Vince's POV
Today is Saturday and I'm planning to have a dinner with Mama after namin kausapin ang seener squad. Hindi pa namin alam kung this after lunch or mamayang hapon yung video call namin with them. "Babe,  kausapin mo na kaya si Tita about sa dinner. Kanina ka pa kasi tulala diyan. Hindi ko alam kung naglalakbay ka ba sa thoughts mo o nag-iisip ng update?" Saad ni Ems na nagpabalik sa akin sa realidad. I don't know why but everytime she calls me 'babe' it feels new and my heart is fluttering. "Yeah. Mabuti pa nga ng makapag-focus ako sa update. I'll cal.l her. I'll be back." Sagot ko at tumayo na para lumabas at matawagan si Mama. "Okay." Sagot niya. Kaya lumabas na ako at dinial ang number ni Mama. "Yes hello?" Bati niya sa kabilang linya. "Hello Ma,  are you busy?" Sagot ko. "No I'm not. Today is Saturday." Sagot niya. "Ohh. I thought you have meeting with the investors today?" Sagot ko. "I already cancelled it cause I think you have something to say to me?" Sagot niya. "Yeah Ma. Meron nga." Sagot ko. "Then I'm free this lunch. Let's have lunch together today. I'll cook for you." Sagot niya. "Okay Ma. I'll bring Ems ah." Sagot ko. "Sige. I think it has something to do with her din naman eh." Sagot niya. Hindi kaya sinabi na ng mga mokong kong pinsan? Kasi kagabi sinend ko din yung video na kinuha ko kay Ems kahapon eh. "Do you know something, Ma?" Sagot ko. "What something 'nak?" Sagot niya. "Aish. Sige na po Ma. Sabihin ko kay Ems na maglunch tayo." Sagot ko. "Sige 'nak. I'll cook for you. Magpapagrocery ako sa maids natin." Sagot niya. "Sige po, Ma. See you later." Sagot ko at binaba ang tawag. Bumalik na ulit ako sa loob. Inabutan ko si Ems na nago-outline ng update niya. "Babe,  lunch daw tayo sa bahay ni Mama." Saad ko. "Oh. Kala ko kakausapin muna natin sila Andy?" Sagot niya. "Hindi pa naman nagconfirm si Andy if hapon or gabi tayo mag-uusap eh." Sagot ko. "Sige. Inform na lang natin sila." Sagot niya. "Sipag ah. 9 chapters per week." Sagot ko. "Syempre. Bagong series, bagong buhay motto ko eh." Sagot niya. "Kakaibang motto yan ah. Sana all. Ako kasi kakabit ng buhay manunulat ko ang katamaran. Kaya palaging late updates." Sagot ko. Hinampas niya naman ako ng malakas sa braso. "Aray. Sadista mo talaga, babe." Reklamo ko. "Kaya ang tagal mong makatapos ng nobela eh! Tatlong buwan ka na atang walang update eh. " Sagot niya. Hindi ko na nga mabilang kung ilang buwan na. "Sana all nabilang yung araw ng hindi ko pag-update. Di ko kasi bilang kung ilang araw na kong walang update." Sagot ko. "Mag-update ka na. Tagal naghihintay ng readers mo." Sagot niya. "Opo. Mag-u-update na. By 10:30 magready na tayo ah. Para 11 makapunta na tayo dun sa bahay ni Mama." Sagot ko. "Sige-sige." Sagot niya. Binuksan ko na ang notebook ko kung saan ako nagsusulat ng outline. Ang tagal na pala nung huling outline ko. Tama nga si Ems 2 and a half months na akong walang update. Inaamag na yung story ko. Well I really want to write but sobrang pagod talaga sa school kaya pinapahinga ko na lang yung time na dapat nagsusulat ako. Binuksan ko na ang laptop ko at naglagay ng headset.  Pinatugtog ko na yung favorite songs ko na nagpapalabas ng ideas ko.

Ng sumapit ang 10:30 ay nagpaalam na ako kay Ems na uuwi muna para makaligo at makapagbihis. I wore white shirt, denim jacket and ripped jeans. Pagkatapos ko magbihis ay lumabas na ako ng condo ko. Bumaba na ako at pumunta sa unit nila Ems. Pumasok na ako ng unit nila since alam ko yung code. Hinintay ko na lang siyang lumabas sa kwarto niya. Nagbukas na lang ako ng phone ko at nagbrowse sa social media. May ilang blind item na yung mga wattpad pages about sa dalawang authors na meron daw relationship. Maraming nagcocomment na kami daw ni Ems meron ding nagcomment na ako daw tsaka si Liza. Hmmm. Mapag-tripan nga readers ko. Makapag post nga ng criptic post.

'Official'

Yun lang ang pinost ko at wala pang 10 minutes ang dami nang nagcomment sa post ko.

'Kuya Vince sino ba yan?'

'Ehem Ate Emily Savvanah. Ehem!'

'Sinetch itey? Kuya Vince?'

'After sa instagram dito naman. Talaga naman Kuya Vince.'

Ang dami pa kaya natawa na lang ako sa mga comments nila at napailing. "Sino yang kausap mo?" Saad ni Ems. Napalingon naman ako sa kanya na kakalabas lang ng kwarto niya. Napatitig naman ako sa kanya. She looks so beautiful everytime she wears dresses. She wore a jumper dress and pair it with a white longsleeves. "Wow. You look so beautiful today." Sagot ko. "Today lang?" Sagot niya. "Hindi. Everyday." Sagot ko. "Tara na nga. Baka ma-late na tayo." Sagot niya. "Tara na." Sagot ko at hinawakan ang kamay niya. Sabay na kaming lumabas ng unit nila. Habang nasa daan ay napansin kong hindi mapakali ang tingin ni Ems. "Huy. Wag ka kabahan si Mama lang yun." Saad ko. "O-oo. P-pero baka hindi siya mag-agree sa atin." Sagot niya. "Bakit naman hindi?" Sagot ko. "Baka isipin niya gold digger or something ako." Sagot niya. "Mama never think of you like that. Wag ka mag-alala." Sagot ko. Tumango naman siya sa akin. Binalik ko ang aking atensyon sa daan.

After a few minutes nakarating na kami sa mansion. Pinagbuksan ko ng pinto ng kotse si Ems. "We're here." Bulong ko. Hinapit ko ang bewang niya at sabay na kaming naglakad papasok ng mansion. Sinalubong kami ni Mama ng may ngiti sa labi. "Hi Emily." Bati ni Mama at nakipagbeso kay Ems. Si Ems naman ay nagbless sa kanya. "Hi po Tita." Sagot niya. "You never told me na may bagong anak ka na, Ma. Nakakahurt naman ng feelings." Saad ko. Mas nauna pa niya kasing binati si Ems kesa sa akin. "Awww. Nagseselos ang baby boy ko. Wag ka na magselos ikaw pa rin naman baby ni Mama." Sagot ni Mama at pinangigilan ang pisngi ko. Tawa naman ng tawa si Ems. "Stop Ma. Nakakahiya sa girlfriend ko." Sagot ko. "Nahihiya ka na ngayon ah." Sagot niya. "Di po, baka lang po isipin ni Ems ang weird natin." Sagot ko. "Hindi naman,  Emily diba?" Saad ni Mama. "Hindi naman po, Tita. Ganiyan din po kami ng mommy ko sa bahay." Sagot niya. "Anyways tara na sa dining at baka lumamig na yung pagkain." Sagot niya. Napailing na lang ako. "Vince, may sinasabi ka?" Saad ni Mama. "Wala po." Sagot ko. Nagpipigil naman ng tawa si Ems sa tabi ko. "Bakit umiiling ka? Ayaw mo ba kumain dito?" Sagot niya. "Hindi po, Tita. Tara na po kain na po tayo. May iniisip lang pong panibagong character na papatayin si Vince kaya umiiling." Sagot ni Ems. "Let's go na." Sagot ni Mama. Hay salamat.  Pumunta na kami sa dining area. Pinaghila ko ng upuan si Ems para makaupo siya maging si Mama.

"So, ano nga yung sasabihin mo, Vince?" Saad ni Mama. Tumikhim muna ako bago nagsalita. "Kami na po." Sagot ko. "Kayo na nino?" Sagot niya na nakatingin kay Ems. Si Ems naman hindi alam gagawin kung susubo ba ng pagkain o iinom ng juice. "Kami na po ni Ems." Sagot ko at umiwas ng tingin. "Finally! Hindi ka na pagong!" Sagot niya. Tila naman nabunutan ng tinik si Ems at bumuntong hininga. "Hey Ems ang bigat naman ng buntong hininga na yun." Saad ni Mama. "Akala ko po tutol agad kayo sa amin eh." Sagot ni Ems. "Emily naman. Gusto ko na ngang magka-girlfriend 'tong anak ko tapos tututol pa ako sa inyo. Swerte nga ng anak ko na nakahanap siya ng babaeng nasa same field katulad niya. Bihira na ang interested sa writing these days." Sagot ni Mama. "Thank you po, Tita." Sagot naman ni Ems. "So kailan naging kayo? Finally after 10 years of friendship naglevel up na ang relationship niyo." Sagot ni Mama. "Kahapon po. Sa Changi Coastal Walk." Sagot ni Ems. "Wow. So dinner date or fireworks?" Sagot ni Mama. "Books and sunset po." Sagot ni Ems. Napaiwas naman ako ng tingin. "So romantic. Tama lang na binilan ko yan ng napakamahal na book binder na akala ko mabubulok na sa kwarto niya." Sagot ni Mama. "Ma naman. Hindi ko naman bubulukin yun. Since nasa condo na yun this vacation ipriprint ko yung books ko dagdag sa collection ko. Tsaka books ni Ems." Sagot ko. "That's nice. Goals kayong dalawa ah. Diba yun yung tawag ng mga kabataan ngayon kapag parehas ng career ang isang couple?" Sagot ni Mama. "Yes po, Tita. Millennial po pala kayo ah." Sagot ni Ems. "Syempre I need to explore new things about the new generation." Sagot ni Mama. "Wow, Ma. You're really researching about new generation." Sagot ko. "Soon if you both are published author I'll be one of the readers to buy your books and read them. I'm looking forward on the success of the both of you." Sagot ni Mama. "Thank you po, Tita." Sagot ni Ems. Nag-stay pa kami sa bahay for 2 hrs.

Nagbonding si Mama at Ems. Nakakatuwa dahil para silang mag-nanay na nagb-bonding. I secretly took photos of them for memories. They look good together. "Did you enjoy today?" Tanong ko habang nagd-drive pabalik sa condo building namin. "Yeah. Ang jolly ni Tita. Grabe talaga yung kaba ko kanina nung kumakain tayo." Sagot niya. "Sabi ko sayo magugustuhan ka niya eh." Sagot ko. "Natapos na natin si Tita. Sila Andy na lang. Ano kaya magiging reaction nila lalo na ni Lean?" Sagot niya. "Si Lean for sure hindi na yun magugulat kasi sinend ko yung video mo nung sinagot mo ko sa kanila eh. Si Andy din. I expect na si Sandra ang pinakamasaya sa kanilang lahat kasi siya yung number one shipper ng Vinly." Sagot ko. "Oo nga eh. Siya unang magtitili for sure." Sagot ko. "Nag-confirm si Andy. By 6 pm daw mago-online siya para maka-video call tayo." Sagot niya. "By the way pala Ems. Paano yung sa readers natin?" Sagot ko. "What if we held a zoom meeting? Basta meet and greet kasama tayo tapos kunyari casual casual lang tapos tsaka natin sabihin sa kanila." Sagot niya. "Nice. Namiss ko din makipag-interact sa kanila. Tapos inactive ako sa gc at wattpad." Sagot ko. "Ito na lang. I challenge you. Magdouble update ka bukas kapag hindi ka nakapag-double update mapupurnada yung zoom natin kasama readers natin." Sagot niya. "Sure. Basic. Sisimulan ko mamaya." Sagot ko. Pagdating namin sa condo building ay katulad ng nakagawian hinatid ko muna siya sa unit nila bago ko umuwi sa sarili kong unit. Pagdating ko sa unit ko ay nagbihis ako at kinuha ang laptop bag ko tsaka yung notebook kong sinusulatan ng outline. Pumunta na ako sa unit nila Ems.

Emily's POV
Nandito kami ngayon ni Vince sa condo namin at nagtatype. Naging 10 chapters na sinusulat ko dahil yung 8 chapters ko ay tapos na. Bonus ko sa readers ko yung other 2 dahil sa naganap kahapon. "Double update ka bukas ah. 10 chapters ako bukas eh." Saad ko. "What? Akala ko 8 lang. Bakit naging 10?" Sagot niya. "Dahil sayo. Sobrang inspired ko kaya magsulat nung nabasa ko yung first page nung book. Habang nagtatype ako kagabi binabasa ko yun." Sagot ko. Kahapon kasi I was so curious about the book. I want to know what's inside it. Kasi yung title is 'That's why I love her' kala ko nung una novel but it turns out that it is one shot compilation. I feel the butterflies in my stomach while reading it. And it inspired me to update 2 more chapters. "Really? So you're really moved by my one shots?" Sagot niya. "Yes kaya mag-update ka na." Sagot ko. 2 hours had passed at natapos ko na ang two chapters. I checked the time it's already 5 pm. Tumayo na ako at inipit ang mahaba kong buhok para makapag-luto na ng dinner dahil anytime dadating na si Ate Gab at by 6 pm may video call kami kasama ang seener squad. "Hey Vince! Anong ulam gusto mo?" Saad ko. "Kahit ano basta ikaw nagluto!" Sagot niya. "Geh!" Sagot ko. Binuksan ko na yung ref namin at naghanap ng pwedeng lutuin. Nakahanap ako ng ingredients ng sweet and sour pork. Nagsaing na ako sa rice cooker namin at nagsimula nang maghiwa ng mga ingredients.  Pagkatapos kong maghiwa ay hinanda ko na ang mga condiments na kailangan ko sa pagluluto. Nasa kalagitnaan ako ng paghuhugas ng baboy ng bumukas ang pinto at iniluwa nito si Ate Gab. "Uy Hi Vince. Ems, kamusta araw mo?" Saad niya. "Okay naman po Ate. Nagkita na po kami ni Tita Mina tsaka nagka-bonding. Ikaw po?" Sagot ko. "The usual maraming pasyente. I can't wait na maging nurse kayo ni Vince ng matulungan niyo ko sa hospital." Sagot niya. "Kami din, Ate Gab. Gusto ko na din makagraduate at makapag-trabaho sa hospital." Sagot ni Vince. "Siya sige. Magbibihis muna ko." Sagot ni Ate Gab at pumasok na sa kwarto niya. Nagpatuloy naman ako sa pagluluto. "Wow babe, anong experiment nanaman yan?" Saad naman ni Vince. "Tuktukan kita diyan eh. Hindi 'to experiment. Sweet and sour pork 'to!" Sagot ko. "Alam ko. Hindi ka naman mabiro Babe." Sagot niya. Lumabas na si Ate Gab ng kwarto niya. "Ako na bahala diyan, Ems. Ligpit mo muna yung mga gamit mo." Saad ni Ate Gab. "Sige po, Ate. Thank you po." Sagot ko. Pinunasan ko muna ang kamay ko bago ko umalis sa harap ng stove. Sumunod naman sa akin si Vince. Nagsimula na kami magligpit ng mga gamit namin. Pagkatapos namin magligpit ay naghain na kami. Tinulungan ko din si Ate Gab na maghain ng ulam at kanin.

Pagkatapos maihanda ang lahat ay umupo na kami. Nagsandok na ako ng kanin at pinagsandok ko na rin si Vince.  "So how's your day as a couple?" Tanong ni Ate Gab. "Okay naman, Ate. Nakapapanibago lang kasi umaga pa lang tunog na ng tunog yung cellphone ko. Tapos nagkita kami ng mommy niya nagka-bonding kami. Yun po." Sagot ko. "Ikaw Vince? How do you feel na finally after 10 years and 6 months sinagot ka na ni Ems?" Sagot ni Ate Gab. "Grabe naman sa 10 years and 6 months Ate Gab. 6 months lang naman." Sagot ni Vince. Natawa naman ako sa sinagot niya. "Basta. Ano nga kasi yung feeling?" Sagot ni Ate Gab. "Well, mas naging meaningful ang buhay at mas nakasisipag mag-nursing kasi may inspiration na." Sagot niya. "Sabi pala ng Kuya Mark niyo congrats." Sagot ni Ate Gab. "Ma-chat nga mamaya yun." Sagot ko. "Ay Ems late na tayo ng 30 minutes. Lagot tayo kay Andy." Saad ni Vince. "Hayaan mo na. Chat mo na lang siya na late na tayo nakakain ng dinner." Sagot ko. "Sige." Sagot niya. Nagpatuloy na kami sa pagkain ng dinner. Pagkatapos namin kumain ay nag-urong na kami ni Vince ng plato. "Ano uwi ba ko sa unit ko or dito na lang ako para matulungan kita mag-explain sa kanila?" Saad niya. "Umuwi ka na lang para mas chill ako mag-explain kapag di mo ko pinapanood. Sumali ka pa rin sa call kasi for sure uulan ng mga tanong." Sagot ko. "Sige. If that's what you want." Sagot niya. Pagkatapos namin magpunas ng mga plato at magtaob ay pumunta na kami sa sala para kunin ang mga gamit niya. Hinatid ko na siya sa pinto ng condo namin. Niyakap niya ako at hinalikan sa noo. Heto nanaman ang mga paro-paro sa tiyan ko at ang puso kong tumakbo ng 100 mile sa sobrang bilis ng tibok. "Good night Babe. See you later." Paalam niya. "Good night! See you later." Sagot ko. Weird but ganon kami mag-greet ng good night sa isa't isa kahit wala namang video call later. Ng mawala na siya sa paningin ko ay sinarado ko na ang pinto. Pumasok na ako sa kwarto ko at ginawa ang skin care routine ko at nagbukas na ng laptop. Hinintay ko na lang nag mag-online silang lahat bago ni-ring.

Mukhang bagong gising si Andy. Si Lean naman pawis na pawis at nasa dance studio pa. Si Zoe at Sandra ay nasa mga kwarto nila at abala sa mga binabasa. Si Vince naman ay may mapanlokong ngiti na nakapaskil. "Hi guys. How are you? How's your day?" Bati ko. "I'm good. Still waiting for your confession." Sagot ni Andy. "Oo nga. Ang daming cryptic posts nitong si Vince eh." Sagot ni Zoe. "Kayo na ba?" Tanong ni Sandra. "No comment cause I know something." Sagot ni Lean. "Ano yun, Lean? Share mo naman." Sagot ni Zoe. "Hahayaan ko na ang dalawa magsalita tungkol dun." Sagot ni Lean. "So ayun na nga guys. Kahapon may nangyari." Sagot ko. "Tapos?" Sagot ni Sandra. "Then, Vince asked me for a date with him sa Changi Coastal Walk. I thought it was just a normal date but turns out no. He handed me a book and asked to be his girl. Ayun na yon. Bahala na kayo mag isip kung ano sagot." Sagot ko. "So you mean kayo na!?" Sagot ni Sandra. "Congrats to the both of you! Stay strong!" Sagot ni Andy. "Sana all may book." Sagot ni Lean. "Sana all may jowa." Sagot ni Zoe. "Wahhhhh! Omg! Yung favorite author love team koooo!" Sigaw ni Sandra. Buti na lang di ako nagheadset kundi basag eardrums ko. "Sands chill. Si Emily at Vince lang yan." Saad ni Andy. "Chill out Sandra. Mababasag eardrums ko sayo." Sagot ni Zoe. "Ano ba yan guys. Ako lang 'to." Sagot ni Vince. "Huuu hangin. Sa sobrang lakas ng hangin umabot dito sa Pinas." Sagot ni Lean. "So what's your plan sa readers niyo? For sure they are also asking for clarification for your label. If you're friends or lover." Sagot ni Andy. "Well, we're planning to have a virtual meet with our readers. Or just post it sa social media." Sagot ni Vince. "Eh kay Ken at Liza?" Sagot ni Zoe. "Well,  hahayaan na lang namin sila. Hihinto din naman yang mga yan kapag napagod eh." Sagot ni Vince. "Yes. Hihinto din yan si Liza. Tsaka mukhang good friends sila. Sarili lang nila niloloko nila na magjowa sila." Sagot ko. Nagduda na ako sa unang lapag pa lang ng picture nila. Hindi mukhang magjowa. Mukhang magbestfriend. "Mukhang good friends sila ah. Nakahanap na siya ng kapalit sayo Sands." Sagot ni Lean. "Sus. Walang bog deal yun. Mabuti pa nga yung ganun eh." Sagot ni Sandra. "So ito na nga guys. Since kayo na ni Vince what is your next step? Magpapasa ba kayong sabay ng manuscript or hihintayin niyo na yung publisher mag-approach sa inyo?" Sagot ni Sandra. "Well, wala pa. Hindi pa namin napapag-usapan yung tungkol sa writing journey namin." Sagot ko. "Yeah. Tsaka I think masyado pang maaga maging published author dahil kakasimula pa lang ng college. Mas maraming puyat pa haharapin naming dalawa dahil wala pa kami sa third year." Sagot ni Vince. "But we're planning for a collaboration. Itatanong ko si Liza once everything is settled para sa collab." Sagot ko. "Wow. You really have a good heart, Ems. Sa kabila ng ginawa sayo ni Liza ganun pa gagawin mo." Sagot ni Zoe. "Hate has no room for me. That's what I learn in the 24 years of existence here on earth. Kasi kapag napuno ka ng galit ikaw lang din mahihirapan. Ikaw lang din magsusuffer sa sarili mong galit kaya I'd rather forgive than to hold grudge." Sagot ko. Yan din ang tinuro sa akin ni Mommy kahit noon pa. Wag magalit sa mga tao dahil ikaw lang din ang magdurusa at mahihirapan. "What a nice answer Miss Philippines." Sagot ni Lean. "Loko! Hanggang sulat lang Emily niyo hindi na pang Miss Universe." Sagot ko. "Why not, babe? You're height is enough for a Miss Universe." Sagot ni Vince. "Sige magiging Miss Universe ako pero hindi na ko magsusulat? Gusto niyo yun? Ikaw babe? Gusto mo yun? Mawawalan ka ng writing buddy." Sagot ko. "Ibang usapan na yan, babe." Sagot niya. "Wag niyo naman isampal sa'min na wala kaming jowa guys. Nilalanggam na kami dito eh." Sagot ni Sandra. "Meron ka namang jowa eh. Iniwan mo nga lang dahil sa katangahan mo." Sagot ni Lean. "Stop it guys. I don't want a world war four right now cause currently I have midterms." Saway ni Andy. "Lesson learned, Sandra. Wag padadala sa kalandian. Kasi may taong nasasayang." Sagot ni Zoe. "Oo na. Unli kayo ni Lean. Magsama nga kayo." Sagot ni Sandra. "Anyways guys, I got to prepare for my readings. Chat you later." Paalam ni Andy at umalis na ng call. "Vince and Ems send tips naman paano sipagin mag-readings." Saad ni Sandra. "Araw-araw kami nagrereadings. 2 hours readings 2 hours writing para writing day namin yung weekends." Sagot ko. "Galing niyong dalawa sa time management." Sagot ni Zoe. "Ay 8 na pala. Sige guys kailangan ko na umuwi. Layo pa ng biyahe. Hindi ako makasabay kila Liam kasi hindi kami nagkasabay ng training day." Saad ni Lean. "May kotse ka ba pauwi?" Tanong ni Vince. "Meron yung extra ni June. Binigay niya sa'kin di niya daw magamit eh." Sagot niya. "Ingat. Drive safely." Sagot ko. "Ako din guys. Kailangan ko na din magreadings." Paalam ni Zoe. "Oo nga Ems. Kailangan niya na magreadings ng chat ni Nathan kasi kanina pa nagchachat." Sagot ni Sandra. Loko talaga 'tong kaibigan ko na 'to. "Nathan ka pala Zoe ah! Sabihin ko nga." Sagot ni Vince. "Baliw! Wag kasi! Subukan mo. Pagdadasal ko sa lahat ng santo na hiwalayan ka agad ni Ems sige." Sagot ni Zoe. Natawa naman ako nung namutla si Vince. "Wag ganun, Zoe. Nagbibiro lang naman ako." Sagot ni Vince. "Sige na guys. Final na talaga. Bye na. Nagchachat na si Nathan eh." Sagot ni Zoe at mabilis na inend ang call. "Ako matutulog na ko. Bukas na lang ako ng umaga magre-reading." Sagot ni Sandra. "Sige. Good night. Sleep well." Sagot ko. Ng kaming dalawa na lang ni Vince sa call ay natawa ako sa tingin niya.

"Bakit?" Saad ko. "Pwede ko ba i-post yung video mo?" Sagot niya. "Pwede naman. I-popost ko na din yung pictures natin." Sagot ko. "Good night. See you later. I love you." Sagot niya. "Good night. See you later. I love you too." Sagot ko. Siya na ang nagend ng call pagkatapos niya i-end ang call ay umalis na din ako sa call. Shinutdown ko na ang laptop ko at sinarado. Nahiga na ako sa kama ko at binuksan ang phone ko. Pinuntahan ko yung instagram ko at pinili yung pictures namin ni Vince kahapon. Naglagay ako ng caption na 'He's already mine now. @DaVinciofwattpad' 

Pagkatapos ko magpost ay nakita ko ang post niya. 'I love you till our last chapter @EmilyWrites' Napangiti naman ako at nilike yung post niya. Madaming nagcomment at nag-congratulate sa amin na readers namin. Pinatay ko na ang phone ko at ang ilaw ng kwarto ko para makatulog na.

Ken's POV
It's too early but I opened my phone just to welcome me with a heartbreaking news. I was welcomed by the news that Emily and Vince is already in a relationship. She's already happy with him I can't go back now. I already loose her because of my fear to get scold and abandoned. I already loose the girl I loved for the rest of my life. I can't help to watch her video saying yes to Vince. Look how she's happy with him. The brightest smile I want to see to her when she's with me I finally saw it. But not with me. She's not with me. I badly want to tell her,  'I want you back. I want you back, love. I miss you so much. I'm living in hell without you. I'm sad love. I don't want here, love. I want to be with you. It's so hard without you. Save me love. I'm losing it.' but I can't. Hindi na pwede kasi may mahal na siyang iba. May kasama na siyang iba at hindi ako yun. Hindi na magiging ako yun. Kung alam mo lang Ems kung gaano kita kagustong balikan? I badly want to go back but I can't. I can't leave Kyle like that. Ayoko mang bumangon sa pagkakahiga ay bumangon pa rin ako para pumasok sa school. For sure she doesn't want me to stay like this. I fixed myself and went out of my room. I didn't greet anyone. I don't care if they find it rude I just don't want it. "Bakit ang aga-aga ang badtrip mo Ken? Ano nanamang problema mo?" Masungit na tanong ni Ate. "Nothing." Sagot ko at lumabas ng dining area namin. Paalis na ako ng parking ng makita ko si Liza na nakasunod sa'kin. "Wait, Ken." Saad niya habang hinahabol ang hininga. "What? I don't have a mood to deal with your kaartehan." Sagot ko. "Is it Emily? Let's go I'll bring you to a place where you can be true to yourself." Sagot niya at pinasakay sa kotse ko. Umikot naman siya papunta sa front seat.

Pinagdrive niya ako ng isang oras at napadpad kami sa isang abandonadong building. Hinila niya nanaman ako papasok sa building kaya nagpaubaya na lang ako. Umakyat kami sa rooftop ng abandonadong building. "Kanino ba 'to? Bakit tayo nandito?" Saad ko. "Harap ka diyan. Tapos sigaw mo lahat ng sakit na nararamdaman mo. Lahat ng dinadala mo. Lahat ng tinatago mo sigaw mo diyan ng gumaan yung mundong pinapasan mo." Sagot niya at hinarap ako sa view ng New York. "Ahhhhhhhhhhh!" Sigaw niya. "Ahhhhhhhhhhhhhh! Ayoko na! Ayoko na maging sunudsunuran sa inyo! Ayoko nang sundin lahat ng utos niyo! Pagod na pagod na ko!" Sigaw ko. Bumuntong hininga muna ako bago bumwelo para sumigaw ulit. "Mahal ko siya pero para sa inyo iniwan ko siya! Gusto kong maging ako pero palaging tutol kayo!" Sigaw ko. Napaupo na lang ako at hindi ko namalayang may pumatak nang luha sa mga mata ko. Niyakap naman ako ni Liza. "You did your part, Ken. You did your part. If our plan is painful for you I'll end it. I'll end it as early as possible." Saad niya. "Please let's end the plan. Let's end it. I don't want her to get hurt because of me." Sagot ko. "Yes. I'll end it. Don't cry. Someday you'll accept what happened. Just embrace the pain and find yourself okay?" Sagot niya. "Why did you bring me here? And why are you doing this?" Sagot ko. Bago pa lang kasi kaming magkakilala pero ginagawa niya na 'to. "I know what it feels like. I know what you feel. And whenever I feel down I always go here just to shout." Sagot niya. Pagkatapos ng ilang minuto ay napagdesisyonan na naming umuwi dahil kailangan pa namin humabol sa mga klase namin.

A/N: Good morning Bemskies! Thank you for the 100 followers. Enjoy reading my update. 3 more chapters and end of book 2 na.
If you do please vote, comment and recommend my story to your friends. If you want to know more updates about me please do follow my wattpad account. Thank you! Happy 100 followers Bemstories! Dumadami na Bemskies ko ah!💖