Chapter 47


Chapter 47

Taking Revenge


   Sa tatlong taon na kilala ko si Devlin ay ngayon ko lang nakita ang ganitong pagkatao niya. Before, I knew he had anger management issues but it was controllable. I've never seen Devlin's green eyes went dark almost black. Hindi ko pa nakita ang dilim sa mukha nito at ang matinding galit na sinisigaw ng kaniyang mga mata. Galit na matagal na tinago at tinanim at ngayo'y umusbong na at hindi na mapuputol pa kahit kailan.





    Natatakot ako. Hindi dahil baka saktan niya ako, natatakot ako dahil alam kong kaya na niya akong patayin sa tindi ng galit nito.






    Marahas nitong binitawan nito ang baba ko at tumayo. Tiningala ko ito.





"May kinalaman ka ba sa pagdukot sa'kin?" Tanong ko.




"Good question again." He said while walking back and forth in front of me.




"I was an old acquaintance to Risa. Three years ago when I first saw you I was amazed." Ani nito at ngumisi.




"Kamukhang kamukha mo si Risa!" Aniya na tila nasisiyahan pa.





"Kaya, naisip ko ang kapatid kong si Zak. Which is currently that time he was facing depression and schizophrenia and I was so worried about him." Wika nito at umaktong nag-aalala.





"Nagplano ako, Talya. Naisip kong kidnapin ka at ibigay kay Zak upang mas mabaliw pa siya lalo pero masyadong mahinang plano." Aniya.




"That's when I suggest him that we should get close to you. Kunin ang loob mo." Singit ni Brandette sa gilid habang nakaupo sa dilim at may sigarilyo sa labi.





"She's right." Devlin smiled.






"Kaya kinaibigan ka ni Brandette and make you fall for me." Devlin said.






"Closer to you, closer to your parents." Sabat muli ni Brandette. Ngumisi si Devlin at tinignan ako.






"Nang maisagawa ang unang hakbang ay hindi naging madali ang sumunod. Naging magulo at matagal." Ngiwi nito.






"And special thanks to you! After all those years ay ikaw lang pala ang makapagbibigay ng sagot samin upang maisagawa ang plano." Ngiti ni Devlin.







"Ang ideya mo ng pakikipagtanan sa'kin ang nagsilbi daan sa lahat. Kaya naman ng madaling araw ng kaarawan mo ay kinuha ka ni Zak upang ilayo ka at ang pagkawala ang oportunidad upang patayin ang mga magulang mo." Wika nito.






    Umaawang ang labi ko at nangilid ang luha ko. So, Zak knew all of this?






"Kasabwat si Zak?" Utas ko habang naluluha. This is too much betrayal.





"Not really," Devlin pouted his lips.





"He's still innocent." Aniya.







"You see, galit din ako kay Zak. Nagseselos at nagagalit ako sa kanya. At dahil masyado siyang baliw sa babaeng si Risa which is you have the exact same face ay pinadukot kita upang mas mabaliw siya." Aniya na parang siya na ang baliw.






"What?" I asked confused.






"I'm the one whose giving drugs to Luke, princess. I provide those drugs to worsen his condition, para masiraan siya ng bait, para mabaliw na siya at kapag may living proof ng kaniyang masamang ala-ala ay mas lalong hindi iyon mabubura. You is the example of Zak's bizarre and surreal nightmare." Wika nito na parang hibang.






"At kapag bumigay na sa katinuan si Zak ay mapapasakin na ang lahat. Makukuha ko na ang dapat noon sa'kin na. Ang kayamanan, ang pangalan, ang lahat ng mayroon si Zak." He said like a crazy, insane man.



"Kaya habang nababaliw si Zak kasama ka ay dinukot ko na rin ang mga magulang mo." Aniya.






"Actually, I'm the one should kill your parents but," he cut mid sentence and snap his fingers.





    Brandette stood up and walks towards the old television in front. She insert a cassette and push the play button. The television started to woke up and a faint light strikes my eyes.





     Lumabas mula roon ang isang record kung saan ay may lalaking nakaupo sa gitna at nakagapos. Madilim ang paligid nito at tanging ilaw lang sa ulo ibabaw nito ang nagsisilbing liwanag sa silid. May straw bag sa ulo ng lalaki at nagpupumiglas ito. Malabo ang video at tahimik, pero yung katahimikang iyon ay nagbibigay sa akin ng kakaibang takot at kaba sa dibdib.





    Maya-maya ay may mahinang tunog ng swelas ang naririnig sa video. Mula sa dilim ay may isang bulto ng mataas na lalaki ang lumabas. Dahil sa anggulo ng kamera ay hindi ko maaninag ang itsura ng lalaking dumating.





    Tinanggal nito ang bag sa ulo ng lalaking nakagapos. Naningkit ang mga mata ko ng mapagtantong ang ama ko ang nakagapos sa video.





"Oh my god..." Bulong ko at nagsimulang mamuo ang luha sa mga mata ko.





"What..." Wika ko at halos kapusin na ako ng hininga. Tumingin ako kay Devlin.






"Just watched." Devlin smirked. I unconsciously obey him.






    Sinuntok ng lalaki ang ama ko. Sumigaw ang aking ama habang nakatingala sa lalaking bumubugbog sa kaniya. Ilang sandali pa namilog ang mata ko ng maglabas ang lalaki ng isang baril na kulay silver at kinasa bago tinutok sa ulo ni Dad.







    My dad's last scream and the gunshot echoed the to my ears. Napatalon ako ng barilin sa ulo ng misteryosong lalaki sa video ang tatay ko. Halos masuka ako ng makita ang pagtalsik ng dugo at utak ng aking ama sa lugar at ang pagsabog ng bungo nito.







"Ohh..." I heard Devlin said sounded astonished of what happened.






"That's gross." Brandette commented in disgust.






    Nagsimulang sumikip ang dibdib ko  at sumakit ang puso ko. Parang paulit-ulit na sinasaksak ang puso ko sa nangyari at halos magwala na ang mga luha ko sa pag-uunahan sa pagpatak.






"You..." Sambit ko at galit na tumingin kay Devlin.






"You killed my father!" Sigaw ko at nagpumiglas.





"Let me go! You son of a bitch I will kill you! Both of you!" Sigaw habang nagwawala at nagpupumiglas. I swear to the demons of the underworld that I will kill these bastards and blew their brains out of their thick skulls.





    Parang demonyong humalakhak si Devlin habang tinitignan akong nagwawala sa pagkakagapos ko. Mas lalong umalab ang galit at sakit sa puso ko dahil sa pagtawa niya.






"I will fucking kill you!" Sigaw ko.





"Now, you knew how I felt." Ngisi nito.





"Papatayin kita! Pakawalan mo'ko!" Sigaw ko.





"Pinatay mo ang dad ko! Pinatay mo siya!" Sigaw ko sa pagmumukha nito.






"Hindi ko siya pinatay ah." Tanggi nito at ngumiti pa.





"Fuck you!" Sigaw ko at nagsimulang magwala. I can't control myself, I was getting worse. Para akong mababaliw, I can't contain myself, everything was getting out of hand.






   Malakas akong sinampal no Devlin dahilan upang tumigil ako sa pagsigaw. Marahas nitong kinuha ang baba ko at pinaharap sa kanya, "I didn't kill your father, Talya. Gustuhin ko man pero iba ang pumatay sa kanya." Wika nito at pinapaniwala ako.






"Now, I have a quest for you again black nymph." Ngisi nito.






"What?" Tanong ko. Wala na ako sa tamang pag-iisip sa ngayon dahil nilulunod ng sakit ang isip ko.







"Oh, I almost forgot. I'm the one whose sending the letters on your window." Ngumiti ito ng nakakainis.






"Fuck..." Sagot ko habang nakatitig sa mga mata niya. I was played. Well played by this demons.






"My mission for you is to kill Zak for me." He said formally like he was offering a proposal to his business associate.







  I scoffed sarcastically, "Why the fuck would I do that." utas ko habang matalim na nakatingin sa mga mata niya.





"Hmm..." He hummed and act like he was thinking.







"Kailangan mo 'yun gawin kasi kung hindi ay papatayin ko ang nanay mo." Aniya at pinadilatan ako ng mga mata habang mala demonyong nakangisi.






    Nagtaasan ang mga balahibo ko sa katawan dahil sa sinabi niya, "Where's my mom?" I said through gritted teeth.






"Unfortunately, I don't know. Because your slutty mom managed to escape our fucking place and now she's nowhere to be seen." He said.






"Siguro nagsawa siya sa sampung lalaking pinagahasa ko sa kanya. Alam mo naman ang mga high maintenance  prostitutes, madaling magsawa. Kaya nagawa niyang makatak---" natigil ito sa pagsasalita ng duraan ko ang pagmumukha nito.






"I won't obey any of your commands, Devlin. Kahit sabihin mong papatayin mo'ko ay hindi ako susunod sa'yo. Magagawa mo'kong pagbantaan pero lalaban ako ng patayan." I spit to his face.





   Pumikit ito at pinunasan ang mukha. Tumingin ito sa mga mata ko at nagsalita, "Papatayin mo si Zak o Papatayin ko ang nanay mo? Mamili ka, Talya. O baka parehas pa silang mawala sa'yo."






    Ngumisi ito at inamoy ang pisngi ko. Muli ay marahas nitong binitawan ang baba ko. Tumayo ito at naglakad papunta sa gilid.






     Napatingala ako ng makita sa tapat ko ang red stiletto. I looked at Brandette's eyes with a tired fucked up eyes.



"The fuck your problem huh?" I ask drained of everything.





     Lumuhod ito sa harap ko, amoy na amoy ko ang pabangong gamit niya. Ang pabangong paborito namin at ang pabango binigay ko sa kanya noon bago siya lumipad papuntang Bali. Who would've thought that the one's whom you trust the most will betray you in a very fucked up way?



"Why do you hate me?" Walang gana kong tanong.



    Bumuntong hininga ito at pinaharap ang mahaba niyang buhok na naka-ponytail.






"I hate you, because of your parents." She said.





    I rolled my eyes and laugh like an insane person. So, this is all about my parents? Fuck, I'm such a curse child.






"What did they do to you?" I said while looking down the cold dirty floor.






"They ruined my family." She said and leans towards me.






"Your mom and my mom are siblings. And Risa, she's my half sister." She said. My brows furrowed and looked at her.





"You mean, you're my sister too?" I ask and she nods.





"And the dead Risa is our sister." She smiled so sweetly that I almost forgot everything.




    But her smile fades in a split second and before I realized everything a stinging pain engulfs my cheek. She slaps me hard.




"That's for my sister. Your mom ruined my sister's life." She spit and immediately grabs my hair.






"This is for my mother, for your father ruined her." Nanggagalaiting saad nito at malakas na inuntog ang ulo ko sa pader.





    Parang nabasag ang kalahating parte ng bunggo ko dahil sa matinding pagkakauntog sa akin. Nanlalabo ang paningin ko at nahihilo ako. Inabot ko ang ulo ko ng maramdaman ko ang pagdaloy ng likod sa mula roon.





"Calm down, Love." Kalmadong saad ni Devlin.






"She shouldn't die first. Tandaan mo kailangan pa natin siya." Wika ni Devlin at naglakad palapit kay Brandette.






"Yeah, my bad." Brandette giggled and stood up and kiss Devlin's lips.





    Kahit pa nanghihina ako at nahihilo ay bumangon ako at umupo. Yumuko sa akin si Devlin at nagsalita.




"Are you gonna do it, Allegro?" Devlin said.



    Tumawa ako na parang hibang at tumingin sa kanila, "The hell no, son of a bitches." May panunuya kong tugon.





   Tumiim ang bagang ni Brandette ngunit nanatiling kalmado ang mukha ni Devlin at matalim na nakatitig sa akin.





"Since we've taken revenge to your sinful fucking father and soon of course to your mother and to my stupid brother." Tumango tango ito at tumayo ng tuwid sa harap ko.





    Tiningala ko ito, "Why wouldn't I take revenge to you as well?" Wika nito at kumislap ang kasamaan sa mga mata nito.




    Agad na nilukob ng kaba ang sistema ko at naalarma ako, "What? Ano bang ginawa ko sa inyo?!" Sigaw ko habang hindi makapaniwalang nakatingin sa kanila.






"Wala naman, pero kasi ang ginawa ng mga magulang mo hindi sapat na ganti sa ginawa nila ang patayin lang sila. Dapat pati ang anak ay magdusa tulad samin." Wika nito.






"Are you hearing yourselves?!" Hindi makapaniwalang tanong ko. They're insane, total crazy!





   Tumawa ito ng ubod ng sama at nagsimulang buksan ang kaniyang polo.





"Make yourself busy first, Love. Maglilibang lang ako sandali." Ngumisi ng ubod ng sama si Devlin at lumuhod ito sa harap ko.




"As you wish." Brandette smirked so evilly.






    Nagsimulang lumakbay ang kamay ni Devlin sa binti ko paakyat. I flinch and her away to his disgusting touch.






"Don't touch me!" Sigaw ko at siniksik and sarili ko sa matigas na pader sa likod ko.




"Nah, don't fight. Let me taste what Zak had." He smirked devilishly and sniff my hair.







"Huwag mo'ko hawakan! Brandette!" I called Brandette whose walking out of the room.






    Nagsimulang tumulo ang luha ko ng halikan ni Devlin ang leeg ko at hinawakan ako at hinimas himas.





"Brandette! Please, help me!" Sigaw ko pero tila bingi ang kapatid ko at nagpatuloy sa paglalakad.






"Brandette, please!" Sigaw ko muli at abot abot ang kaba ko ng magsimulang tanggalin ni Devlin ang panloob ko.






"Please... help!" I said begging for help and mercy as I heard the metal door closed and felt Devlin enter me like a knife cutting me into half.





   They're taking revenge of me from the sins that I didn't commit.






Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top