Monsters bestaan (niet)
Beschrijving:
Dracula heeft alles op rolletjes lopen voor de 160e verjaardag van zijn zoon. Alles staat gereed: de uitnodigingen zijn verstuurd, er zijn al een paar gasten die hem helpen met het ophangen van de slingers door het hele kasteel en andere dingen, de muziekanten zijn geïnformeerd, de spelletjes worden uit de kast gehaald en de koks zijn al druk bezig met de lekkerste gerechten klaarmaken voor het grote feest.
Maar dan, ongeveer een week voor het feest, komt er opeens een ongewenste gast op het kasteel, die vraagt of ze even mag schuilen voor de storm.
De mens heet Lucy, en alle pogingen die hij doet om haar het kasteel uit te werken worden in de weg gezeten door zijn vrienden, die willen weten wat dat vreemde meisje op het kasteel doet, door haarzelf, omdat Lucy een koppigheid heeft die Dracula in iemand anders dan zijn eigen vrouw niet gezien had, zijn vrouw, die een meisje wel eens leuk vindt om mee te kletsen, en zijn bloedeigen zoon, die Lucy wel ziet zitten.
Onder de vermomming dat ze een vampier is die heel ver van hen vandaan leeft en dus ook anders leeft dan zij daar gewend zijn van vampiers, verblijft Lucy dan tot het feest op het kasteel, aangezien dat de eerste keer is dat Dracula haar ongemerkt weg kan loodsen.
Maar in die week beginnen een aantal dingen te veranderen. Allereerst weet Lucy het feest veel beter de organiseren naar de wensen van zijn zoon dan Dracula dat dacht te kunnen, en verder zijn de andere monsters helemaal weg van haar.
Dracula merkt ook door haar charme genomen te worden, een charme die Lucy als een halo omringt en tot het meisje maakt die ze is.
Ze moet nog steeds het kasteel uit, maar is dat eigenlijk wel nodig? Ze vormt geen gevaar, al is het voor haar wel gevaarlijk.
Dracula begint te twijfelen, want misschien zijn mensen toch niet zo slecht als hij dacht. Maar hoe gaan de andere monsters daarop reageren, na alle anti-mens-propaganda?
Dilemma's en liefde, meer is niet nodig om hier een indrukwekkend avontuur van te maken.
Teaser:
Dracula stond nog steeds als een standbeeld naar het meisje te staren, en dat vond ze niet leuk.
"Hé." Het meisje keek hem kwaad en met rode wangen aan. "Als ik niet kan blijven is het ook goed hoor. Ik ga wel ergens anders schuilen. Mag ik dan op zijn minst even het toilet gebruiken? Het kan nog wel even duren voor ik een ander huis vind waar ik terecht kan."
Ze liep langs hem heen, en pas toen drong het tot Dracula door dat hij in actie moest komen. Maar wat moest hij doen?
Ze liep al naar Wulfe toe, die een aantal zombies aanwijzingen gaf over waar ze de cadeaus en slingers neer moesten leggen, waarschijnlijk om te vragen waar het toilet is. Als Wulfe haar ziet... Die gaat zeker een paniekaanval hebben over dat er een mens in het kasteel is. Zijn broer was door mensen gedood.
"Wacht!" Hij sprintte naar het meisje toe en griste haar weg bij Wulfe, die even later versuft omkeek waar toch dat geluid vandaan was gekomen.
Vast Drac weer- dacht hij hoofdschuddend. Die kan soms ook echt niet normaal doen.
"Je kan me loslaten hoor." Het meisje keek Dracula ijzig aan.
En ondanks dat hij haar juist bang moest maken, zat er iets engs in de blik van dat meisje. Blijkbaar konden mensen nog best wel eng zijn als ze dat wilden.
"Euh... juist ja." Hij liet haar los, alsof ze besmettelijk was - waarschijnlijk zat hij nu al helemaal onder haar viezigheid, zodra hij het meisje weggeloodst had zou hij eens flink gaan douchen.
Dracula keek even door het kiertje van de bezemkast waar ze zich in verscholen heen. De gang was te druk om haar ongezien doorheen te kunnen loodsen.
Knarsetandend keek hij naar het bruinharige meisje voor hem, die hem niet-geamuseerd aankeek.
"Waar was dat voor nodig? Ik wilde alleen maar aan hem vragen waar het toilet was." Haar stem liet Dracula vreemd genoeg denken aan het getjilp van een vogeltje. Niet dat het zo hoog was, maar zo klonk het wel een beetje.
"Hij had je vermoord daarvoor," zei Dracula.
"Waarom dat nu weer? Is het toilet verboden terrein ofzo? Of heeft hij iets tegen rode koptelefoons?"
Dracula besloot maar niet te gaan vragen wat een koptelefoon was, want het enige rode aan het meisje was dat rare ding dat ze nu om haar nek heen had hangen.
"Nee." Dracula zuchtte. "Omdat hij een weerwolf is. En zijn broer is ooit door mensen gedood."
"Ha ha, heel grappig." Het meisje probeerde langs hem heen te gaan om uit de bezemkast te komen. "Waar zijn de camera's? Ik bedoel, dit moet wel de Bananensplit zijn, of een of andere reclamestunt voor een spookhuis."
Dracula wist niet wat camera's waren, maar van een bananensplit en een spookhuis kon hij het nog wel raden, al had hij geen idee wat die met elkaar te maken konden hebben, want dat was het onlogische dan weer aan haar redenatie.
"Ik weet niet wat camera's zijn of wat bananen die de split doen en huizen voor spoken hiermee te maken hebben, maar ik maakte geen grapje." Dracula liet haar zijn hoektanden zien. "Ik ben Dracula, een vampier. Kennen jullie mensen ons nog?"
"Dûh." Het meisje sloeg haar armen over elkaar. "Mijn moeder vertelde me altijd verhaaltjes over monsters als vampiers en weerwolven, maar dat zijn enkel verhaaltjes. Legendes. Ze zijn niet echt."
Dracula snoof. "Oh we zijn zo echt als je maar denken kan. Anders stond ik niet voor je."
"Maar als je een vampier bent, waarom heb je me dan nog niet leeggezogen?" Het meisje trok haar wenkbrauw op, waarbij ze haar hoofd weer een beetje schuin deed. "Vampiers drinken toch mensenbloed?"
"Vroeger ja." Dracula huiverde even bij de gedachte. "Maar mensenbloed is zo verslavend dat veel vampiers zich dood dronken aan hun. Bovendien zorgde het vaak voor meer vampiers, omdat sommige mensen Veranderden en ook vampiers werden. De nieuwe wet zorgt ervoor dat vampiers en mensen ver uit elkaar blijven en vampiers niet meer op mensen mogen jagen, want dat zou beide soorten uit laten sterven."
Het meisje leek niet onder de indruk. "Mooi verhaal. Mag ik nu naar het toilet?"
"Wat voor een bewijs wil je dat dit alles echt is?" Dracula liet zijn volume weer dalen en hoopte dat zijn irritatie niet door de andere monsters buiten gehoord was. "Want we zijn echt. En als jij hier nog langer blijft loop je alleen maar meer gevaar gedood te worden."
"Eens zien..." Het meisje deed alsof ze nadacht. "Laat me eens van je magie zien. Verander in een vleermuis!"
"Vampiers kunnen niet in vleermuizen veranderen."
"Niet?" Het meisje snoof. "Juist ja. Echt wel."
"Nee, we kunnen vliegen, bezitten wat magie die ons in staat stelt dingen te laten zweven en bewegen zoals wij dat willen, ons sterker en veel sneller dan mensen maakt, tegen muren en plafond op kan laten lopen, in het donker laat zien en scherpere zintuigen geeft, maar in een vleermuis veranderen kunnen we niet."
"Wat heb ik in mijn rugzak zitten dan?" Het meisje keek hem uitdagend aan. "Ik heb drie soorten eten in mijn rugzak zitten, waaronder een soort drinken. Als je die kunt zeggen en daarna wat van je magie aan me laat zien, zal ik overwegen of ik je geloof."
Dracula snuffelde even in de lucht. "Zo te ruiken heb je een sandwich met zalm en sla in je rugzak zitten, net als een flesje mineraalwater en een reep... ik denk melkchocolade met hazelnoten, maar het ruikt zoeter dan de chocolade waar ik aan gewend ben."
Het meisje was te verbaasd om te reageren. Ze keek Dracula met open mond en grote ogen aan.
"En dan de magie." Hij opende haar rugzak zonder zijn handen te gebruiken en liet de dingen die hij geroken had eruit zweven. "Ah. Ik had het goed."
"Oh my God," fluisterde het meisje.
Ze deinsde achteruit, tot ze tegen de muur aan stond. "Oh my God. Oh my God. OhmyGod."
Dracula wist niet zo goed wat hij moest doen nu. "Zie je dat ik je de waarheid vertelde," besloot hij toen maar te zeggen. "Nu moeten we jou hiervandaan zien te krijgen, voor de andere monsters je opmerken."
"Ik droom." Het meisje kneep zichzelf, hard. "Auw, ik droom niet." Ze ademde gejaagd. "Maar hoe... Dit kan niet! Monsters bestaan niet!"
Hier ben ik heeeel enthousiast over, net als bij Head and Heart.
Hier zoek ik zelfs een paar proeflezers voor, die me dan kunnen vertellen of het verhaal een beetje loopt en hoe ze het vinden.
Vampiers, weerwolven, andere monsters, liefde, vriendschap, een mens... moehahahahaha, veel te leuk dit 😈
Stem en reageer hierop! Het boek zelf is al bijna af, dus als jullie er enthousiast over worden kan het heeeel snel online komen.
En wil je proeflezer zijn? Stuur me dan even privé een berichtje met je mailadres, dan komen de eerste paar hoofdstukken snel jouw kant op!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top