Chłopiec zasnął od razu, lecz ja nie mogłam spać. Rozmyślałam nad wszystkim, co się dzisiaj wydarzyło. Po jakimś czasie uświadomiłam sobie, że muszę się przejść. Wstałam, nałożyłam moje buty i wyszłam cicho z pokoju, aby nie obudzić Asriela.

Weszłam do kuchni i zobaczyłam leżący na blacie mój nóż. Wiedziałam, że nie powinnam, ale wzięłam go i wyszłam z domu.

Przeszłam przez CORE i MTTResort, i weszłam do Hotland. Od razu coś mnie zaatakowało.

Ścisnęłam w ręce nóż i rzuciłam się na Pyrope. Zginęła za dwoma ciosami obsypując mnie pyłem.

To bardzo zabawne... Zabijanie... Dlaczego jest złe? To bardzo przyjemna rozrywka.

Zobaczyłam, że zaczęło się przejaśniać. Szybko biegłam z powrotem do domu czasami zatrzymując się, aby kogoś zabić, w czego rezultacie byłam cała w krwi i pyle. Wskoczyłam do najbliższego bajora i byłam czysta, a woda bardzo szybko wyparowała. Wbiegłam do domu i odłożyłam nóż na miejsce. Weszłam do pokoju.

- Chara! Już się bałem, że coś ci się stało! Gdzie byłaś?

- Asriel, poszłam do toalety - wymyśliłam na szybko jakąś wymówkę i przytuliłam brata. Brata...

Zeszliśmy razem na śniadanie i zastałam uśmiechniętą i o niczym nie wiedzącą Toriel.

- Witajcie! Chodźcie na śniadanie! Chara, nie wiem, czy lubisz ślimaki, więc usmażyłam ci naleśniki, mam nadzieję, że będą smaczne.

Usiedliśmy do stołu i po chwili wszedł Asgore. Był ubrany w różową koszulę z kwiatkiami i szare spodnie.

- Dzień dobry, rodzinko! Jak się spało?

- Dobrze, tato - odpowiedział z uśmiechem Asriel i spojrzał na mnie.

- Doskonale - skłamałam.

- To świetnie!

Asgore do nas dołączył i zjedliśmy wspólne śniadanie. Podczas niego Toriel rzucała sucharami i wszyscy dusiliśmy się ze śmiechu.

Po skończonym śniadaniu pomogłam Toriel posprzątać stół. Kozia mama w tym czasie zapytała mnie o to, jak mi się tu podoba, czy tęsknie za domem i czy tęsknie za rodzicami. Oczywiście nie powiedziałam jej, że nie żyją, tym bardziej, że to ja zabiłam moją matkę.

Kazała mi umyć mój nóż z krwi i schować do szuflady. A gdyby tak... Kiedy go umyłam zamiast wsadzić do szuflady schowałam pod bluzkę i w pokoju położyłam pod poduszką. Tak łatwiej będę mogła w nocy wychodzić i zabijać.

Zeszłam z powrotem do kuchni po coś do jedzenia i dostałam od Toriel kawałek przepysznego ciasta karmelowo-cynamonowego i usiadłam przy stole aby zjeść.

- Toriel, ktoś zamordował kilka potworów w Hotlandzie i CORE - usłyszałam załamany głos Asgore'a. Ręka z widelcem zatrzymała mi się w połowie drogi do ust.

- Co?! Oh nie... - Toriel zakryła sobie usta łapą.

Zamarłam. Widzieli to.

- Trzeba znaleźć sprawcę - powiedział Asgore ze zdenerwowaniem.

Jest słabo.

Chara zaczęła zabijać =]

Chce ktoś ze mną popisać? Nudzi mi się ;-;

Ciao!