***

CHAPTER SIX

KELLIE’s POV

PABABA na ako sa hagdan ng saktong dumating si kuya sa salas at kinuha ang attache case nya sa glass table, he looked at his wristwatch and after me, nagulat pa ito ng makita ako pero nagpatuloy parin ako sa pagbaba hindi na man na gaanong masakit ang katawan ko at ayaw kong maburyo maghapon kaya papasok na ako.

Isa pa wala naman akong natutulong kay mama dahil ayaw naman nya akong patulungin, kung kay kuya natatalo ko sya kay mama hindi, ibahin nyo 'yon.

“You have to lay down sis, kailangan mo pa ng mahabang pahinga,”at nag-aalala itong nakatingin saakin, si kuya talaga napakaalalahanin pero hindi ko naman sya masisisi, pero ayw kong magpatalo sa kanya, gusto ko ng pumasok talaga.

“Tss saan ka ba nag-mana at ang tigas ng ulo mo?”I just shrugged off my shoulders. Siguro d'on sa anim na sakit rin sa ulo at kasing tigas ng marmol ang ulo but I must say mabait parin naman sila, and I think annoying someone is one of the way to express their love. Naalala ko nanaman si Xedrick kaya napasimangot ako.

“Kuya naman, sige na hatid mo na lang ako,”he sighs, panalo nanaman ako pag ganitong napapabuntong hininga sya, he can't resist me pero syempre ayaw ko naman syang abusuhin.

“Are you in a hurry?”saglit itong napahawak sa batok nya mukhang nagmamadali sya hindi nya lang masabi kasi kailangan ko ng maghahatid sakin ngayon tutal di nya ako mapipilit sa gusto nya.

Mukhang naging matigas narin ang ulo ko. I mean mas tumigas ngayon. Matagal bago sya nakasagot kaya nagsalita na ako.

“Sige na kuya, drive safely hah,”

“Ihahatid kita,”nauna na ito saakin kaya sinundan ko na lang sya, ng nasa garahe na ay naririnig ko ang mahihinang mura ni kuya at mararahas na buntong hininga habang mahigpit na hawak ang cellphone, ng mapansin ang presensya ko ay binuksan nito ang pintuan ng front seat para saakin.

“Sige na kuya mauna ka na,”napabuntong hininga na lamang sya at nilapitan ako para bigyan ng halik sa gilid ng ulo ko.

“I'm really sorry sis, I promise next time araw araw kitang ihahatid sundo,”nginitian ko lang sya.

“I understand Kuya, basta pag may business trip ka nanaman don't forget our pasalubong,”

“Ofcourse I won't forget that,”he said and smiled before going inside the car. Sinundan ko ng tingin ang palayong kotse habang kumakaway.

Nasa likuran si mama kaya hindi na ako nakapag paalam rito kaya tinahak ko na ang labas para kumuha ng taxi ng may nakaparadang red Ferrari sa gilid ng bahay namin, kaya mabilis ko 'yong pinuntahan at binuksan ang pinto ng front seat at mabilis na umupo d'on.

Nanlaki ang mga mata ko ng kumakaway saakin ang 'Trust' na nasa dashboard na mamasa masa pa at kagagamit lang, jusko!

“Sh!t, I forgot sorry,”aligagang kinuha ni Drew ang bagay na 'yon at hindi ko alam kung saan nya nilagay, ng mawala na ito sa paningin ko ay nakasimangot na binalingan ko sya ng tingin.

“Musta ka’yo ng gf mo? mukhang okay na ka'yo,”napakamot sya sa kanyang ulo.

“Not really,”

“Seryoso?”tango lang ang isinagot nya saakin bago nagsimulang magmaneho. siguro sa ibang babae nya iyon ginamit at kanina lang nagtawid ng init ng katawan. Grabe pero hindi ko naman sya masisisi.

Mukhang kumakapal na ang mukha ko rito kay Drew ewan ko ba desperada lang siguro akong makasakay dahil ayaw kong magcommute dahil malalate nanaman ako para minus narin sa pamasahe.

Hindi ko narin itatanong kung bakit nasa tapat sya ng bahay dahil obvious naman na para saakin since malapit lang naman ang bahay nila rito, at sana naman ay hindi ako kalbuhin ng Girlfriend nya.

Hindi kami naubusan ng pag-uusapan kaya hindi naging awkward ang atmosphere, sa totoo lang ay ngayon lang kami naging ganto kadaldal sa isa't isa, mukhang nagiging close na kami.

“Did you received my message?”saglit ko syang binalingan ng tingin at kinunutan ng noo.

“Huh?”biglang nawala ang kakapiranggot nitong ngisi.

“Hindi yata nag send pero may load naman,”napakamot sya sa kanyang ulo saglit. ilang segundo ay naalala ko ang unknown number na nagtext saakin, ewan pero biglang nawala ako sa mood ng malamang hindi sa inaasahan ko magmumula 'yon.

“Ikaw pala 'yon yes nareceived ko”Hindi ko natakpan ang disappointment sa boses ko. Aish! sa una palang hindi dapat ako nag-assume nagpalit na kaya ako ng simcard pero tong cellphone hindi pa, sayang naman di pa pati sira 'to.

“You sounds disappointed why? may inaasahan ka ba?”

“W-wala,”

“Okay,”nakangising sabi nya na parang nang-aasar.

“Wala naman talaga e!”

“Easy I didn't say anything, okay lang naman sinabi ko ah?”nakangising sabi naman nya. Nag-tsk lang ako at napasimangot, aga aga nang-aasar.

“Paano mo nakuha number ko?”

“From Lyra,”napatango na lang ako.

“From now on I'll call you cous hah,”nakangusong tinignan ko sya.

“Di ta'yo blood-related, di porket kapatid ko mga pinsan mo magpinsan na ta'yo, sa mother side mo sila pinsan ako sa father side ko sila kapatid,”napa-tch naman sya.

“I just want to call you cous, gusto mo babe?”sinimangutan ko ito.

“Tumahimik ka nga, di sa nag-aassume pero di mo ako makukuha,”at nagflip ako ng buhok kaya natawa sya.

“I need my new fubu cous,”pinanlakihan ko sya ng mata, nakangisi ito habang diretso ang tingib sa daanan, okay parang gusto ko ng bumaba ngayon.

“Sinabi ko lang sa'yo pero hindi ko sinasabing mag-apply ka,”saglit nya akong binalingan ng tingin.

“Hindi ako interesado sa sinasabi mong 'yan, kadiri ka, wala pa kasi akong experience sa ganyan kaya sorry sa reaction ko,”I heard his chuckles.

“I see,”

“Oh ba't natatawa ka? grabe ka sakin,”

“Nothing, I just can't believe you still have your v-card, sa panahon kasi ngayon halos wala ng virgin,”

“Dahil kasi sa inyong mga lalaking hindi makapaghintay basta sunggab maitawid lang init ng katawan, ungentleman, walang respeto,”hindi pasigaw ang sinabi kong 'yon since wala naman akong karanasang ganyan, si Xedrick? hindi pa naman nya nakukuha 'yon dati at mabuti na lang.

Nag-taas sya ng mga kamay saglit na parang sumusuko sa mga pulis. “Easy, lalaki lang kami, we just fulfilling our needs okay?”

“Still that's not okay,”

Kung ano ano pa ang pinag-uusapan namin hanggang sa makarating kami sa school, hindi na namin namalayan ang oras at hindi ako naboring sa mga oras na 'yon, mabuti na lang at hindi kami nalate.

Nasa hallway na ako ng may tumawag saakin, si Arlyn ang ka-block ko. she's holding a small paper bag.

“Kellie! may nagpapa-abot, yiee,”inabot nito saakin ang paper bag na kinuha ko na lang, binuka ko 'yon at may mga pain relievers at kung ano ano pa para sa sugat. kunot noo kong binalingan ng tingin si Arlyn na kinikilig.

“From whom?”

“I don't know, byiee! I gotta go,”tinawag ko pa sya pero mabilis na akong tinalikuran.

May maliit na card sa gilid kaya kinuha ko 'yon, may nakasulat na ‘Get well’ at yon lang walang nakalagay kung kanino galing, ewan pero parang familiar saakin ang penmanship. Kanino naman kaya galing 'to? bala na nga gamitin ko na lang. Nagtungo ako sa locker saglit at inilagay ang paper bag at kinuha naman ang libro.

Nasa pasilyo na ako ng maka

**

Makasalubong ko si Edward hawak ang binder habang may kung anong hinahanap, mabilis ko itong hinarangan at napangiti ng sobra.

“Rosy boy, morning!”mabilis itong napatingin saakin at napangiti matapos ay isinara ang binder.

“Kellie, morning,”sa boses nya ay para syang walang gana.

“What's up?”teka itanong ko kaya sa kanya yung pinaabot ni Arlyn? possible namang sa kanya galing 'yon diba?

“You should rest, you look not okay,”napanguso ako, parehas sila ni kuya ah. Napakibit balikat na lang ako at ngumiti ulit.

“I'm fine, I can handle the pain don't worry,”sagot ko lang.

“I see,”pagod ang tinig nito. oh nagsalita yung hindi mukhang okay, pero ano kayang pwedeng gawin para pagaanin ang loob nya? napakavisible ng lungkot nya, from expression to they way he spoke.

“Thank you,”nagtaka naman ito bigla.

“For what?”umiling na lang ako, mukhang hindi sa kanya galing ang mga 'yon, siguro admirer ko? sa totoo lang ay simula ng mag-ayos ako ay dumarami ang admirer ko.

“Nevermind,”

Mukhang wala syang kagana gana ngayon, dahil sa lolo nya at stress sa school, paper works. naintindihan ko naman sya, di nya rin ako niyaya ng lunch na lagi nyang ginagawa ng nasa canada kami, I understand maybe next time na lang.

Magsasalita na sana ako ng mahagip ng mga mata ko si Xedrick hindi kalayuan, as usual he's expressionless. Nagulat ako ng nakatingin ito saakin ng diretso, those stare that gives chills down to my spine.

Hindi nawawala ang tingin nito saakin kaya napalunok ako ng ilang beses at hindi ko na naisip na nasa harapan ko pa pala si Edward. Mabilis akong naglihis ng tingin at ramdam ko parin ang kakaibang tingin nito saakin. I can feel and see his odd stares through my peripheral vision. bigla nanamang tumambol ang dibdib ko, at parang may kumikiliti d'on.

Gusto ko ng makaalis ngayon pero baka magtaka naman sya kung basta basta ako aalis, pati na si Edward at ayokong isipin ni Xedrick na may nararamdaman parin ako sa kanya.

“Kellie, you okay?”

“O-oo, okay lang ako,”

“I'm sorry Kellie, I can't treat you a lunch today,”may kinuha naman sya saglit sa bag nya dahilan naman 'yon para sobra akong mapangiti na parang nanalo sa lotto.

“But i made this for you,”ito yung canadian's sandwich na naging paborito ko ng una nya akong patikimin nito sa Canada. para akong batang binigyan ng ticket sa Disneyland.

“Wow! thank you, I'll surely like this,”sabi ko at sa sobrang tuwa ko ay tumingkayad ako para bigyan sya ng halik sa left cheeks nya na bihira ko lang namang ginagawa.

Natigilan naman ako ng mrinig ko ang matinis na boses ni Christine na mukhang kalalabas lang sa isang room. nakayakap na sya ngayon kay Xedrick habang sya ay nakatingin parin saakin at mukhang kanina pa.

Maya maya lang ay sumulpot ang walo sa kung saan.

“Sis!”sigawan nila kaya saglit akong napahawak sa sentido ko, ang ingay nila kaya naging center of attraction nanaman sila na lagi naman. nagulat pa si Edward ng akbayan sya ni Jei.

“Pre may manliligaw yata ng prinsesa n'yo,”

“You guys should do something,”

“Hmm, gwapo naman 'to pero mukhang gwapo lang,”

Kung ano ano pang pinagsasasabi nila na parang sinasadya nilang iparinig saamin. halata naman sa hitsura ni Edward ang pagtataka, nakakaintindi sya ng tagalog pero hindi gaano.

“Ano ba ka'yo? kaibigan ko lang s'ya,”inakbayan naman ako ni Xavier.

“Pakilala mo naman kami sa kaibigan mo,”He empasized word 'Kaibigan" tss. kilala na ni Edward 'tong mga 'to kasi kinukwento ko naman sila kina Emily.

“He's Edward a good friend of mine,”

“Hey bro, I'm Jei, we can bond some time, what do you think?”parang nagdadalawang isip pa si Edward.

“Uhm I'm sorry but I have so many errands to do so maybe next time—“he got cut off.

“Oh c’mon bro, stop stressing yourself too much—“bago pa matapos ni Brent ang sasabihin ay nagsalita na ako.

“Ta ’yo na lang, since namiss ko ka ‘yo,”nakangiting offer ko sa kanila kaya napatingin silang saakin at napangiti, after this Edward owe me so dapat sandwich na favorite ko ang kabayaran for saving his ass, at alam kong alam n'ya yon.

He's such a busy person kaya wala syang time sa mga bonding na 'yan or whatsoever. medyo nawala ang ngiti ko ng dumating si Xedrick at Christine. ng nakaalis na si Edward ay sya namang pagdating si Drew at Johann.

Parang may reunion kami after two years, tinext narin si Lyra at Lila ng matapos na ang buong klase. This would be great pero I doubt dahil kasama ko si Xedrick at hanggang ngayon ay naiinis parin ako sa attitude nyang pinapakita.

Hindi ko ineexpect na magiging maayos kami pero sana wag naman ganito na parang may issue parin. He can avoid me all he want pero hindi yung susungitan nya ako na parang magme-menopause.