After I leave them behind, eksakto namang tumawag si mommy para paakyatin ako sa office.

"What are you doing in my office mom? Nandito sa baba ang party." Kunot-noong tanong ko.

"Son, if you're just going to scold me mas mabuti pang mamaya na lang. I'm sure the table will turn kapag nalaman mo ang nakita ko."

Mas lalong nangunot ang noo ko dahil hindi ko naintindihan ang ibig niyang sabihin. "What do you mean mom?"

"Come here quickly. I need you to witness something interesting." Iwas niya sa tanong ko.

"What do y—"

"No questions Vulcan Gray. Come here quickly before I loose my temper." Narinig ko ang seryosong tono sa boses ni mommy kaya hindi na ako nagdalawang isip na tahakin ang daan papuntang office ko.

As I was walking towards the elevator, sa minamalas malas nga naman, mali pa ang timing ng pangdidisturbo ni Wencel.

"Man, here, you should drink some wine. Ang mahal-mahal ng brand na 'to tapos dadaan-daanan mo lang? How cruel." Pagpapahinto niya sa akin sabay abot ng isang basong may lamang kalahati ng wine.

"I'm sorry man but I'm in a hurry. My mother will going to tear me apart kapag pinaghintay ko pa siya ng matagal."

"Ow! Mama's boy it is." He teases me. "Well... Go on. It must be something important." Tinapik ko na lang ang balikat niya bago siya iniwan.

Agad nangunot ang ang noo ko ng makitang papasara ang pintuan ng elevator na para lamang sa akin. I know na walang mangangahas na pumunta sa taas gayong lahat nasa lobby kaya who the hell is this person and how dare them to use my private elevator?

I am frustratingly walk my way to enter the elevator ready to confront this someone but freeze in shock when I got a clear view of her face.

"What....are you doing...here?" Tanong ko habang nakaharang sa pinto ng elevator.

"Psh! Akala ko kung sinong siraulo." She whisper na narinig ko naman.

"I am asking you. This is a private elevator. Anong ginagawa mo dito?"

"Ano ngayon kung private? Bawal akong gumamit?" Pambabara niya.

"You should know what are the boundaries between us. You are not allo—"

"Ano? Not allowed? Eh kung pinagana mo 'yong iba pang mga elevator edi sana wala ako dito. At kung ayaw mo naman pala akong makasama sa isang elevator, maghanap ka ng iba o kung hindi naman, maghintay ka."

My brows twisted when I heard her say that. "Bakit ako maghihintay?" This is my private elevator, so why do I have to adjust? "This is my elevator and it is exclusively mine. Kung may dapat mang maghintay, ikaw 'yon."

"Sino ba sa atin ang ginagawang big deal ang pagsakay sa exclusive mo kunong elevator? Ano bang pinagkaiba nito sa iba pang elevator ha at napaka-possessive mo sa bagay na 'to?" Ayaw patalong saad niya.

"It has AC. Other elevators don't have. And it can be cost millions kapag nalaman ng mga taong ako lang ang gumagamit nito. 'Yon ang pinagkaiba nila." Paliwanag ko.

Of course, even if it looks like a normal elevator, it has so many advances compared to the normal ones.

"Well...sorry to say this mister pero bawas-bawasan mo muna 'yang pera mo. Hindi ka naman siguro maghihirap dahil lang may ibang gumamit ng elevator na exclusive for you lang eh 'no?" Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay agad niya akong tinulak papunta sa likurang bahagi ng elevator.

"Pupunta ka sa office?" Tanong ko ng makitang pinindot niya ng top floor button.

"Susnduin ko si Venice." Walang lingong-likod na sagot niya.

Hindi ko pinahalatang nagulat ako sa sinabi niya. "Kasama nina mommy 'yong anak mo?"

"Kakasabi ko lang 'di ba? Pwede manahimik ka na?" Pikong sagot niya na hindi ko na lang pinansin.

I still don't have the confirmation na may koneksyon nga kami ng bata, at ngayong nakita na siya ni mommy, alam kong wala na akong lusot sa mga pangyayaring ito.

"Bakit nga ba ang taray mo? Hindi ka naman ganyan dati kapag ako ang kausap mo ha. Anong nangyari sa pasweet at pabebe way mo ng pakikipag-usap sa akin?" Pag-iiba ko sa usapan.

Tutal naman wala na akong magagawa pa sa mangyayari mamaya, mabuti pang makipag-asaran na muna sa kaniya. 'Yon nga lang, ang inaasahan kong asaran ay hindi nangyari. Imbes na barahin niya ko, bigla na lang siyang humarap sa akin na may mataray na ekspresyon.

"Pwede ba manahimik ka na Vulcan? Pwede naman sigurong umabot sa taas 'tong elevator na exclusively yours ng hindi ka nagsasalita 'di ba?"

Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay tinaasan niya muna ako ng kilay bago tinalikuran ulit. Pilitin ko mang huwag pansinin, kaso hindi ko kayang ialis ang paningin ko sa likod niya na hapit na hapit ng damit na pinadala ko kanina.

How can a dress be this beautiful in an instant?

Fuck! I need to control my hormones. Nakakahiya kong sa tingin pa lang nilabasan na ako. I never imaginet all my life na darating ang panahon na pipiliin kong maging tigang kesa ang makipaglampungan sa kung sinu-sino lang. My hands are not enough, well...minsan nairaraos na rin pero kulang na kulang talaga.

Hindi ko nga alam kung paano ko nakakayanan eh. Siguro ganoon ko lang talaga siya kamahal para kayaning maging tigang sa loob ng ilang taon.

Agad kong ipiniksi ang mga marueuming bagay na pumapasok sa utak ko.

I don't have the time to get relax dahil paniguradong sasabunin ako ng todo-todo ni mommy mamaya gayong hindi Lang ang bata ang gugulat sa kanilang dalawa ni dad.

Kung hindi pa rin aayon sa mga plano ko ang panahon, I'm afraid I have to use my last card to get her again.

"Stop staring at my butt you jerk!"

Agad ko namang ibinaling sa ibang direksyon ang paningin ko. Kahit na gustong-gusto kong maging intimate sa kaniya, ayokong isipin niya na ginagawa ko ang lahat ng 'to dahil lang sa kahalayang namumitawi sa kalooban ko.