Chapter 46


Chapter 46

Plan

"Oh my god..." I exclaimed in shock when I clearly saw the face behind the shadow.



"Hey there, sis." She hissed mockingly.



   Nagpumiglas ako sa pagkakadena sa'kin at tinignan siya ngunit hindi man lang ito kumilos at nanatiling nakatayo sa tabi ng tv.




"Brandette... Wha--- what am I doing here?" Tanong ko sa mababang boses habang gulong gulo sa nangyayari. Bakit ba ako nandito? Bakit ako nakakadena? Anong ginagawa ni Brandette at bakit hindi niya ako kalagan?




   She took a deep breath and looked at  me with her cold eyes, "You'll find out later." She spoke coldly.




"P-pakawalan mo'ko," Binigyan ko ito ngiti ngunit nanatiling malamig ang mga tingin nito.




   She hissed again and rolled her eyes as she took a cigarette and lit it.




"Dette? My god, what's happening?" I asked again.




"Will you shut the fuck up?" She said annoyed and puffed a smoke and looked at me sharply.




"What's wrong with you?" Tanong ko ng tila hindi makapaniwala.




"Bakit ako nandito? Pakawalan mo'ko!" Sigaw ko at nagpumiglas.




"Tsk,tsk." She tched and walk towards me.




"Nandito ka upang pagbayaran ang kasalanan niyo." Aniya sa nakakapanindig balahibong boses.




"Anong pinagsasabi mo? Anong kasalanan?" Tanong ko na naguguluhan pa rin.





"Ask your parents." She smiled in a most frightening way.




"What?!" I raised my voice and looked at her confused.




"You heard me." Aniya at ngumisi.





"'Yun ay kung matatanong mo pa sila." Makahulugang sabi nito at kumindat.




   My brows furrowed, "Ano?" Anong ibig niyang sabihin?





  Nagkibit balikat ito at ngumiti na akala mo'y nakikipagbiruan ako sa kanya.




"Where's Dev?" Tanong ko. Napukaw ang atensyon namin ng lumikha ng ingay ang pintuan ng silid.




"Speaking of the devil..." Brandette said under her breath.





    Namayani sa lugar ang tunog ng swelas ng taong papalapit sa direksyon namin.





"Dev?" Tawag ko habang papalapit ang bulto sa amin.





"Well, well, well." Wika nito habang pinapaikot ang key loop sa kaniyang hintuturo.




"Oh my god..." For countless times I've said those phrase at these moment. Kumunot ang noo ko at hindi makapaniwalang tinignan silang dalawa.




"Okay... can someone tell what the hell is happening?" I blinked multiple times and looked at them waiting for answers to my questions but they remain stoic.




   Umirap ako at tumawa sa kabila ng kakaibang kaba na dumadaloy sa sistema ko dahil sa inaakto nila.





"I get it." utas ko habang nangingiti at tumatango tango.



"Is this some kind of a surprise? Joke?" I looked at them both but still they held those cold stoic faces.




"A prank or something?" Dagdag ko pa.




"Because If it is then, guys you can let me go." Wika ko at ngumiti. Ngunit nanatili pa rin sila sa kanilang pwesto habang nakatingin sa'kin. Which irritates me more.




"Enough of this let me go." I command but none of them move. Brandette smiled in a very creepy way and Devlin's eyes went sharp enough to make me shiver.




"I said let me go!" Sigaw ko ngunit nabigla ako ng mabilis na lumapit sa akin si Devlin at hinila ang buhok ko.





"Shut the fuck up, slut." He said through gritted teeth.





    Napangiwi ako sa sakit dahil sa pagkakasabunot niya sa akin. Tumingin ako kay brandette na nanonood lang samin.




"Let me--" he cut me off when his grip tightens causing an excruciating pain on my scalp.




"I said, shut the fuck up!" Sigaw nito sa mukha ko at halos tanggalin na nito ang buhok ko sa anit ko dahil sa higpit ng pagkakasabunot niya.





   Tinikom ko ang bibig ko at matalim siyang tinignan. Fuck, this is bad. So bad.




"My lady, why don't we start the storytelling?" Nagbago ang tono ng pananalita ni Devlin habang nanatiling nakatingin sa mga mata ko.



"Shall we?" Dagdag pa nito.





"Of course, love." Malanding wika ni Brandette at namayani ang tunog ng takong nito sa tahimik na silid.



    Devlin smirked devilishly causing shivers down to my spine. Binitawan nito ang buhok ko at halos iuntog na niya ako sa pader na aking sinasandalan. Lumikha ng matinis na ingay ang upuan na metal ng hinila iyon ni Devlin. Binalibag niya ang upuan sa harapan ko at komportableng umupo.



"What's the meaning of this, Devlin? Huh?" Tanong ko.




  Tumawa ito at hinimas himas ang kaniyang baba. Pumunta sa kaniyang likod si Brandette at minasahe ang likod nito.




   Kumunot ang noo ko at nagsalita, "Kung tungkol ito sa pagiging magshota niyo habang wala ako at kung sa tingin niyo na ipapapatay ko kayo sa parents ko kapag nalaman ko iyon. Huwag na kayong mag-alala," saad ko.




"Because I don't fucking care." I said almost sounding bitter.




  Devlin chuckled and shakes his head, "You really had a great imagination aren't you?" He said playfully.




"Hindi nga ba?" Tinaasan ko sila ng kilay. Mga manloloko, naging sila habang wala ako!




"Hindi." He answered sternly.



"Well, sort of." He grinned and looked at his bitch.





"Remember, Brad?" Brandette said mockingly.



   Devlin hissed, "Oh yeah, I almost forgot. Talya, this is Brandette or Brandon the Brad?  Brandotte?" They both laughed. Tanginang tawa 'yan.






"Oh, fuck! Shut up." I mocked too.





"Then what is this all about?" Naaatat kong tanong. Kung hindi ito sa kanilang dalawa ni Brandette then what is the meaning of this?





    They both stopped laughing and Devlin gave me a cold shivering stare, "All about the family named Allegro." Panimula ni Devlin.




     Kumunot ang noo ko, "Enlighten me." utas ko.





"Well," he sighed and looked at me with cold eyes.




"May personal kaming galit sa mga magulang mo." Aniya.




"Is this because of our relationship?" I ask astounded.




"Of course not, you slut. I didn't love you anyway." Sagot ni Devlin na parang nandidiri. Wow, just wow. Ibig sabihin ang akala kong si Devlin na boyfriend ko na mahal na mahal ako ay hindi pala ako minahal? Shit.



"Galit ako sa mga magulang mo dahil sa ginawa nilang pagsira sa pamilya ko at sa pagsira sa buhay ko." He said in a gritted teeth. His jaw clench and unclench and squeeze his eyes shut. Tila ba pinipigilan nito ang sarili na sumabog sa tinatago niyang galit.



"My parents? I mean-- how they ruin your family and your lives?" Tanong ko na naguguluhan pa rin.





"You innocent," He mocked and click his tongue between his teeth.



"Let me explain you everything from the very beginning." He smirked and mocked his head to the right.




"Your dad isn't just a politician with numerous businesses, princess. Dahil ang tatay mo ang pinakamasahol na nilalang na binuhay sa mundong 'to." Ani nito na puno ng pagkamuhi at galit ang boses.





"What do you mean?" Tanong ko muli at halos lumabas na ang puso ko sa kaba sa kung anong pwede kong malaman.




"Ang tatay mo na si Gideon Ermand Allegro ang sumira sa buo kong pamilya noon at lumapastangan sa nanay ko."




"You see? Your dad is doing underground businesses. He's a governor at day but a kingpin and a mafia boss at night till dawn hawking innocent youths for dealing drugs and recruiting prostitutes. At ang tatay ko ay nagkataon rin naman na nasa iisang mundo sila." Aniya, sumenyas ito kay Brandette at naglabas ng isang stick ang dalaga at inilagay iyon sa bibig ni Devlin bago sinindihan.






"We were setting here in the Philippines since my mom was a Filipina and she wanted me to raise here kaya dinala ng dad ko hanggang dito sa bansa mula italya ang kaniyang negosyo. But my dad is only in the lines of dealing drugs and illegal weapons. And, he's an Italian mafia boss by the way." utas nito at nagbuga ng usok.




"Kaya nagkrus ang landas nila at naging matunog ang apelyidong Montanari sa pilipinas natunugan iyon ng ama mong magaling at ambisyoso at sugapa. Kaya naman ay nagdesisyon ito na i-expand ang kaniyang prostitution bar hanggang italya dahil in-demand ang human trafficking sa bansang iyon. Since your fucking dad had no connections in that country, lumapit siya kay dad at nag-alok ng proposal in a very shameful way." He explained.





"Wait, did you say Montanari?" Tanong ko. Does Zak related to that Montanari?





"Oh no, you will have the answers to your questions later. I'm just half way through." He mocked and continue.





"Hugo Alejandro Montanari, my beloved stupid dad." He spit in anger and shakes his head and chuckle.





"Pinadala ng ama mo ang ang iyong  ina upang i-close ang isang deal by seducing my father and having sex with him." He spit out in disgust.




"Your mom is such a shameful woman. Alam mo bang ginagamit lang ng ama mo ang ina mo para lang makuha ang isang business proposal?" Aniya ng may panunuya.




"Your mom is a high maintenance slut of a woman, Talya. Anak ka ng isang puta." Giit nito sa pagmumukha ko.





   My head starts to spin. No, that's impossible... Dad can't do that. Mom is not a slut.





"No..." Iling ko at naramdaman ko ang pag-iinit ng gilid ng mga mata ko.




"Daddy can't do that..." I said and tears starts to fall on my cheek.



"Shh.." he cooed sounding so fake.





"Don't cry now. Wala pa tayo sa kalahati eh." He said in a sarcastic way and laugh annoyingly.





"Going back to the story." Aniya at ininat ang likod.





"Victoria didn't succeed and my dad dispatches the proposal. Kahit pa ganun ang trabaho ng ama ko ay taliwas siya sa prostitusyon at tinanggihan niya si Victoria dahil mahal niya ang nanay ko. Dad has the softest heart when it comes to his loved ones but ruthless to others. Everything was almost perfect, Allegro. Not until your parents ruined everything." Tumitiim ang bagang nito at napuno ng galit ang kaniyang berdeng mga mata.





"They set up my mom. They raped her and drugged her then take a picture of her naked while the guys of your parents raping her." He said calmly but extremely dangerous. My heart was pounding so loud by the different darkness I saw in his forest eyes.




"Sinira ng magulang mo ang nanay ko!" His voice roared and I jumped by the loudness of his shout.





"Pinadala ng mga magulang mo ang litrato sa dad ko at pinalabas nila na nakikipagtalik sa kung kani-kaninong lalaki ang nanay ko! And my stupid dad believe them without thinking fucking twice!" He shout and throw the steel chair on the side.




   Napapikit ako at yumuko. Hindi ko alam ang sasabihin ko, there's a part of me believing Devlin and the other part saying it wasn't true. Wala akong masabi at magawa, dahil paano kung totoo nga ang ginawa nila Mom at Dad? Paano ko sila maipagtatanggol at paniniwalaan kung gayong mismong magulang ko hindi ko lubusang kilala?




"Pinalayas niya ang nanay ko at lumaki akong hindi siya nakasama. My mom was begging to him to listen to her but he won't. He became deaf to my mother, pinabayaan niya ang nanay ko na magpakalat-kalat sa lansangan na puno ng kahihiyan!" Sigaw nito. Kitang kita ko ang matinding galit at muhi nito habang tinitignan ako.





"Then, just a year after that. Sa mismong ika-pitong kaarawan ko ay  pinakilala sa'kin ng aking ama ang bago niyang asawa, si Martina Morgan." Aniya ng mas kalmado na.






"Morgan?" utas ko habang pinagtatagpi tagpi ang impormasyon sa isip ko.





"Yeah, you heard it right princess. The mother of Zedvius Alessandro King Morgan-Montanari." He looked at me, his eyes darkened but there's a glint of aggression to it.





   Umawang ang labi ko ng mapagtanto ang lahat, "Y-your Za... Zak's... brother..." I said quietly.





   Tumango ito at ngumisi, "You heard it right again." He smiled sheepishly.





"Why are you telling me this?" Tanong ko ng naguguluhan.





"Good question." Aniya at tinuro ako at naglakad paikot sa kaniyang upuan.






"Simula ng maghiwalay ang mga magulang ko ay nawalan na ng pakielam sa'kin ang ama ko. He was treating me coldly and I knew he hates me because he thought that he had son with a bitch." He explained.




"Which is true." I spit out.





   Dumaloy ang nakakakuryenteng sakit sa pisngi ko ng malakas ako nitong sinampal.




"Ahh... satisfying..." He breath out.





    I turned my head back and look at him with a sarcastic smirk plastered on my face.




"Zak became the apple of the eye of my father. Simula ng dumating si Zak ay lagi na akong binubulyawan ng ama ko at sinasaktan." He said, his eyes went sad for a second but the darkness remained.





"Naalala ko nung aksidenteng madapa si Zak sa gilid ng pool at nagkasugat siya sa noo. The blood on Zak's head dripping down and he was crying. Nilapitan ko siya at pinatahan, pero biglang dumating ang ama ko, tinulak ako ng malakas. Sabi niya bakit ko daw sinaktan si Zak, tumanggi ako at sinabi ang totoo na wala akong kasalanan dahil aksidente ang lahat. He pulled me up and drag me to the basement and beat the shit out of me, I was just ten back then when I first experience being crippled for weeks after being beaten so bad." Kwento ni Devlin habang bakas sa kaniyang mga mata ang sakit,lungkot at galit.




"He was hitting me mercilessly. Galit na galit siya sa'kin, walang awa niya akong sinusuntok." Tumingin ito sa mga mata ko at sa sandaling iyon ay nakita ko ang totoong nararamdaman ni Devlin.





"Hindi niya pinapakinggan ang pagmamakaawa ko at ang pag-iyak ko. Tulad sa aking Ina ay nagbingi-bingihan din siya. After I was beaten up, I heard that one of the maids explained everything but guess what? He didn't care nor listen a bit." He said in angst and pain.





"That's how my anger started. Through the years, till the last breath of my father he was beating me and cursing me to go to hell while his second son was having fun and fucking every girls in the town." He spit again in disgust.





"That's when my hatred towards your family and my beloved half brother started."




"Napagtanto ko, kung tinanggap siguro ng ama ko ang proposal ay maayos kami, ang buhay ko." He flew his hands in the air.



"O kung sana hindi nakielam ang mga magulang mo ay hindi masisira ang lahat. Even in my father's last will he declared that all of his properties are falling under the name of his second son. Even I was the legitimate child!" He shouted in anger.




"Patuloy na sinisira ng mga magulang mo ang buhay ko! At patuloy na inuubos pagkatao ko!" Sigaw nito sa aking mukha.






"Kaya naman ang plano mong makipagtanan ang nagbigay sa'kin ng butas upang simulan ang planong matagal ko ng gustong gawin." Sambit nito at yumukod sa harap ko at marahas na kinuha ang baba ko.




"W---what... plan..?" I managed to speak even his fingernails are digging mercilessly to my flesh.




   He smirked evilly like he is and said the most terrifying words I've heard, "Ang patayin sila." Mala-demonyong saad nito at dinilaan ang pisngi ko.



  

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top