03 Grudnia 2022

Spiderman siedział na dachu machając nogami. Dziś była najspokojniejsza noc z całego tygodnia.

Zero zbrodni.

Zero wypadków.

Zero najemnika, który prawdopodobnie mógłby pozbawić go głowy.

Ta noc była jakoś nienaturalnie spokojna. Mozolna wręcz. Poderwał głowę w górę, gdy pajęczy zmysł zadzwonił brutalnie w głowie o bliskim zagrożeniu. Spojrzał w prawo i zesztywniał. Tuż obok niego siedział jakby nigdy nic Deadpool we własnej morderczej osobie. Przeraźliwe dzwonienie o niebezpieczeństwie nasilało się z każdą sekundą, a kiedy Deadpool uniósł rękę i powiedział tak proste:

- Hej, Spidey-Baby!

Odskoczył gwałtownie w tył, żeby skryć się w najciemniejszej części dachu pomiędzy dwoma kominami. Jego oddech zamarł w piersi, a serce dudniło z niemego przerażenia. Najemnik patrzył na niego długą chwilę z ręką wciąż uniesioną ku górze w formie powitania. Nie czekał, co więcej zrobi najemnik. Pajęczy zmysł dawał znać, że mężczyzna jest zbyt wielkim zagrożeniem dla niego i nie chciał tego sprawdzać. Zniknął w mroku nocy, chcąc jak najszybciej oddalić się od zagrożenia, którym był dla niego Deadpool.