Waarschuwing: bxb en misschien wat heftige stukjes.
Ben je hier gevoelig voor, lees het dan alsjeblieft niet.

Met een buik die op zijn kop staat loopt Alexander snel zijn kamer binnen door naar de badkamer, hij voelt zich na de klap die Adrian gaf in zijn buik niet lekker. Al snel hangt hij boven de wc pot en moet hij overgeven, Alex had al geen sterke maag maar die klap die zijn vriend gaf was de kers op de taart.

Hoe kon Alex dit ooit zo ver laten gaan? Alleen omdat hij iets verzwijgt voor zijn vrienden wat ze echt niet mogen weten voor hun eigen veiligheid.

Wanneer Alex alles er uit heeft gegooid staat hij moeizaam op en gaat hij naar de wasbak om niet alleen zijn mond, maar ook zijn bloed neus schoon te maken. De ruzie tussen hem en Adrian heeft hij niet goed gedaan, hij kreeg als eerst aan harde klap op zijn gezicht en werd niet veel later gestompt in zijn maag. Alex kan hem geen ongelijk geven, want hij ging over zijn grens terwijl hij duidelijk wist waar die was. Maar met zijn stomme kop en nog zijn woedeaanval erbij ging hij bij Adrian over zijn grens en dat heeft hij gemerkt.

Als Alex zo even terug denkt aan de ruzie was het een waardeloze ruzie, Adrian wou enkel weten wat er met hem was. Maar Alex weigerde te vertellen wat er daadwerkelijk was en liegde wel continu, wat niet alleen bij hemzelf maar ook op Adrian geduld werkte. Uiteindelijk barste de bom, Alex kreeg last van zijn woede en zei de ergste opmerking over Adrian en zijn familie terwijl hij wist dat Adrian daar snel boos over kan worden. Al snel kreeg hij spijt dat hij Adrian zo boos heeft weten te krijgen want Adrian is sterk en vatte Alex zonder moeiten bij zijn kraag en gaf hem paar rake klappen, maar goed dat de rest van de groep erbij was anders zou het misschien slechter hebben kunnen aflopen. Remco en Benjamin haalde hem en Adrian snel uit elkaar en ze probeerden ze snel te kalmeren voordat er meer klappen zouden komen.

Remco nam Alex even arpart om te praten, en of de boel niet erger kon kwetste Alex zijn liefde van zijn leven ook nog. Remco liep snel weg van hem zonder nog maar één woord te zeggen, Alexander was geschrokken over wat hij zei en wou hem nog tegen houden terwijl zijn hart sneller klopte van angst. Angst om zijn liefde te verliezen, terwijl hij hem harder nodig had dan ooit.

Met een gebroken hart en een misselijk gevoel vertrok Alex naar binnen toe om niet nog meer ellende te veroorzaken.

Alex kijkt op naar de spiegel wanneer hij zijn mond en neus heeft schoon gemaakt. De eens zo lieve betrouwbare jongen die hij was is vervangen voor iemand die alles lijkt te verliezen, zijn vrienden, zijn liefde maar ook zich zelf. Hij herkent zich zelf niet meer in de dingen die hij doet, alles lijkt wel op een waas.

Alex voelt tranen opkomen en zijn hart gaat sneller kloppen, waarom mag hij niet zich zelf zijn? Hij laat zich op de grond zakken terwijl hij de tranen laat rollen, iedereen weet dat er iets is. Maar hij zegt het niet, omdat het internaat hem dwingt om het niet te vertellen. Anders komen er gevolgen, gevolgen die hij zijn vrienden niet aan doet en al helemaal niet zijn liefde.

Maar op deze manier verliest hij alles...
Hij weet niet meer wat hij met zich zelf aan moet.
Hij voelt zich als een compleet vreemdeling.

Als zijn vrienden toch eens weten wat er speelt in deze internaat en waarom dat hij het niet wilt zeggen, zouden ze niet zo'n enorme groepsdruk op hem zetten. De neiging om het te vertellen is groot, maar hij moet vol houden.. ookal gaat dat ten kosten van zich zelf..

Hallo daar lezers.
Yup weer een nieuw verhaaltje.
Dit verhaal bedacht ik dus even rond 00:30 ongeveer oops.
Maar dit verhaal is gebaseerd op een groeps rpg die ik doe op mijn huidige acc :)

De personage Alexander is mijn persoon die ik dus speel in de rpg, en de anderen worden gespeeld door de mensen waarmee ik rpg.

Tags❤️
yasmine1102
Nono_reads
someheaven
Amber8502
WhitexIsa
KellyGarcia15
Dit zijn de mensen waar ik mee rpg in die groep (sorry als ik je ben vergeten)