Nagising ako ng may maramdamang sumisiksik sa tabi ko. Inis na itutulak ko sana ang taong disturbo sa tulog ko ng marinig ko ang maliit at matinis na hagikhik nito.

"Hey...good morning." Paos na bati ko.

"Good morning mommy. We have a surprise for you." Masiglang sagot naman nito.

Agad namang nangunot ang noo ko sa narinig. "Surprise huh. Ano naman 'yon baby?"

Masigla siyang umalis sa kama at inutusan akong tumayo para makababa na.

Pagkatapos kong ayusin ang kama ay agad ko siyang kinarga at bumaba. Hindi nawala ang ngiti ni Veron. Yes. Hindi ko rin akalain na masusundan si Venice. It's been what? It's been six years since Vulcan manage to clean his company. And yes, after niyang mahuli at mapakulong ang mga sumira sa kaniya, hindi ko akalain na mabubuo agad si Veronica Greece. Our pretty little angel.

Nang makababa, agad kaming dumeretso sa kusina dahil nandoon ang ingay pero ng makapasok, agad na nalaglag ang panga ko sa nakita.

"What the heck happen here?" Ngiti lang ang isinagot ng dalawang lalaki sa bahay. "I already told you guys na you can mess up anything in this house except the kitchen."

"Mommy, we're sorry." Pacute na paghingi ng tawad naman ng karga-karga ko.

"You ruin my kitchen." Malungkot na saad ko.

"Mom, we made you this." Nakangiti namang saad ng panganay.

"Wait...how...who...h-how did you do that?" Maang na tanong ko.

They made a cake. And it has my face and Vulcan's.

"Happy anniversary babe." Nakangiting bati ng malaking aso ko.

"Happy anniversary mommy, daddy." Bati naman ni Venice bago kami binigyan ng halik sa pisngi ng daddy niya.

"Happy anniversary mommy, daddy." Matinis namang bati ng bunso namin bago kami binigyan ng daddy niya ng tig-iisang halik sa pisngi.

Nakasimangot ko naman silang hinarap na tatlo. "I am supposed to scold you three but how can I get upset when you did all of this just to surprise me? You guys are unfair. Kahit kayong dalawa." Turo ko kay Venice at Veron. "Kinakampihan niyo si daddy over mommy." Pang-aakusa ko na tinawanan lang nila.

Gusto ni Veron na bumaba kaya hinayaan ko na lang. Nang makababa, agad niyang hinila ang isang kamay ko para makalapit sa pwesto ng kuya at daddy niya.

"Where did you buy this?" Tanong ko agad pagkatapos kong malapitan ang cake. It is so impossible kung sasabihin nilang sila ang gumawa nito. Vulcan doesn't know how to bake and it is not the kind of stuff Venice would love to do.

"Kuya Loki has a surprise for you." Nakangiting ani naman ni Vulcan pagkatapos niyang hapitin ang bewang ko.

His father gave him a 'go' look before he hold the cake infront of us.

"I made this." Masiglang anunsyo na.

Gulat ko naman siyang pinantayan. "You literally made this one?"

Naging peke naman ang ngiti niya habang kinakamot ang batok niya ng isang kamay.

"No ma. I just did the drawing. I don't know how to cook." Nahihiyang pag amin niya na ikinangiti ko naman.

Loki now is in his early adolescent. He's trying everything his interested on and it's not a problem with us. As long as he knows where he stand, then everything will be fine.

"Oh. Hahahaha. I thought you already know how to bake. But, nevertheless, thank you. It looks amazing really." Nakangiting ani ko.

"Pinapaniwala mo lang ako mom." Nakasimangot na ani niya bago ibinalik sa lamesa ang gawa.

"No anak. It's truly amazing. Hindi halatang first timer ka. I'm not complementing you because I am your mother. Sinasabi ko 'to because it really is amazing. Promise kuya. You did great." Alo ko sa kaniya bago siya nginitian.

Being a mother, this is the very beautiful gift I received in my entire life. Hindi ko sinasabing naging ina na ako dati, but merging the gifts I received while I am a teenager up until now, hinding-hindi ko ipagpapalit ang regalong 'to.

"Mommy! Mommy! I also have a gift for you." Matinis na singit naman ng bunso para makuha ang atensyon ko.

"What is it young lady?" She giggles on the endearment I use with her. She really likes to be called young lady.

"Here. Here." Isa-isa niya kaming inabutan ng daddy niya ng puting papel na nakatiklop. I happily receive it and started to read silently.

'Mommy, thank you for giving life to this beautiful angel. I love you and daddy and kuya.'

Hindi ko naman mapigilang hindi mapangiti sa nabasang sulat. My beautiful angel is really adorable.

"We have the same letter. Except for the giving life." Bulong naman ni Vulcan na nasa tabi ko pa rin. Nang basahin ko ang ibinigay sa kaniya ng anak niya, nagulat pa ako ng may mabasang 'making me'.

"Where did she learn that words?" Bulong ko sa kaniya.

"I think kuya influence this little one. Alam mo naman 'yon. Hiniling babae, naging kambal nga, puros naman lalaki." Pagsasawalang bahala na lang niya bago kinarga ang anak.

"Thank you angel. I really appreciate your letter." He happily said before he kiss Veron's full face na nagpatawa sa anak niya.

I also pull Loki beside me while looking at his father and sister. We both have a smile in our faces while looking at the people infront of us.
I know I made mistakes in the past. I made bad decisions that ended up hurting me, him, and our son. But I am still thankful that I still have the tommorow to make my mistakes right. May bukas ako para patawarin ang sarili, patawarin ang nagkasala. May bukas pa para mahalin ng higit pa sa pagmamahal dati ang sarili at ang mga taong hindi ako iniwan hanggang sa huli.

And speaking of mga taong hindi ako iniwan hanggang sa huli, today is Valmond's and Aether's wedding. We better hurry our asses to the hotel or else bubungangaan na naman ako ng dalawang buntis.

"We better hurry guys, today is tita Aether and tito Valmond's wedding. Kailangan pa nating mag-ayos. C'mon." Aya ko sa kanila.

Loki can shower his self alone kaya inasikaso ko na ang kapatid niya. 'Yong daddy nila, ewan kung saan dumeretso.

After I finish dressing Veron up, ibinaba ko na siya sa sala para mabantayan ng kuya niya bago ako bumalik sa kwarto. Dederetso na sana ako sa banyo ng makitang nakahiga lang ang malaking aso sa kama while his just in his boxers.

"What are you doing?" Natatawang tanong ko. It's not really the nice time to do this. Mabubungangaan talaga kami nina Aether at Clare.

"I suggest na sa reception na tayo umattend."
"Nah. Sa tingin mo posible 'yon?" Nakangiti ko pa ring tanong.

"Bakit naman hindi?"

"Babe, I'm the bride's maid. I can't be here. Or else, alam mo naman kung gaano kaingay ang bunganga ng isang 'yon. Isa pa, we have the entire moth para d'yan sa iniisip mo. Am I right?"

Mabilis naman siyang tumayo galing sa pagkakahiga. "Hindi ka talaga natetempt na tikman ang regalo ko?"

Hindi ko naman mapigilang hindi matawa. He just put a bow tie while his on his boxers habang rumarampa sa kwarto.

"You are out of your mind. We better hurry Vulcan. The two is waiting downstairs. I plan to ravish your gift to me later though."

Napatili nalang ako ng hindi pa ako tuluyang nakapasok sa banyo ng umangat ang mga paa ko sa sahig. This shameless crazy bastard really don't know how to wait.

"Then ravish me now. I can't wait until later." Bulong niya bago ako kinindatan.

Well... I guess sa reception na kami makakadalo. Mas gusto kong tikman ang regalo niya kesa ang maging alalay ni Aether. They can understand. They have to understand.

Nang ma-i-lock niya ang pinto ng banyo ay wala na siyang sinayang na oras pa. There, at this moment, I know the reception plan is impossible to happen.

THE END!!!

THANK YOU FOR SUPPORTING AND READING STRAWBERRIES AND CIGARETTES. MAY GOD BLESS US ALL AND FIND THE LOVE WHERE WE WON'T REGRET 😘.