38. Czas Pożegnań.

Nastał czas pożegnań,
zostaliśmy sami.
Oni są szczęśliwi,
lecz nie z nami.
Wytrzyj łzy smutku,
spójrz w górę,
gdzie dom ich.
Czuwają nad nami,
więc bądźmy radośni.

Śmierć to tylko przejście,
mimo to,
nieobecność boli.
Spotkamy się jeszcze,
tam gdzie,
nowe życie przychodzi.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top