Λουκάς pov

Όπως και τα υπόλοιπα βραδιά έχω κοιμηθεί ελάχιστα ...

Αυτός ο μήνας ήταν εξαντλητικος

....

Η οικογένεια μου έχει διαλυθεί ... Νοιώθω χαμένος ... Το μόνο που μου μένει να κάνω είναι να περιμένω μέχρι να ενηλικιωθω για να φύγω από εδώ μέσα

Αλλά δύο χρόνια ... Μπορεί και να μην έχει μείνει κανείς τους εδώ μέσα ...

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και φοράω τα ρούχα μου

Έχω προπόνηση πλεον μόνο για αυτό και για το σχολείο βγαίνω

Δεν πηγαίνω πουθενά για να μην αναγκαστώ να δω τους γονείς μου

Χθες το βράδυ φώναζαν ... Το έχω συνηθίσει πια δεν μου κάνει εντύπωση

Ανοίγω τις κουρτίνες και το αυτοκίνητο της μητέρας μου βρισκόταν παρκαρισμένο

Λίγα δευτερόλεπτα μετά βλέπω και αυτή να βγαίνει με μια βαλίτσα στο χέρι

Ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου και κοιτάει μια φορά πίσω της

Κάνω ένα βήμα πίσω για να μην με εντοπίσει

Μπαίνει μέσα στο αυτοκίνητο και εξαφανίζεται ....

Μας παράτησε και ούτε που σκέφτηκε να μας ενημερώσει

Αρπάζω την τσάντα μου και χτυπάω την πόρτα πίσω μου

[...]

* 5 χρόνια μετά *

Νοιώθω ένα βάρος στην κοιλιά μου
Ξυπνάω και βλέπω τον Μαξ να μου χαμογελάει και μετά να μου γλύφει το πρόσωπο

- κάτω του λέω προσπαθοντας να κρατήσω τα γέλια μου

Αλλά κάποιος τον σηκώνει ψηλά και τον κατεβάζει από το κρεβάτι

- καλημέρα μωρό μου  μου λέει η Άννα και εγώ την αγκαλιάζω την γυρίζω και ξαπλώνω επάνω της

Είμαστε παντρεμένοι εδώ και δύο χρόνια και νοιώθω πολύ όμορφα που την βρήκα στην ζωή μου

Μπορεί να παντρεύτηκαμε μικροί όμως δεν θ το άλλαζα με τίποτα

- Λουκά πρέπει να πας στην δουλειά θα αργήσεις

Ρολαρω τα μάτια μου και της χαμογελάω για άλλη μια φορά

Κατεβαίνω στην κοιλιά της και της αφήνω ένα απαλό φιλί

- εσύ μικρή μου θες να πάει στην δουλειά ο μπαμπάς ?

Η Άννα γαλαει δυνατά και η κοιλιά της πάλετε

- να συμφωνει δεν θα πάω σήμερα

Περνώ το κινητό μου και καλώ την γραμματέα μου

- καλημέρα Μαρία δεν θα έρθω σήμερα ακύρωσε όλα μου τα ραντεβού

Εκείνη συμφωνεί με έναν ευγενικό ντροπο και το κλείνω

- τώρα θα με έχεις όλη την μέρα δικό σου είπα και την ξανά φίλησα

[...]

Κλείνω το μάτι και βάζω τα ποπ κορν σε ένα μπολ και πηγαίνω στην καναπέ που βλέπω την Άννα να κάθεται και να χαϊδεύει την κοιλιά της

Ξέρω ότι φοβάται να εγώ θα είμαι δίπλα της

- μωρό μου όλα καλά θα πάνε ... Σε μερικές εβδομάδες θα την έχουμε εδώ στο σπίτι μας 

- και αν συμβεί κάτι στην γέννα ? Και πεθάνω ? Το μωρό θα ζήσει χώρις την μαμά του πες μου ότι θα την προσέχεις ?

- δεν θα πάθεις κάτι μωρό μου αλλά θα την προσέχω ότι και να γίνει στο υπόσχομαι

Ξέρω πόσο αγχωμένη είναι οπότε συμφωνώ σε ότι και αν λέει
- σαγαοω λέει και εγώ την κλείνω στην αγκαλιά μου

- εμ Λουκά πως θα το πούμε ?
Την κοιτάω παράξενα είχαμε πει

- δεν συμφωνήσαμε τον πρώτο μήνα να το βγάλουμε Σοφία ?
Κοιτάει τα πόδια της και μετά πάλι εμένα

- εμ να πολύ ωραίο είναι αλλά δεν έχει κάποια σημασία ... Εμ να έλεγα να το βγάλουμε Αμάντα

Γουρλωσε τα μάτια μου και εκατσα στην άλλη άκρη του καναπέ

- ούτε να το σκέφτεσαι Άννα αυτό το παιδι δεν θα μάθει ποτέ για αυτή την γυναίκα ! Ούτε θα την δει ποτέ του !

Εκείνη πήγε να πει κάτι διστακτικά αλλά το τηλέφωνο την διέκοψε το σηκώνω και λέω ένα έντονο ναι

Αυτός που είναι στην άλλη άκρη της γραμμής με κάνει να πανικοβληθώ αφού είχα να τον ακούσω χρόνια

- τι ? Ήταν το μόνο που μου βγήκε να πω εκείνη την ώρα 

Έκλεισα το τηλέφωνο και σηκώθηκα ταραγμένος

- πρέπει να φύγουμε Άννα βαλε μερικά πράγματα σε μια βαλίτσα και πάμε

Τα κεφάλαια είναι σχεδόν έτοιμα θα τα ανεβάσω μόλις τα διορθώσω

Μέχρι το βράδυ θα έχουν ανέβει