Mirthe deed voor ons de deur open. Ze ging ons voor naar de woonkamer. "Ik zal Lotte kleren moeten laten kopen." Zei Mirthe.
"Wie is Lotte?" Vroeg ik.
"Ons hulpje in het huishouden." Mirthe liep weg naar de keuken.
"Mama?" Riep iemand. "Ben je al terug?"
We draaiden ons alle vier nieuwsgierig naar de deur die open ging. Er liep een meisje van zestien jaar de kamer in. Ze keek ons met grote ogen aan. "Wie zijn dit?" Riep ze naar Mirthe.
Mithe kwam de keuken uit en liep naar het meisje toe. "Dit zijn Tony, Steve, Natasha en Lucas." Ze wees ons aan terwijl ze sprak.
Ik zwaaide naar het meisje. Ze glimlachte en zwaaide terug.
"Ik ben Marloes." Zei ze.
"Hallo Marloes!" Zeiden we alle vier tegelijk. Het was alsof we het afgesproken hadden.
"Jullie zien er niet uit." Marloes liep op Tony en mij af. "Jullie ook niet, hoor." Zei ze tegen Lucas en Natasha.
Tony streek met zijn hand door mijn haar. Ik gaf hem een speels duwtje terug. Als beloning voor ons gedrag kregen we allebij een tik van Marloes. "Jullie gaan eerst onder de douche."
"Ja, mevrouw." Zeiden we braaf. We volgden haar de trap op.
Ze leidde ons door een gang en bleef voor een houten deur staan. "Jij gaat eerst." Ze wees naar Tony en gaf hem een handdoek.
Tony haalde zijn schouders op en ging de badkamer binnen.
Marloes richtte zich tot mij. "Als Tony klaar is, ga jij. Over tien minuten ben ik terug met nieuwe kleren. Deze kunnen echt niet meer." Ze trok aan mijn T-shirt.
Ik keek omlaag om te zien wat ze deed en voelde haar hand door mijn haar gaan. "Jullie zitten echt helemaal onder. Dat was vast een wild feest."
Ik keek op om Marloes aan te kijken, maar ze was al weg. Ik ging op de grond zitten en luisterde naar het geluid van het water dat uit de douche kwam.
Ik merkte dat mijn oogleden zwaarder werden. Langzaam maar zeker vielen ze dicht.

"Jouw beurt." Zei Tony.
Ik stond op en ging de badkamer binnen.

We zaten vijftien minuten later allemaal in de eetkamer aan tafel. Mirthe had pizza geregeld en Marloes had nieuwe kleren voor ons gekocht.
Mijn haren waren nog nat van het douchen. Die van Tony, Natasha en Lucas waren ook nog niet droog.
Niemand zei iets. We aten allemaal in stilte onze pizza op. Mijn maag knorde enorm, maar ik probeerde beheerst te eten. Dat lukte niet heel erg goed. Tegenover mij zag ik Lucas zijn pizza verslinden.
We waren allemaal uitgehongerd. We hadden amper te eten gekregen gedurende onze gevangenschap. Als Tony grote vorderingen maakte op één dag, kregen we wat meer, maar meestal deden ze dat niet. Het was zwaar geweest. Nu we hier aan tafel zaten bij iemand thuis, was dat een fijne afwisseling.
"Jullie lijken wel uitgehongerd." Merkte Mirthe op.
Ik had mijn mond vol, dus zei ik niks.
"We zijn ook uitgehongerd." Reageerde Tony.
"Dat zie ik." Marloes pakte een servetje en deed haar mond af. "Ik hoef niet meer." Ze schoof haar bord naar voren.
Tony en Lucas volgden het bord met grote ogen.
"Mogen wij?" Vroeg Lucas.
Mirthe lachte. "Natuurlijk. Tast toe."
Marloes schoof het bord naar Tony en Lucas. Ze wisten niet hoe snel ze een stuk moesten pakken. Ze schrokten de stukken pizza naar binnen.
"Als we allemaal klaar zijn, kan Lotte afruimen." Zei Mirthe.
Lotte stond al op. Ze pakte de lege borden en bracht ze naar de keuken.
Tony en Lucas lieten allebij een luide boer.
"Jongens!" Riep Marloes.
"Sorry." Mompelden ze.
"Wat gaan jullie nu met de Land Rover doen?" Mirthe ging rechter zitten.
"Ze moet eigenlijk naar de garage." Zei Tony. "We hebben alleen geen geld."
"We moeten ook tanken." Vulde Natasha aan.
"En een nieuwe claxon." Zei Tony. "Ze mist ook twee ramen." Tony keek schuldig.
"Een hele lijst." Zei Mirthe.
"De auto is een zij?" Vroeg Marloes. Ik zag dat ze er eens goed voor ging zitten.
Tony keek naar een hoek van de kamer. "Ja." Zei hij haast onverstaanbaar.
"Wat zei je?" Vroeg Marloes plagend.
"Ja." Tony liep rood aan. Ik sloeg mijn arm om hem heen.
"Het is een zij." Hielp ik hem.
"Oooh." Marloes stond op en ging samen met Mirthe op de bank zitten.
Ik trok Tony mee naar de andere bank en ging daar samen met hem zitten.
Hij legde zijn hoofd op mijn borst. Met mijn hand streek ik door zijn half natte haar. Hij gromde wat en sloot zijn ogen.
Na een paar minuten hoorde ik Tony snurken. Het was amper te horen, maar hij snurkte wel. Ik glimlachte. Natasha kwam ook naast me zitten.
"Slaapt hij?" Vroeg ze.
Ik knikte. Marloes en Mirthe keken ook naar mij en Tony. Mijn glimlach verbreede. Al keek de hele wereld naar Tony en mij, dan nog zou ik blijven zitten.
Marloes zette de TV aan. "Speciaal voor Tony en Steve," Zei ze.
Ik kreunde.
"gaan we een zwijmel film kijken." Marloes grinnikte en zette 'Dirthy Dancing' op.
Ik kende de film niet en keek, met de slapende Tony tegen me aan, mee. Er werd veel in gedanst. Zou Tony ook kunnen dansen? Vroeg ik me af.
Natasha stootte me aan. Het leek wel of ze gedachten kon lezen. "Dat is wel iets voor jou en Tony." Zei ze.
Ik keek haar zo gemeen mogelijk aan.
"Volgens mij ziet Steve het niet helemaal zitten." Zei Marloes.
Ik keek ook haar boos aan.
Tony opende zijn ogen en keek slaperig naar de TV. "Wat kijken jullie?" Vroeg hij gapend.
"Dirthy Dancing." Zei ik.
"Dat is toch een dans film?" Vroeg hij naar het scherm starend.
"Hoe weet jij dat nou?" Vroeg Natasha. "Jij kijkt toch nooit dit soort films?"
"Pepper wel." Zuchtte Tony. "Ze had daarna een soort dans-boost. Ze wilde alleen nog maar dansen."
"En jij moest zeker meedoen?" Vroeg ik.
"Ja." Zei Tony. "Gelukkig had ik al ervaring."
"Ervaring?" Natasha keek naar Tony.
Tony rolde met zijn ogen. "Ik moest wel. Iedereen verwacht dat je kan dansen op zo'n groot feest."
"Dat wil ik wel zien!" Riep Mirthe.
Tony stond op. "Wie wil?" Hij keek om zich heen.
Mirthe stak haar hand op.
"Oké." Zei Tony goedkeurend. Hij ging met haar staan.