Mam nadzieję że wszyscy jesteście bezpieczni
i nie tracicie swoich żyć;
nie prujecie swoich szyć
jak pewna osoba, którą znam tak intymnie

Och jak droga mi jest w słońcu, jak obca mi jest w zimnie
Jak stara mi jest w końcu, jak nowa mi jest w środku
Gdzieś w zarodku, może była święta,
wszyscy kiedyś byliśmy święci

Teraz świece nie palą się tak jak dawniej,
piecze nie sprawują się tak samo sprawnie
Czujecie? W powietrzu? Tę alienację,
tę straszną, przewrotniejącą Nację, w której znaleźliśmy swoje domy

Hej, nieznajomy, bądź znajomy
Zostaw te miliony, które zapełnią stadiony
Pomyśl
czego trzeba tak naprawdę,
abyś był spełniony
Powiedz,
czego jesteś spragniony?