𝐗𝐗𝐗𝐈𝐗

Άρια pov

Δεν ξέρω που έμπλεξα ... Θέλω να ξεφύγω από όλα αυτά δεν μου αξίζει κάτι τέτοιο

Με κάνανε μαργιονετα τους

Και γτ ? Για τίποτα δεν βγάζει νόημα η εμπλοκή μου σε αυτή την οικογένεια ...

Λείπαμε αυτά τα δύο πανέμορφα παιδιά που ανακάλυψαν κάτι τέτοιο

Είναι και τα δύο πανέξυπνα κρίμα που θα χαραμιθουν σε αυτή την οικογένεια

Η Άρτεμις έτρεξε πίσω από τον Λουκά και η Αλεξάνδρα έκλαιγε χωρίς σταματημό

Ο Αντριαν κοιταγε με βλέμμα αηδίας τους γονείς του

Όμως εγώ επρεπε να ξεπλεξω από όλο αυτό όσο προλαβαίνω

Οσο και να αγαπώ τον Άντριαν δεν μπορώ να μείνω εδώ

Όσο και να πληγωθώ και πληγωθεί

Σηκώνομαι ταραγμένη

Με τρεμάμενη φωνή λέω τα τελευταία μου λόγια σε αυτή την οικογένεια

- εγώ τελείωσα μαζι σας ... Με όλους σας ... Μην με ξανά πλησιάσετε ... Καταστρέφετε τους γύρω σας και κυρίως τα παιδιά σας ... Δεν θέλω αυτό για το δικό μου παιδί

Είπα και έτρεξα προς το δωμάτιο μου

Πήρα μια τεράστια βαλίτσα και έριξα μέσα όσα χωρούσαν

Άνοιξα το χρηματοκιβώτιο και πήρα τα χρήματα μόνο έτσι μπορώ να φύγω από εδώ μέσα αξιοπρεπος

Άνοιξα την πόρτα και κατέβηκα κάτω

Ο Αντριαν ήταν ακόμα στην ίδια θέση αοκαρησμενος δεν τον άδικω

Τους κοιτάω για τελευταία φορά και φεύγω από αυτό το σπίτι

Ο Λουκάς και η Άρτεμις κάθονταν σε ένα παγκάκι έξω από το τεράστιο αυτό σπίτι και η Άρτεμις κλαίει στην αγκαλιά του Λουκά

Πηγαίνω κοντά και δίνω στον καθένα ένα φιλί στο κούτελο

Και τα τελευταία μου λόγια ήταν

- να προσέχετε τους εαυτούς σας ... Μην τους αφήσετε να σας καταστρέψουν

Δεν τους άφησα να απαντήσουν έφυγα για πάντα από εκεί

Περπάτησα λίγα χιλιόμετρα μόνη μου για να βγω σε κάποια στάση λεωφορείου

Μόλις βρήκα μια έστειλα μνμ στον Άρη

- sos Φαίδρα

Και το έκλεισα

Το λεωφορείο μόλις πέρασε και εγώ μπήκα μέσα

....

Κάθησα σε μια θέση και εκείνο ξεκίνησε ...

Αντριαν pov

Έχει αρκετή ώρα που έφυγε η Άρια σε άλλη περίπτωση θα έτρεχα από πίσω της να την σταματήσω

Μα έχει δίκιο που έφυγε... Τρόμαξε και αυτοι οι άνθρωποι θα την καταστρέψουν όπως έκανα με εμένα

Δεν θέλω αυτό για τα μικρά μου αδέρφια

Σηκώθηκα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου

Πάνω στο κρεβάτι μου βρήκα ένα λευκό φάκελο

Που έγραφε ~ για τον Αντριαν ~

Ήταν από την Αρία ...

Μάλλον αυτά ήταν τα τελευταία της λόγια ...

Φοβόμουν να το ανοίξω

Το παίρνω στα χέρια μου και βρίσκω μέσα ένα βραχιόλι

Και ένα γράμμα

Το ανοίγω και νοιώθω τα χέρια μου να τρέμουν

Άντριαν αυτό μάλλον είναι το τελευταίο πράγμα που θα μάθεις για εμένα
Αυτη η οικογένεια με τρομάζει δεν είμαι τόσο δυνατή για να το αντιμετωπίσω κουβαλάω μια ψυχούλα μεσα μου και δεν φταίει σε τίποτα.
Δεν θέλω να θεωρήσεις ότι δεν σε αγάπησα σε αγαπάω και θα σε αγαπώ για πάντα
Ήσουν ο μόνος που με αγάπησε πραγματικά
Το παιδί μου θα το βγάλω Αντριαν για να σε θυμάμαι πάντα ...
Μην με ψάξεις δεν πρόκειται να με βρεις....
Όμως θέλω να μάθεις την ιστορία μου σου αξίζει κάτι τέτοιο
Όταν ήμουν 8 χρόνων μια αδελφή στο ορφανοτροφείο με βρήκε δίπλα στα σκουπίδια ενός σούπερ μάρκετ ...
Όμως δεν δέχονταν παιδιά που δεν τους τα έδιναν η δεν τα άφηναν μπροστά από την πόρτα τους οπότε η αδελφή είπε ότι με βρήκε έξω από τη πόρτα και ήταν πάντα εκεί για μένα μέχρι τα 13 μου μέχρι τότε όλα ήταν πολύ καλά στο ορφανοτροφείο είχα γνωρίσει και την Εμμελεια και όλα ήταν αρκετά καλά...
Όμως όταν με βρήκαν ήμουν σε ηλικία που καταλάβαινα ...
Θυμάμαι ακόμα το σώμα του πατέρα μου νεκρό στο πάτωμα του σπιτιού μου νεκρό που είχε πεθάνει από υπερβολική δόση
Δεν θυμάμαι πόσο καιρό έμεινα με την μητέρα μου πριν με παρατήσει στα σκουπίδια ...
Από τότε ενοιωθα ότι για εκεί αξίζω όμως όχι δεν αξίζω για εκεί ....
Εσύ μου το έμαθες αυτό ...
Σε ευχαριστώ και θα σε αγαπώ για πάντα

Άρια Στέισον Νοξ

Άφησα από τα χέρια μου το γράμμα και έπεσα στο κρεβάτι

Το πρωί με βρήκε με πρησμένα μάτια έχοντας πάρει κάποιες αποφάσεις για τη ζωή μου

Έχει δίκιο η Άρια ... Δεν αξίζει να μένεις έδω μέσα

Η ιστορία σχεδόν τελείωσε
Στα επόμενα κεφάλαια θα δείτε pov

Για το τι κάνανε μετά από αυτό το πρωινό

Τα τελευταία δύο κεφάλαια θα είναι υπέροχο σας το εγγυώμαι

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top