ik haar op een stoel zitten. "Blijf hier ik moet Anna zoeken" zeg ik terwijl ik Door de deur weg loop. Wanneer ik rond loop over ons terein zie ik haar nergens. Wanneer ik in de strand hut kijk zie ik haar ook niet. Waar zou ze nu toch zijn denk ik terwijl ik zoekend om me heen kijk. Wanneer ik naar de jongens toe ga om te vragen of ze misschien bij hun is blijkt ze er ook niet te zijn. Zuchtend neem ik even later plaats op een rots. Met me gezicht in me handen beginnen er tranen te vloeien. Door mij is ze vast en zeker weggelopen. Ineens voel ik een snijdend touw om me middel en kijk ik verschrikt op. Vervolgens  wordt er tape op me mond geplakt en wordt er touw strak om me polsen heen gebonden. Terwijl ik me alle kanten op beweeg en los probeer te komen wordt ik ineens mee gesleurd. Door de bivakmuts zie ik niet wie het is. Ruw wordt ik vervolgens  een auto in geduwd en val ik op de achterbank. Na een aantal seconde begint te auto met een hoge snelheid te rijden. wanneer de auto stopt wordt na een tijdje de deur open gegooid en wordt ik hardhandig meegesleurd.  Wanneer ik in een donkere ruimte kom wordt ik vastgebonden aan een ijzeren hek en gaat de deur even later met een klap dicht. Bang kijk ik om me heen en loopt er een rilling over me rug. Ineens hoor ik een slot van de deur omdraaien en weet ik dat de deur vergrendeld is. De tijd gaat voor mijn gevoel langzaam voorbij. Het is zo akelig stil dat ik me haast niet verroer. Ineens wordt het slot weer omgedraaid en vliegt de deur open. Wanner de gedaante op me  af gestapt komt maakt hij mijn polsen los en trekt hij de tape ineen keer van me mond af. En gil ik meteen krijg ik een bord met eten in me handen gedrukt. "Eet op want je zult niks anders krijgen" zegt hij op een dominante toon. Meteen slik ik en zeg geen woord. "Krijg ik ook nog een mes en een vork?" Vraag ik uiteindelijk. "Ja" zegt hij kortaf terwijl hij even later aan komt gelopen met een vork en een mes. Wanneer hij weg loopt begin ik maar te eten. Ik krijg haast geen brok Door me keel en krijg bijna amper het eten naar binnen. Met moeite weet ik het smerig uit blik eten binnen te houden. Wanneer hij even later terug komt en ziet dat ik klaar ben neemt hij het bord en alles meteen met zich  mee. Zo iets smerigs heb ik in me gehele leven nog nooit gehad denk ik. Wanneer hij weer terug is komt hij naar me toegelopen. meteen wil hij me polsen vast binden maar vraag ik of ik naar de wc mag. "Goed dan maar wel snel" zegt hij terwijl hij me los maakt. voordat ik weg loop zegt hij nog "De wc is de linkse gang tweede deur". Wanneer ik weer terug loop ga ik weer zitten op de grond en wordt ik vastgebonden. Als de deur weer met een klap dicht gegooid wordt en vervolgens vergrendeld is probeer ik met me vastgebonden polsen me telefoon uit me broekzak te krijgen. Waneer ik hem vast heb laat ik hem voorzichtig op de grond vallen en druk ik met me teen de sneltoets van me telefoon in. Wanneer hij over gaat wordt er na een tijdje opgenomen. "Ja met wie spreek ik" hoor ik Anna zeggen. Meteen bedenk ik me dat ze altijd in mijn sneltoets stond en nu nog. "Help ik ben ontvoerd schakel de politie in" zeg ik. "Je maakt zeker een geintje" zegt ze kortaf. "Nee ik meen het" zeg ik meteen maar vervolgens hangt ze op. Boos trap ik me telefoon aan de kant maar besef dat dat niet bepaald slim van me was. Met me tenen probeer ik bij me telefoon te komen maar kan er net niet bij. Vervolgens probeer ik het nog een keer.en strek ik me volledig uit. Eindelijk kan ik bij de telefoon komen en verschuif ik hem dicht naar me toe. Wanneer ik het slot hoor omdraaien stop ik meteen met me vastgebonden polsen me telefoon in me broek zak. Ineens wordt ik los gemaakt en mee getrokken. "Meekomen" beveelt hij me.wanneer ik weer in de auto ruw geduwd wordt lig ik vervolgens weer op de achterbank. "Waar gaan we heen?" Vraag ik verbaasd. "Dat zeg ik niet" zegt hij terwijl hij de motor van de auto start.