49. Droga.

Spójrz, co stworzyliśmy,
a jeszcze wiele przed nami.
Tyle razy umieraliśmy,
a teraz się uśmiechamy.
Nasze miejsce jest tam,
gdzie są nasze marzenia.
Kiedyś coś niemożliwego,
dziś o krok od spełnienia.
To wszystko jest dla nas,
i po nas pozostanie.
To, co przeżyliśmy,
było nam pisane.
Znaleźliśmy ukojenie,
gdy przestaliśmy go szukać.
Smutek dał nam radość,
lecz pierw musieliśmy upaść.
Wolni jak ptaki,
wyrwane z niewoli.
Szczęśliwi jak ptaki,
gdy piskle na świat przychodzi.
Mamy siłę, by tworzyć,
dla przyszłych pokoleń drogi.
Mamy siłę, by podarować,
im trochę miłości.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top