Heden, in het studentenhuis, waar Esmee net oog in oog is komen te staan met haar grootste nachtmerrie uit het verleden...

ESMEE

Dit kan niet, Droom ik? Laat dit alsjeblieft een droom zijn. Een hele, nare nachtmerrie. Want wat er nu voor mijn ogen plaats vind, kan toch niet waar zijn. Ik knijp mezelf hard in mijn bovenbeen.
Ethan ligt bovenop mijn ex Bryan in de gang van het studentenhuis en voordat ik met mijn ogen kan knipperen haalt Ethan uit. Zijn vuist beland op Bryan's neus en hij slaakt een harde kreun van de pijn. Bryan word nu nog bozer dan hij al was. Hij neemt het hoofd van Ethan tussen zijn handen en geeft hem vol een kopstoot. Het bloed vliegt in het rond en als ik naar Ethan kijk zie ik dat hij een bloedneus heeft.
'Hou ze tegen!' Gil ik door de gang, niet naar iemand in het bijzonder. Ik sla mijn handen voor mijn mond bij de aanblik van Ethan's bebloede neus. Ik wil Ethan bij zijn arm grijpen maar hij rukt zijn arm los uit mijn greep waardoor ik keihard met mijn kont op de grond beland. 'Au.' Zeg ik in paniek. En dan lijkt Ethan voor heel even te ontwaken uit zijn met woede gevulde trance. Hij zit nog steeds boven op Bryan maar hij laat Bryan's armen los. 'Fuck Es gaat het?' Vraagt Ethan met trillende stem. En net als Ethan niet oplet, geeft Bryan hem een keiharde vuist tegen zijn kaak. De tranen rollen ondertussen over mijn wangen. Dan word Bryan ineens bij zijn schouders gegrepen, hij word van de vloer getrokken en tegen de muur aan geduwd door Jorik en James. Door alle hectiek heb ik niet eens gezien dat hun samen met Julia zijn binnen gekomen.
Ethan staat op, trekt zijn jeans en t-shirt recht en wilt Bryan weer aanvliegen. Ik spring op van de grond en ren naar hem toe. Ik houd Ethan met al mijn kracht tegen. 'Ethan stop! Niet doen alsjeblieft!' Gil ik. Ethan staat te trillen op zijn benen en hij ademt zo zwaar, zijn ogen staan op standje in trance en ik probeer hem wakker te schudden om hem uit die trance te halen.
'Waag het niet om ooit nog een keer zo tegen haar te praten! En je blijft met je gore poten van haar af. Als ik je nog één keer in haar buurt zie draai ik eigenhandig je strot om. Waar haal je het lef vandaan na alles wat je haar hebt aan gedaan klootzak!' Buldert Ethan naar Bryan. Wel voel ik dat de woede in Ethan nu een beetje zakt en daar ben ik blij om. Ik hou Ethan nog wel stevig vast.
Ik kijk geschrokken naar Bryan die nog steeds door Jorik en James strak tegen de muur gehouden wordt. Bryan kijkt mij nu ook aan en ik voel een steek door mijn lichaam gaan.
Ineens barst Bryan in lachen uit. Ik kijk hem verbaasd aan en mijn mond valt een stukje open. Dan kijk ik voor het eerst goed om me heen en zie ik dat iedereen uit het studentenhuis is komen kijken naar deze kermis. Abby staat me geschrokken aan te kijken en zelfs Julia lijkt medelijden met me te hebben, maar ze blijven beide op afstand en komen me niet helpen.
Dit alles is veroorzaakt door mij en mijn verleden. Bij die gedachten slik ik even maar richt mijn aandacht dan weer op Ethan.
Doordat Bryan ondertussen schater lacht, voel ik dat Ethan's spieren zich weer aanspannen onder mijn greep, zijn gewonden vuisten balt en weer op Bryan wilt afstormen. 'Esmee ga aan de kant voordat ik je per ongeluk pijn doe.' Sist Ethan in mijn oor maar ik hou voet bij stuk. 'Nee hou alsjeblieft op!' Gil ik opnieuw en de tranen rollen alweer over mijn wangen. Ik veeg de tranen met mijn mouw van mijn gezicht af.
'Snel, neem Ethan mee naar je kamer.' Zegt Jorik tegen me en hij gebaart met zijn hoofd naar de trap. Ik begin aan Ethan's armen te trekken en na mijn smeekgebeden om alsjeblieft mee naar mijn kamer te gaan, stemt hij toe. 'Als ik je nog een keer tegen kom, maak ik je dood!' Schreeuwt Ethan naar Bryan en zijn echo galmt door de lange gang van het studentenhuis.