Pag-irog nilang inihaplos ay hindi kailanman pabalat

Kung bubuksang kanilang libro'y laman ay may lalim at bigat

Di sila literal na nagsulat, di gumamit ng lapis

Ngunit inukit nilang kasaysaya'y di mapara ang kawangis

Pagod na mata'y pilit nilang minumulat

Pagkarinig ng uha, agad titignan kung ano ang ating sugat

Mag-aabot nang panyo tuwing tayo'y pinapawisan

Magbibigay aral upang mapunan ating kamusmusan

Sa di mabilang na paghalik ng alon sa buhangin

Mga aral na ipinunla sa ati'y tila nahugot ng hangin

Kakayahan nila'y mayroon ding hangganan

May mga bagay talaga na di nila kayang mapunan

Mga kahilingan nating minsang imposible

Imbes umintinde, iisiping pangarap nati'y napaslang at sila ang responsable

Nagmarunong tayo dahil naging palasagot

Nagmagaling nag-astang di nangangailangan ng gamot

Sa mabilis na pagpapalitan ng araw at ng buwan

Dumating ang panahong ating pinagsisihan

Kakatwa minsang isipin kung kailan daan nila'y masimula nating matahak

Doon lamang natin naunawa ang halaga ng isinulat nilang aklat

06-04-2015

2:05 PM

cursedbypen / Mysterious_Aries