12. Słowa.
Słowa uderzyły
niczym pocisk wystrzelony.
Łzy dotknęły ziemi,
kolejne zniknęły na dłoni.
Słowa tak zwykłe
o tak niezwykłym znaczeniu.
Serce tak kruche
rozpada się w milczeniu.
Blizny po walce,
blizny na ciele.
Świat nie zauważa,
zrozumieć nie chce.
Odeszła w niepamięć
broń dobrze nam znana.
Pozostały słowa.
Broń nowego świata.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top