Pagkalabas sa elevator, inutusan ko agad si Ceres na palagyan ng aircon ang regular elevator. Kung hindi lang dahil ayaw ko siyang pagpawisan kapag nandito siya hinding-hindi ko palalagyan ang elevator na ‘to.

I didn’t expected her to follow me outside the elevator. Naestatwa ako sa tanong niya. Hindi ko inaasahan ‘yon.

“You don’t need to do that. Besides, you are just an employee kaya you don’t have the power to tell the others to do what you want.”

She never really fail to amaze me in so many ways. Employee? Sa suit kong ito at sa mukha kong ito, employee lang ang tingin niya sa akin? Paglalaruan ko pa sana siya ng magkaaway na lumabas si Zeus at Claretine galing sa elevator.

Hindi nakalampas sa mga mata ko ang lungkot at pag-aalala na nakikita ko sa mga mata niya kaya imbes na ang makipag-usap sa kaniya ng matagal ang plano ko, hindi ko napigilang lagyan ng matabang na tono ang sagot ko.

“Worry not. Hindi ko palalagyan ng AC ang mga elevators dahil lang sa ‘yo. Huwag mo sanang isipin na para ‘yon sa ‘yo. Ayokong inaalala ang mga bagay na walang halaga sa akin, ganoon din sa mga tao. I don’t see any reason why I should explain this to you but I don’t want to rise your hopes instead. I am doing this for my own good. Para kapag naulit ang pangyayaring ito….” Tinawid ko ang pagitan namin at iginiya ang kamay niyang may hawak na panyo sa noo ko kung saan nagsisimula na namang mamuo ang pawis ko. I hate it when I am sweating. I feel like I can’t move my body and I feel like I smell bad.

“…hindi na ako pagpapawisan. I’m sure you know I hate it kapag pinagpapawisan ako right? Ibang usapan naman pagdating sa kwarto.” Dagdag ko pa.

After she finished her business with me, agad siyang umalis. Naiwan akong nakatulala sa pintuang pinaglabasan niya. She didn’t even tell me what happened to her after she left. I really am not worth it for her.

Nagsisimula ng manakit ang ulo ko dahil sa tambak na reports na dinala sa opisina ko minutes after Venus take her leave. Nagsisimula ng kuhanin ng mga reports ang buong atensyon ko ng biglang tumunog ang phone ko.

“Kuya bakit?”

“Gray, pwede bang pilitin mong umuwi si Brianna dito? Kanina ko pa siya tinatawagan kaso ayaw niyang sagutin ‘yong tawag ko. Nag-aalala na ako sa kalagayan niya.”

“Nag-away na naman ba kayo? I can’t believe a day won’t pass na hindi kayo nag-aaway. Ano na namang dahilan ng away na ‘yan?”

“She wants me to eat chocolates with her but I can’t take too much chocolates. Kakakain lang namin kagabi tapos kaninang umaga chocolates na naman. Kaya ayun, nagtampo, umalis. Ayaw sagutin ang mga tawag ko. Make her come home Gray. I’m worried about her.”

“Fine. I’ll do my best.”

Pagkatapos ng tawag ay hinilot ko muna ang sentido ko bago lumabas. Tinext ko si Brianna kung nasaan siya at nabuhayan ng loob ng malamang nasa parking lot siya.

Hayyy! Naging mag-asawa na kinukulit pa rin ako.

I know its hard to understand our situation. Ex ko ang asawa ng kuya ko. But that is not a problem to me anymore. Matagal na akong naka move on kay Brianna. Yeah I admit, at first masyadong mahirap at masakit. Sino ba namang hindi masasaktan kung ang taong pilit mong hinahanap at hinihintay ng ilang taon uuwi at babalik lang para sabihing magpapakasal sa mismong kapatid mo pa. Isn’t that absurd?

Mabuti na lang at maswerte akong kinulit-kulit ako ni Venus noon, not my intention but she made me forget Brianna without me noticing.

Mabilis kong naabutan si Brianna sa loob ng sasakyan niya sa may likurang bahagi ng parking lot. Nadaanan ko pa sina Claretine at Zeus pero wala akong pakialam sa away nila sa buhay kaya hindi ko na lang sila kinulit.

Messy hair. Smudge make up. Teary eyed. Kung hindi lang pang big time ang brand ng damit ng babaeng ‘to, aakalain ko pang baliw ‘to eh.

“Brianna, what the hell are you doing to yourself? You look…shit.” Hindi maipinta ang mukha ko sa pagkakalukot. Mabuti na lang at hindi siya mabaho. Total package na sana.

“Ask your brother. Its his fault.” Mataray na sagot niya.

“Tsk. You two are a pain in the ass. I’m working people, yet you two are always messing up with it. Can’t you just spare me with that craziness you two have?” I frustratingly replied. Just because of a chocolate, I declined a meeting a minute ago. It’s a potential big client yet I lost it. Just because of their cheesiness when it comes to love.

“Then why are you angry at me? Am I the one who called you and told you to worry about me? It’s your brother’s doing so basically I’m not at fault.” Mababakasan ng inis ang boses niya. “You two are the same. You keep blaming me when you lost a client or some potential whatsoever kind of people. Can’t I have the right to worry when it comes to your health? I’m your brother’s wife! I’m his wife but he’s much more focused on his job! So what am I in the house? A decoration?”

I frustratingly blew out a loud breath.

“Brianna—”

“Just make sure I like your answer or else I am going to leave your brother for good.” Hindi naman ako makapaniwala sa pananakot na ginawa niya.

Really? Now it is going to be my fault when this two break up? Huh! I feel loved for fuck sake!

“It’s okay Gray. I will handle her.”

I heave a deep sigh. Sa wakas at naisipan din niyang dumating.

“What are you doing here? Tinawagan mo siya?” I just shrugged my shoulder at her question.

“Better make me out of your quarrel. I don’t plan to be some pathetic guru in your relationship.”

After I said those words, I hurriedly turn my back to them. Mga baliw talaga ang dalawang ‘yon. Dederetso na sana ako papasok ng building ng mamataan ko ang likod ni Ceres.

“Stalking your girl again?” tanong ko ng makalapit.

“Nah. I’m just sending someone by stares.”

Wala akong naintindihan kaya pailing-iling na pumasok ako sa kompanya.

Why am I surrounded by weird people anyway?